Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Chcę sączyć go powoli, ze smakiem. Niech po kropli spływa do moich ust. A w kieliszku niech odbija się światło waniliowej świecy. Tego właśnie chcę. Tego klimatu, tej ciszy, tego zapomnienia.

Niech ogarnia ciało, delikatnie je kołysze, relaksuje, odpręża. Niech przenika do podświadomości i pozwala jej marzyć. Niech rozbuja fantazję. Ulubiona muzyka.

Niech odejdzie w niepamięć, da odetchnąć, spojrzeć gdzie indziej, dostrzec coś nowego. Niech odpłynie niechciana, smutna, niepewna. Moja tęsknota.

Opublikowano

tego klimatu - kompletnie nie pasuje , bez tego plus trzy kropki na końcu i będzie subtelnie :
"A w kieliszku niech odbija się światło waniliowej świecy. Tego właśnie chcę. Tej ciszy, tego zapomnienia..."
Ogólnie krótko , lepiej żebyś zrobiła z tego wiersz

Opublikowano

Mam nadzieję, że nie pogniewasz się za bezceremonialną ingerencję, ale trudno mi opisać to, co mi w Twoim tekście nie pasuje - zamiast uwag podaję więc w jakiej formie bardziej przemawiałby do moich emocji:

"Czerwone wino jak garść rubinów. Niespiesznie, ze smakiem, bukiet aromatów. Światło waniliowej świecy odbija się w szkle. Moja muzyka. Wygładza myśli. Kołysze ciało. Snuje marzenia. Klimat zapominania.
Tego właśnie chcę. Pożegnać tęsknotę. Już jej nie potrzebuję. Niech odejdzie."

Pozdrawiam serdecznie - Ania

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Płyną łzy (Jak ja i ty)   A noc jest  Pustką    Która niczego  Nie wyjaśni    Nawet chłodu  Twoich i moich rąk    A dzień po nocy  Nigdy nie będzie taki sam    (Już nie wracam tam)
    • @violetta a co do przybysza, to zobaczymy jak sie zbliży do  marsa. wtedy się okaże, co to takiego. na razie pozostańmy przy tym, że to kometa. choć nasuwa się książka arthura c. clarke`a pt. "rama", kiedy to do ziemi zbliżył się ogromny pojazd obcych (z początku też był brany za kometę), lecz bez załogantów. załogę stanowiły roboty, maszyny o nieznanym przeznaczeniu... co innego w opowiadaniu andrzeja trepki pt. "goście z nieba". tam były cztery pojazdy obcych, na początku podobne do gwiazd zaobserwowane w pobliżu dyszla wielkiego wozu, tutaj załogantami okazali się obcy (fizycznie bardzo podobni do ludzi, lecz mentalnie całkowicie odmienni), którzy po wylądowaniu zaczęli zadawać bardzo dziwne pytania np. jak są rozmieszczone przestrzennie atomy w ścianie, z której nie wyodrębniali płótna van Dycka, albo o tangens kąta pod jakim znajdował się środek tarczy słonecznej, niewidocznej przez okno. to znów pytali o ubarwienie skał począwszy od sześciu kilometrów w dół, innym razem pytali o antenaty do pięćdziesiątego pokolenia wstecz. na zadane pytanie jaki tryb życia wiodą u siebie odparli, że uczestniczą w ponadczasowym wymiarze istnienia... ciekawe jakie pytania będą zadawać obcy z 3i atlas... 
    • i jak tu nie być nihilistą kiedy w takiej sytuacji filozofia jest w rozpaczach  pocieszeniem dla rogacza!   dostojewski, de beauvoir piszą o mnie scenariusze czytam, biorę nadgodziny chryste, nie mam już rodziny!   pamiętam pierwszy tego widok wracałem wtedy z biblioteki i jakby wyszli - on i ona spod dłuta michała anioła   ona - olimpia, wenus, gracja i on - hefajstos, neptun, dawid i ja, i za małe mieszkanie i my i biedny schopenhauer   ach, zostałem więc krytykiem by lać na ludzi wiadra żółci chcesz pochwały całą stronę idź - przekonaj moją żonę...
    • San z ej aj esi se jaja z nas
    • Jej świat kusił atrakcyjnością...         Kupiłem go i używałem według jej zaleceń...                                                       Było mi w nim dobrze...                      Erzatz blichtru skutecznie ukrywał pustkę..Świat obok był nieważny... Raził szorstkością prawdy i koniecznością wybierania...                 Nie dawał poczucia wtajemniczenia i wyższości...            Był taki nie...                                              Teraz spłacam dług...
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...