Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

kurestwo jej królestwa
leży w trzepocie rzęsy
w kontraście warg na bieli zębów
z języczkiem tańcującym
jak słodka pozytywka

przechyla z nagła głowę
karczek odsłaniając na wolty
wyobraźni

ciało co uwodzi
ma swą własną mowę
pytanie
bez władcy
poza świadomością władzy
właściciela

zatem nie kurestwo
przeciwnie
dziewictwo
tego jeszcze nie wiem
być może nie wie ona

trudno czytać znaki
ufać bezkrólewiu
ale wiem dlaczego
ukrywa się rozum
kiedy się spotyka natura
z naturą

Opublikowano

hmm zdaje się że Autor przedstawił
dwupoziomowe jakby rozumienia
pojęcia czystość/pruderię,a przy tym rozum,
który w oddali
jak to ma się do siebie, ciekawy
"tego jeszcze nie wiem
być może nie wie ona"
wskazuje na dochodzenie do właściwej
drogi, która w rzeczywistości jest znana,
może reflektować na wybór,
pozdrawiam ciepło

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




ale takiej hipokryzji to się nie spodziewałam,
komentowałam jednego sado maso pella, a niech się poniewiera, jak lubi, a tam Twój
koment na pozytywa,
teraz toto czytam;
oczom nie wierzę;p . A niby co Ty robisz, jak nie zastanawiasz się nad steoretyzowniem tych wykpiwanych 'achów' i 'ochów' właśnie ? Jeszcze wiersze o tym piszesz - żenada!

cześć_ballou.
Opublikowano

różne są drogi dochodzenia do prawdy ;)

co do komentarza powyżej...
tutaj (poezja.org) też identyfikuje się peela z autorem?
zawsze, czy tylko wtedy, kiedy wypada?
spojrzenie niebieskie jest inne niż spojrzenie zielone i pewnie mniej prawdziwe niż brązowe?
wszystkie są!
nawet jeśli to pierwsze kojarzy sie z kurestwem, każde następne może inaczej :))

Opublikowano

czytałam, mnie lepiej by odpowiadało
w wierszu "królestwo" - bez "kurestwa",
bo to psuje mi odbiór.
Ale to tylko moje zdanie. W każdym bądź razie
ja nie widzę uzasadnienia.
Wiersz mi się podoba, nawet bardzo.
Pozdrawiam
- baba

Opublikowano

katttka.;
(pewnie hipokorystycznie Kasia);

miło czytać o takim odbiorze, gdyż miałem obawy...miałem; ale zawsze liczę na wyobraźnię i poczucie humoru;
dziękuję i pozdrawiam;
:) J.S

Judyt.;
ależ tak! wziąłem na widelec samczy stereotyp widzenia rzeczy, no i wyszło co wyszło;
dzięki za zrozumienie;
:) J.S

Stefan Rewiński.;
jeśli tak to chyba dobrze!(?)
:) J.S

zak stanisława.;
to proste!
natura nie myśli, działa; spontanicznie, instynktownie, intuicyjnie, co jak wiesz jest najpewniejszym rozumem;
:) J.S

amerozzo.;
teraz już nie mam pewności, czy katttka i Ty to całkiem różne osoby;
ale pięknie dziękuję!
:) J.S

Opublikowano

dzie wuszka.;

najpierw rzeczowo: "odchylenie" może nie, ale "przechylenie" (w prawo lub w lewo) odsłania część karku (oczywiście u osób z podciętymi włosami);
"wolty" skojarz bardziej z prądem, elektrycznością, a wówczas "wolty wyobraźni" ujawnią bardziej i poetycką i psychiczną stronę wypowiedzi...
potwierdzam, i prawna nietykalność ciała idzie za mną - człowiek jest "feudałem" swego ciała;

wiersz możesz odbierać jako "nieładny", ale że problem wiersza, Twoim zdaniem stoi okoniem wobec praw i wiedzy biologicznej - trudno mi pojąć dlaczego? to nie jest refleksja nad biologią, ale nad sposobem jej postrzegania i definiowania...(?)
spotykam się często wobec samczo-męskiego opiniowania kobiet, które z naturalnym wdziękiem prezentują swoja kobiecość i słyszę o takich: "kurewka!"; może tu dodatkowo pada przymiotnik typu "ładna k..." albo wymiennie: "fajna dupa";
i taką relację wziąłem na warsztat, na ile ta prezentacja płci jest wyrachowaną grą a na ile tkwi poza świadomością - taka pozaświadoma mowa ciała;
cóż, Twoim zdaniem wiersz do d... i ja to przyjmuję pokornie; wiersz jest w Warsztacie, co wierszowi może wyjść na zdrowie lub na pohybel (biedny wierszyk!);
a "królestwo nie z tego świata" jest z innej bajki, i w niej można spotkać niejednego znajomego (znajomą);
:)) J.S

Opublikowano

"ale takiej hipokryzji to się nie spodziewałam,
komentowałam jednego sado maso pella, a niech się poniewiera, jak lubi, a tam Twój
koment na pozytywa,
teraz toto czytam;
oczom nie wierzę;p . A niby co Ty robisz, jak nie zastanawiasz się nad steoretyzowniem tych wykpiwanych 'achów' i 'ochów' właśnie ? Jeszcze wiersze o tym piszesz - żenada!

cześć_ballou--------------------------------------------------------------------------------

Dnia: Wczoraj 18:38:22, napisał(a): kasiaballou

jak się nie zastanawiam to tylko się boję...że wyjdę właśnie na hipokrytę!
w kwestii tego o czym piszę - to są jakieś zakazane tematy?

cześć_J.S

Opublikowano

myślątko.;
uzasadniasz swój nick, bo rzeczywiście, wychodzimy czasem z negatywnego stanowiska i ku własnemu zaskoczeniu, po czasie (po refleksji) zmieniamy zdanie;
uczymy się myśląc nie tkwić w raz założonej tezie, a chyba należy pokonywać uprzedzenia, nawet te cudze...
dzięki! :) J.S

Baba Izba.;
to "kurestwo" jest punktem wyjścia do rozważań, więc nie mogę usunąć podstawy bo wiersz się zawali;
wiem, drastycznie brzmi, i wierz mi - w moim uchu także;
:) J.S

dzie wuszka.;
to wkurza Cię pewność natury, a dla mnie Natura to cud nad cuda i zawsze imponowała mi Jej pewność bycia, siła bytu, zdeterminowana wiara; widzę ją w poziomkach rosnących na kamieniu i w ptasich gniazdach nad urwiskiem;
ale powtarzam - nie orzekam o biologii; obserwuję tylko i dzielę się obserwacją;
nabiłaś mi guza ale czemu nie - czułki! :))
J.S

Opublikowano

dzie wuszko.;
jedynie wskazałem, że "kiedy natura z naturą" się spotyka, to "rozum się ukrywa", bo taka sytuacja "rozumie się sama", podprogowo, z natury rzeczy; intelekt wydaje się zbędny, a nawet uwiera, przeszkadza "być", bo dystansuje, czyli oddziela, rodzi wahania, dylematy;
ergo - aby natura z naturą naprawdę się spotkała, rozum musi iść w odstawkę zgodnie ze stanowiskiem egzystencjalistów: egzystencja przed essencją; rozum pracuje nad faktami, ale fakty generuje natura;
a czym jest sama natura? mniej o niej wiemy niż wiemy, pewnie dlatego - że sami jesteśmy w niej zanurzeni; ale fascynuje, inspiruje...
a guz jak każda metafora łacno może przybrać postać scypuła, więc lepiej zostawić naturze;
co do miecza - ja nawet się nie golę bo boję się brzytwy jak i wszystkich ostrych narzędzi;
a co do przeprosin - to poproszę o następnego guza;
:) J.S

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




powinieneś się bać - braku środków artystycznynego wyrazu, ubogiego warsztatu i szowinistycznych poglądów, a także hipokryzji, która odkrywa brak kompetencji poetyckich,
o innych powodach do obaw już dzie wuszka chyba Cię uświadomiła i to bardzo fachowo,

i nie sięgaj po ściemę "peel", chyba nie pisałeś tego u_tworu pismem automatycznym?
nie ma tematów tabu, ale do tego potrzeba wrażliwszego, sprawniejszego pióra,

nie podołałeś tematowi i tyle; mylisz kobiecość z kur_estwem, a dziewictwo wrzucasz do wora razem z pruderyjnością - tak powinieneś się bać - siebie i swoich ułomności,

jestem zniesmaczona i zażenowana, że kobiety czytając tego gniota były zachwycone,

odbieram ten twór jako obrazek ręki " cynika - podglądacza", nie przemawia do mnie taki flesz,

z gustami się nie dyskutuje, poglądy już wymieniliśmy, więc nie sil się na odpowiedź,

cześć_ballou.
Opublikowano

kasiaballou.;
nie tylko cynikiem, podglądaczem i hipokrytą;
jestem typowym Polakiem z przyległościami: faszystą, antysemitą, reprezentuję Ciemnogród z pełną gamą nietolerancji dla pedo-, zoo- i pede;
otworzyłaś taki zmasowany ogień że muszę zadbać o amunicję aby Ci nie brakło; lubię fajerwerki; :)
i na końcu pytanie: czy na pewno zrozumiałaś ten tekst, skoro takimi armatami rąbiesz?
i dobrze przeczytaj rozmowę z dzie wuszką; to że stoimy na nieco innych stanowiskach, wcale nie oznacza że nie na ziemi;
pozdrawiam i całuję rozgniewane czółko;
:) J.S

Opublikowano

pocałuj się... w temat, nie ma pewności, czy masz czas się regularnie golić,
taka wena ;D
nie odcałowuję;(
cześć. --------------------------------------------------------------------------------

Dnia: Wczoraj 14:22:37, napisał(a): kasiaballou
Komentarzy: 635

regularnie uśmiecham się;
i nigdy nie golę;
co do całuska - mój ból Twoja strata;
:)) J.S

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      ;-)
    • Siedzimy obok siebie. Ja, Skippy i Tony. Siedzimy przy stołach zawalonych narzędziami, częściami maszyn i innymi mniej lub bardziej potrzebnymi rupieciami. Każdy wygospodarował sobie nieco wolnego miejsca na kubek herbaty lub kawy i tego co przyniósł do zjedzenia z domu. Ubrani jesteśmy w brudne, poplamione smarami i olejami firmowe, robocze ubrania, a w zgrubsza obmytych dłoniach każdy z nas trzyma wyciąniety przed chwilą telefon. Ostatnio mało piszę, ale idąc do pracy w mojej świadomości zaczął się rysować wiersz. Może nie wiersz jeszcze, ale zaledwie jego szkic, pomysł. W pamięć wryły mi się dwa pierwsze wersy i starałem się ich nie zgubić przez pierwsze godzimy dość pracowitego dnia. Udało się nawet więcej. W jakimś przebłysku w głowie ułożyły mi się kolejne dwa. Mam więc już całą pierwszą zwrotkę. Teraz wystarczy ją rozwinąć i znaleźć jakieś sensowne zakończenie dla wiersza. Herbata stygnie, zjedzona do połowy kanapka schodzi na dalszy plan, a wraz z nią cała otaczającą mnie rzeczywistość.  Zanurzam się cały w myślach i języku. Liczę sylaby, dobieram słowa, szukam metafor, piszę, poprawiam, piszę dalej. Zwrotka za zwrotką staram się zbudować kolejny prosty wiersz z nadzieją, że uda mi się zawrzeć w nim coś więcej niż zwykłą grę słów... - Nie wiesz czy John jutro pracuje z nami - pyta Skippy. Skippy jest Australijczykiem. Właściwie, to ma na imię Mathew, ale twierdzi, że nie lubi swojego imienia i prosi, żeby nazywać go imieniem kangurka z bajki. To jego nick. Nie lubię  przezwisk, ale w jego przypadku przyszło mi w dość naturalny sposób przejść od prawdziwego imienia do przezwiska, tym łatwiej, że prawdopodobnie niewielu ludzi w fabryce wie, że Skippy, to tak naprawdę Mathew. Spojrzałem na nie niego, odrywając na chwilę wzrok od wyświetlacza mojego Samsunga, bo to pytanie najwyraźniej było skierowane do mnie. Utwierdziło mnie w tym również, że w przelocie napotkałem też pytające spojrzenie Toniego. - Nie, nie wiem - odpowiadam i chcę wracać do pisania mojego wiersza, ale powstrzymuje mnie dziwny uśmiech na twarzy Skippiego. Dopiero po chwili uświadamiam sobie, że odpowiedziałem mu po polsku. Śmieję się. - Sorry - mówię - No, I don't know.  Rozmawiamy jeszcze przez chwilę i wracam do mojej pracy nad wierszem.  Brakuje mi tylko zakończenia. Składając słowa, wpada mi pomysł na jeszcze jedną zwrotkę. Spisuję ją szybko, bo wiem, że jeśli rozproszę się, to może mi uciec i nigdy nie powróci w takim samym kształcie. Zakończenie mam już gotowe. Pozostało mi tylko przeczytać wiersz kilka razy i wyłapać potencjalne błędy. Z doświadczenia wiem, że  na pewno coś przegapię. Czytam po raz kolejny. Myślę, że jest wystarczająco dobrze. Można wysłać wiersz na forum. Jedno kliknięci i wiersz został wysłany. Od teraz, gdziekolwiek jesteście możecie go przeczytać. Moi koledzy już skończyli przerwę. Tony właśnie myje kubek nad warsztatowym zlewem, a Skippy zabiera swoje narzędzia i rusza do kolejnej awarii. Pora i na mnie. Koniec przewy.    
    • @andreas „Brama do Świątyni Dobra i Prawdy jest niska. Wejdą tam tylko Ci, którzy schylą głowę”. Lew Tołstoj   Dziękuję za wszystkie ślady zainteresowania, pozdrawiam. 
    • nigdy nie wiadomo  co los przyniesie jak zagra   czy poczęstuje uśmiechem czy smutek sprzeda tego nie wiemy   bo los to tajemnica nigdy nie wiadomo czym uraczy   a my bezradni musimy czekać co się wydarzy tak to działa 
    • @Leszczym Determinatorów-:)…jest takie słowo -:)Sprawdzę-:)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...