jaśniej - „osobiściej” - z kropką.

[Michał_Kućmierz]

agresywne żniwa. kilka takich dni w roku
ze słońcem. pomarańczowych. spieszyliśmy się
by oszukać lato i deszcze. czując głodu
soczewkę. potu zmęczenie w porannym kęsie.

dziki groch w papierowej torebce. pod lasem.
tam przez pole matka biegła w deszczu po ten groch.
pamiętam burzę w świecie i w jej twarzy. sennym
wydaje mi się to wszystko. zaplątanie rąk

w obliczu nagłego światła. błysku. promienia.
lęk nadszedł spokojnie. zaskakując sześciennie
na metry. zwieszone ciężkim powietrzem drgania
traw na łąkach. zieleń ginąca niewspółmiernie

do nas widzi wszystko. przetrącone barwniki
mylą się kolorem nieba. złamane słowa
na wietrze znaczą więcej niż w cieple pewniki.
a matka matką. zawsze ciekawa osoba.

[Tramp]

zatrzymujący tekst
przestrzenny
wielki plus za zakończenie

[Michał_Kućmierz]

Dzięki

[Michał_Kućmierz]

Oczywiście pozdrawiam, sorry dziecko nie daje mi pisać...

[fantom]

w części fragmentów wyczuwam spontaniczność - przyjemne to.

razi jedna rzecz:

"by oszukać lato i deszcze. czując głodu
soczewkę. potu zmęczenie w porannym kęsie."

bardziej niż inwersja drażni pot w porannym kęsie. jeśli mogę coś zasugerować, to zmianę soczewki, z potu na deszcz (z wcześniejszego wersu). przy okazji pozbędziesz się inwersji, a pot usuń.

pozdrawiam:)

[Michał_Kućmierz]

miernota jakich mało co to ma być ?

[Michał_Kućmierz]

No właśnie Michale, skąd jesteś?

[Michał_Kućmierz]

Żałosne, naprawdę...

[Michał_Kućmierz]

Dzięki fantom za mądry wgląd, pozdrawiam M.