Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki
Wesprzyj Polski Portal Literacki i wyłącz reklamy

Dzień po


Rekomendowane odpowiedzi

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Byłbym spokojneiszy gdybym wiedział o czym to jest ;p Mnie isę to kojarzy z czymś na ksztąłt armagedonu, końca świata. Ten dzień po, po czym? To m isię właśie jednoznacznie kojarzy z jakąś klęska. Przydrożne wiolonczele - powyłamywane słupy telefoncizne (bądź co bądź zadroszcze pomysłu, bo fajny) siódmy kilometr - to brzmi jak siódmy dzień - tyle że w siódmy dziebn Bóg stworzył świat.. .chyba, że to taka celowa klamra, siódmy dizeń po końcu siwata, a więc okrąg się zamyka - taka swoista cykliczność. Jest prawie zwyczjanie - jezeli dobra jest ma interpertacja - to to takie małe nawiaznie do Miłosza ;p

Co do wiersza: byłbym spokojneijszym gdybym wiedział o cyzm to jest konkretnie, ale akurat w tym wierszu mnie najbardizje spodobały się metafory: te wiolonczele, krople ptaków ;p Jak dla mnie dobry wiersz, choć troce nakombinoway i można się zgubić (nurtują mnie te sny kobiet...)

pozdr.
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Byłbym spokojneiszy gdybym wiedział o czym to jest ;p Mnie isę to kojarzy z czymś na ksztąłt armagedonu, końca świata. Ten dzień po, po czym? To m isię właśie jednoznacznie kojarzy z jakąś klęska. Przydrożne wiolonczele - powyłamywane słupy telefoncizne (bądź co bądź zadroszcze pomysłu, bo fajny) siódmy kilometr - to brzmi jak siódmy dzień - tyle że w siódmy dziebn Bóg stworzył świat.. .chyba, że to taka celowa klamra, siódmy dizeń po końcu siwata, a więc okrąg się zamyka - taka swoista cykliczność. Jest prawie zwyczjanie - jezeli dobra jest ma interpertacja - to to takie małe nawiaznie do Miłosza ;p

Co do wiersza: byłbym spokojneijszym gdybym wiedział o cyzm to jest konkretnie, ale akurat w tym wierszu mnie najbardizje spodobały się metafory: te wiolonczele, krople ptaków ;p Jak dla mnie dobry wiersz, choć troce nakombinoway i można się zgubić (nurtują mnie te sny kobiet...)

pozdr.

Nie zdradzę czy twoja interpretacja jest dobra - ważne,że jest sensowna.Miło,że coś ci się podoba i nadal nurtuje.Dzięki za wizytę.Pozdrawiam serdecznie.
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

ciężko mi powiedzieć kim podmiot liryczny jest, jednak radio, miasta, zmieniające się obrazy mogą sugerować, że to podróżnik, myśliciel, obserwator, anachoreta /chociaż nie wiem czy to nie za mocne określenie/.

w każdym razie peelowi udało się dość wiele dostrzec i doświadczyć. wyniszczone miast, zgliszcza natury, cierpienie ludzkie. podmiot liryczny skupia się zatem na miejscach, które zostały dotknięte ubóstwem, biedą, głodem, gdzie panuje nędza w pełnym wymiarze tego terminu. odnoszę wrażenie, jakby doszło do pewnego na wielką skalę /przynajmniej teoretycznie/ wydarzenia, które pomimo szczytnych, podniosłych założeń nie spełniło wymaganych oczekiwań.

niestety nie jestem w stanie więcej wymyślić, bardziej sensownie. na pewno jest to frapujący utwór, ale wszystkie Twoje teksty takie są. nie wiem tylko czy nie za bardzo hermetycznie tym razem.

pomyślałbym nad zmianą tytułu, coby nieco rozjaśnił. wątpię, żeby moje spojrzenie na tekst pod kątem interpretacyjnym było trafne. poza tym nie mam zastrzeżeń. jak zwykle metaforyka na wysokim poziomie.

pozdrawiam.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



zastanawiałam się nad tytułem w kontekście wiersza;
czy tu nie chodzi o czas (życie), które mija dzień po dniu?
metafory jak migawki codzienności; im bliżej końca,
tym większy strach (skulone beradne sny kobiet - pewnie leciwych?);
wg mnie po mistrzowsku ukryte refleksje o przemijaniu,
ale to tylko takie tam moje...
i tak +

serdecznie pozdrawiam
-teresa
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Dzień po - to dzień po atakach na WTC (to stary wiersz).Wydawało mi się,że unikając dopowiedzeń, uzyskam bardziej uniwersalny przekaz - łatwopalne miasta były,są i będą.Widzę jednak,że nie wyszło, wiersz rzeczywiście za bardzo hermetyczny.Spróbuję coś podpowiedzieć w tekście lub tytule.Dzięki Mr.Suicide.Pozdrawiam serdecznie.
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



zastanawiałam się nad tytułem w kontekście wiersza;
czy tu nie chodzi o czas (życie), które mija dzień po dniu?
metafory jak migawki codzienności; im bliżej końca,
tym większy strach (skulone beradne sny kobiet - pewnie leciwych?);
wg mnie po mistrzowsku ukryte refleksje o przemijaniu,
ale to tylko takie tam moje...
i tak +

serdecznie pozdrawiam
-teresa

Dzięki Tereso za uznanie i inspirację.Kobieta i czas, to świetny temat na następny wiersz.W obecnym chodziło mi o inny rodzaj strachu,też bardzo kobiecy.Przyznałem się już powyżej do zbytniej hermetyzacji tekstu,spróbuję coś z tym zrobić.Pozdrawiam cieplutko.
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

-to ,że piszesz o tragedii wiedziałem(oczywistość), że nie mógł to być wybuch A też wiedziałem(radio, pewnie działające w wierszu nie mogło działać dzień po wybuchu tak jak cała elektronika)ale, że napisałeś myśląc NY .Jakaś 7 mila, droga...???

-końcówka jak zwykle u ciebie, uczta.
jak w łatwopalnych miastach skulone sny kobiet- macerzyństwo-troska o dzieci- matczyna miłość...Pięknie.

-pozdrawiam

sup

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Bardzo duży kontrast pomiędzy strofami robi wrażenie. Wiersz rzeczywiście trochę zbyt hermetyczny, ale dzięki temu można go interpretować na wiele sposobów. Najbardziej podobają się fragmenty:
siódmy kilometr radio mgła
granatowe przydrożne wiolonczele
zachlapane głogiem
I:
w ustach pomału rośnie
gorycz jak dym
oraz:
skulone bezradne
sny kobiet

plusiorki, buziorki i pozdrówki...:)

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

teraz żeby odczytać temat nie trzeba się wysilać. data pod wierszem jest jak wytrych wciśnięty w rękę złodzieja. zbyt nachalnie. dla przyzwoitości niech będzie chociaż 12.09. ale i wtedy będzie problem z wiarą w autentyczność - autor przewiduje, opisuje na gorąco? (raczej nie, bo wyraźna jest już refleksja). jeśli data to zabieg deszyfrujący - warto przemyśleć. bez daty zbyt hermetyczny.

pomysł na kontrast między strofami na plus. wykonanie niekoniecznie. dlaczego to co czytam w pierwszej strofie ma być obrazkiem normalności? czyjej? łatwopalnego miasta? nie kupuję

żółte krople ptaków strząśnięte przez wiatr - nie idzie. dobrze, że ptaki robią na sucho, bo inaczej ta część byłaby tragiczna.

druga zwrotka też jakby wymagała większej uwagi. dlaczego skulone bezradne sny kobiet? w ustach rośnie, gorycz jak dym - trochę to odklepane i oklepane.

mam wrażenie, przeciwnie niż w poprzednich wierszach, że ten powstał za szybko lub bez wystarczającej pracy. albo nie widzę zamysłu autora, albo kiedy już widzę nie porusza mnie tak jak powinien.

do następnego:)

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @violetta@violetta  u mnie ta opisana burza miała miejsce 16 lat temu. Aktualnie też jest brudno i sucho

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • kiedyś nie potrafiłem sobie wyobrazić że nie istnieję teraz kiedy moje opakowanie zużywa się nie jestem już taki pewny sama dusza jest zbyt lekka może się bujać na wietrze albo zostać zamknięta w szufladzie z rupieciami potrzebuje jakiegoś uziemienia tkanek skóry kości nie wiem dlaczego nie użyli metalu moglibyśmy rdzewieć dusza ma funkcję przenikania i możliwość przeistaczania w tym temacie jest zresztą sporo niewiadomych  jakkolwiek z dnia na dzień coraz mniej podobno trzymają dusze w jakimś piekle albo niebie ale to wydaje mi się za proste zbyt urzędnicze na samą myśl ciarki chodzą po plecach powiedzmy sobie jednak szczerze gdyby tam naprawdę coś było chowaliby nas w reklamówkach
    • @Olgierd Jaksztas Hej! Olgierd-:)   Podoba mi się całość, nie dlatego, że myśli nie współgrają czasami ze zmysłem słuchu, a tu o uchu mowa, której językoznawstwo ma prawo wracać do korzeni jako istniejących w koncepcji uniwersalności językowych, nadanych rzekomo przez język adamowy ( tu badam temat związany z jabłkiem ) tworzący prajęzyk jako sieć matni, która włóknami nici językowych przyczyniła się do stworzenia wielu odmian całego uniwersum! W twojej treści chwalę, ze względu na pojawiające się w nim częstotliwości językowe, jakie otwierają myślom zupełnie inne kazamaty poznawcze. Dla umysłu to dobre ćwiczenia, dzięki którym, Kochanowski opanował do perfekcji ich znajomość, tak jak, ten Pan! Dobrze nam znany-:)    I wiesz co? Przyłączę się do tego przedsięwzięcia; jestem w trakcie tworzenia wiersza w Quenya i Sindarin   Ae Adar, lín bo Ceven man agorech?   Pozdrawiam!
    • To nic że nic się nie powtórzy dopóki jeszcze jesteś w podróży  Dopóki wschody i zachody  pogody niepogody   Dopóki zielone grają świerszcze  wiosennym deszczem pachnie powietrze  Póki zmieniają się krajobrazy i wokół tyle  bliskich twarzy  Bywa że ból wszystko przeszyje źycie jak w bęben wali i bije  Znurzysz się jak to w podróży a potem  wstaniesz i znowu ruszysz Zła chwila   w  dobrą się zamienia jak się zmieniają twoje marzenia  Ważne że jutro czeka o świcie by odkryć  Ci swoją tajemnice 
    • Dziękuję @Sylwester_Lasota :-)  

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Kiepski ze mnie botanik, bo rozszyfrowałam bardzo niewiele nazw gatunków. Ale dziękuję :-)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...