Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Dlatego ;j

Jimmy_Jordan
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Jimmy_Jordan

Jimmy_Jordan

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Młodym poetom się nie wydaje
że świat dookoła jest nadzwyczajny
Młodym poetom się nie wydaje
że każde przedwiośnie przybliża starość

Młodym poetom się nie wydaje
że dzisiaj te wiersze jak lekkie dragi
Młodym poetom się nie wydaje
że ludzie z tych linii jak narkomani

Młodym poetom się nie wydaje
że duszą się gniją że umierają
Młodym poetom się nie wydaje
by koniec świata mógł wciąż stać przed nami

Młodym poetom się nie wydaje
że miedzy wersami zostaną prawdy
Młodym poetom się nie wydaje
by jakaś wartość usnęła w pisaniu

młodym poetom się nie wydaje
tomików

adolf

adolf

Opublikowano
Opublikowano

a czemu tak pesymistycznie (choć prawdziwie), takie to trochę jak na jakąś piosenkę, balladę. Mnie tam się nawet podoba, tylko troche irytuje to: Młodym poetom... wiem , że to powtózenie jest celowe, ale mnie troche drażniło i tak brzydko wygląda jak się czyta...

pozdr.

JacekSojan

JacekSojan

Opublikowano
Opublikowano

to prowokacja i bezczelność;ale w tym jest odwaga i bezkompromisowość - tak się rodzą dobrzy poeci, czyli tacy - co nauczyli Się "pchać" by się przepchać; kultura dobra na solonach - w poezji dobrze widziani kamikadze, korsarze, samotni myśliwi, gangsterzy, bohaterowie jednego dnia; tomiki wydają za to młodym poetkom - trzeba zmienić płeć!
ot - filutek! :)J.S

  • 2 tygodnie później...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Arsis
      Francuska

      Przez Arsis · Opublikowano

    • Berenika97
      kluczyk

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @sam_i_swoi To świetny wiersz o paradoksach poszukiwania siebie. Podoba mi się, jak przedstawiasz konflikt między chęcią odnalezienia się a lękiem przed tym, co można odkryć.
    • Berenika97
      Skan-sen

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @wierszykiTo bardzo intensywny i wielowarstwowy wiersz. Szczególnie porusza mnie ta część z influencerem i powtarzającym się pytaniem "co mogłeś zrobić?". To brzmi jak rozliczenie z własną biernością, może z poczuciem winy za to, że zamiast działać, tylko przyglądamy się temu cyfrowym spektaklom.  
    • Berenika97
      sikaplafą

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @RomaPoszalałaś z neologizmami! :)  Napisałaś bardzo nastrojowy, obrazowy wiersz, który można zinterpretować - świadomego i dobrowolnego pogrążenia się w jesiennej melancholii. "Niebostratusowo" - fajny neologizm od nimbostratus (szare chmury deszczowe) czyli atmosfera ponura. No i dostosowujmy się do niej - rozpadajmy się " na atomy, na kapkapkowe bytki" - dekonstrukcja! :) "Wsiąkimińmy lato o bruk": To ciekawa metafora, bo zamiast tęsknić za latem, można by je symbolicznie "rozpuścić" w deszczu i pozwolić mu wsiąknąć w ulicę, tak jak deszczówka wsiąka w bruk. Przemalowałaś lato na szaro. "Melancholijnijmy się": Kolejny neologizm - to nie melancholia nas dopada, ale – to czynność, w którą się angażujemy. Super! "Whisky deszczem" - fajne, ciepłe, można pomyśleć, gdy za oknem pada. "Parosłowem w chłodny wiersz" - ulotne myśli, które tworzą wiersz. A potem już pozwolić emocjom odejść. Czyli pochwalasz melancholię, robisz z niej doświadczenie i przetwarzasz w poezję, która daje wewnętrzny spokój. Czy tak? W tekście pełno neologizmów i metafor - kreatywne podejście do przeżywania emocji. Lubię Twoje wiersze - są jak "logiczne zagadki - zabawy ze słowami"  :) Bardzo, bardzo mi się podoba. !!!! Pozdrawiam - y. :)))  
    • Berenika97
      *Doktor Jimmy

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @Annna2 Przepiękny wiersz! Z melancholijną atmosferę i subtelną muzyką słów. Szczególnie poruszające jest to napięcie między tym, czego się nie da kontrolować ("nie wybiera się wiatrów", "na moje "nie" afekt nie zwraca uwagi") a delikatną obserwacją świata. Metafora "panny słomiane" i to pytanie na końcu o radio - czyje? - zostawiają czytelnika z pięknym niedosytem. Pozdrawiam.   ps.Bardziej "znam" ojca - malarza. Ale wiem, że Tomasz był również tłumaczem, np. "Monty Pythona".

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...