Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

co we mnie

Marlett
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Marlett

Marlett

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

zakładam bluzkę w maki i czarną
opaskę na oczy do twarzy nie
pasują ściśnięte usta można
od środka objąć tym co bezbłędne

na niebieskiej trawie roztargnienie
nie ma dużo miejsca dla łamliwych
zatoczek unoszących powieki
ciężko szukać usprawiedliwienia

nieustępliwi mają swoje miejsce

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach
teresa943

teresa943

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Jestem "nieustępliwa". Wróciłam.
Spróbuję rozwinąć skrzydła wyobraźni.
P-ka zastanawia się nad swoim postępowaniem i podejmuję próbę samooceny.
Przed światem przybiera pogodną minę (bluzka w maki) i przymyka oczy na to,
z czym się nie zgadza (czarna opaska, zaciśnięte usta) - to na zewnątrz.
"Od środka" widzi wyraźnie, że taka maska jest zakłamaniem, że należy
być sobą i nie ulegać złu wokół, że nie można ustępować pod naciskiem
opinii, bo tylko żyjący "w pradzie" znajdą miejsce w wieczności.
Stop! Czuję, że mnie poniosło...
Słowem, wiersz podoba mi się i zawiera niebanalne przesłanie,
przynajmniej dla mnie.
:)
Słoneczka Marlett.
Pozdrawiam
-teresa
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach
Marlett

Marlett

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Jestem "nieustępliwa". Wróciłam.
Spróbuję rozwinąć skrzydła wyobraźni.
P-ka zastanawia się nad swoim postępowaniem i podejmuję próbę samooceny.
Przed światem przybiera pogodną minę (bluzka w maki) i przymyka oczy na to,
z czym się nie zgadza (czarna opaska, zaciśnięte usta) - to na zewnątrz.
"Od środka" widzi wyraźnie, że taka maska jest zakłamaniem, że należy
być sobą i nie ulegać złu wokół, że nie można ustępować pod naciskiem
opinii, bo tylko żyjący "w pradzie" znajdą miejsce w wieczności.
Stop! Czuję, że mnie poniosło...
Słowem, wiersz podoba mi się i zawiera niebanalne przesłanie,
przynajmniej dla mnie.
:)
Słoneczka Marlett.
Pozdrawiam
-teresa
Tereso!
Dziękuję ,że wróciłaś do wiersza.
Na forum stajesz się mistrzynią interpretacji.
Zawsze jesteś mile widziana pod moimi wiechami.
Serdeczności. Miłego dnia:))
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach
Jimmy_Jordan

Jimmy_Jordan

Opublikowano
Opublikowano

ładny wiersz, szczególnie obraz z pierwszej strofy mogłabyś dać jakiegoś linka do allegro, żeby sobie można było tę bluzeczkę zgłębić :)mam dobre skojarzenia, bo przyjaciółka taką nosiła, tylko zieloną. Tutaj może ona mieć też znaczzenie symboliczne: czerń - ciemność - noc oraz mak - morfeusz - sen, a więc bohaterka zasypia.
zdrówka i słońca
Jimmy

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach
H.Lecter

H.Lecter

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Zaczyna się znośnie ale potem nie mogę jakoś sensownie połączyć roztargnienia,usprawiedliwienia i nieustępliwości.I jeszcze te łamliwe zatoczki ?

H.Lecter!
Liczyłam na podpowiedzi,
dzięki za opinię.
Słońca.
Marlett,przecież podpowiedziałem.Pierwsza zwrotka jest dobra,nie wymaga zmian.Cała reszta się nie klei,łamliwe zatoczki -do kosza.Na bazie tego materiału, który jest (mało go trochę)zrobiłbym to jakoś tak :

na niebieskiej trawie
nie ma miejsca dla łamliwych
dla roztargnienia powiek
ciężko szukać usprawiedliwienia
ono ma swoje miejsce
nieustępliwe

Pozdrawiam.
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach
Marlett

Marlett

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



H.Lecter!
Liczyłam na podpowiedzi,
dzięki za opinię.
Słońca.
Marlett,przecież podpowiedziałem.Pierwsza zwrotka jest dobra,nie wymaga zmian.Cała reszta się nie klei,łamliwe zatoczki -do kosza.Na bazie tego materiału, który jest (mało go trochę)zrobiłbym to jakoś tak :

na niebieskiej trawie
nie ma miejsca dla łamliwych
dla roztargnienia powiek
ciężko szukać usprawiedliwienia
ono ma swoje miejsce
nieustępliwe

Pozdrawiam.
Wielkie dzięki za podpowiedzi;))
Teraz mam w czym wybierać.
Słońca.
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach
Marlett

Marlett

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



jak dla mnie, brzmi to tak:

zakładam bluzkę w maki
usta można od środka
objąc tym co bezbłędne

na niebieskiej trawie
nie ma miejsca dla łamliwych
ciężko szukać usprawiedliwienia

nieustępliwi mają swoje miejsca

Serdeczności
Barbaro!
Dziękuję za Twoją wersję.
Cieszę że wiersz zainteresował.
Radości.
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Xbovski
      Płacząca ta wierzba

      Przez Xbovski · Opublikowano

      A wołanie tłumu, gdy trwogi miały swój ton, Ja-przezroczysta, próżna, jak papierowy tron, co wiatr niesie w dal. Miała, straciła, w płaczu nadziei obłed, Bluźni ciernie, róży płatki obłędne, krwią zraniona w duszy.   Urodziwa, lecząca woda, w jej lustrze odbicie czyste, Głosem spłoszyła, na wierzbie z głową wciąż wpatrzoną. Żywicą krwawi, lecz pnie się ku niebu, kwitnie w ciszy, Choć gwiazd nie dotknie, wciąż wyżej rośnie, ponad czas, ponad świat.   Korzenie nieszczęścia, płytkie, lecz silne jak kłącza tej wierzy, Wśród wierzby rozwiewają smutek, jak jej łzy, jak jej śpiew, na szkle rysa Wciąż się pnie, choć łamie ją wiatr, choć z serca wycieka żywica, Nie dotknie gwiazd, lecz w swym wzroście nie ustanie, płacząca ta wierzba.     A cry of the crowd, when dread took its tone, I-transparent, hollow, like a paper throne, Carried by winds to the faraway vale. She had it, she lost it, in hope’s wailing spell, Cursing the thorns, the rose’s bewitched veil, Bloodied in soul, in her anguish frail.   Graceful, healing water, her mirror’s clear gleam, Her voice once startled, on the willow’s dream. Bleeding with resin, yet climbing the skies, Blooming in silence, though stars she won’t prize, She reaches still higher, beyond worlds, beyond time.   Roots of misfortune, shallow yet strong, Entwined like the willow’s mournful song. Her sorrow’s dispersed, as her tears softly chime, A crack in the glass, a fracture in rhyme. Though broken by winds, her heart leaks resin, Yet the weeping willow will rise, ever driven.
    • aff
      Walka

      Przez aff · Opublikowano

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      W każdym razie, w wierszach ty To zawsze podmiot liryczny.pzdr  
    • m13m1
      Jestem skromny jak cholera

      Przez m13m1 · Opublikowano

      Jestem taki opiekuńczy i zrozumieć wszystkich mogę cierpliwości mam tak wiele wskażę innym prostą drogę jestem miły i uczynny kocham dzieci i zwierzęta nie brak mi inteligencji kto mnie spotka zapamięta jestem piękny ponad miarę włosy lśnią na mojej głowie zęby białe jak perełki ciała piękna nie wypowiem i tak dziwię się tym ludziom każdy gardzi poniewiera że nie lubią mnie a przecież jestem skromny jak cholera  
    • Yavanna
      74 Dlaczego

      Przez Yavanna · Opublikowano

      Dlaczego serce moje Do Ciebie śpiewa Bez wzajemności   Dlaczego szarpie Twej bliskości brak Tak długi już czas   Dlaczego lustrzanie Nie dzieje się nic Na drugim końcu nici   Dlaczego kielich miłości Solą łez smakuje Tęsknoty niespełnionej   Dlaczego nadzieja  Umrzeć nie chce W obliczu codzienności   Co tak naprawdę  Przędzie między nami los Pod osłoną rzeczywistości
    • UtratabezStraty
      Do Narodu

      Przez UtratabezStraty · Opublikowano

      @Kamil Polowczyk, moja krytyka wiersza "Do Narodu" za zbyt egzaltowany styl wynika z tego, że jest to najwyraźniej odezwa. W wypadku twojego wiersza "Walka", który, na moje oko, mówi o twoich przeżyciach duchowych, mój stosunek do egzaltowanego stylu jest już inny.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...