Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Jacku,
nie wiem jak to jest, ale jest. Do połowy czytam wiersz bez większego bólu. Ale wiesz może dlaczego nie podoba mi się "diament wieczności"? i wszystko, co potem następuje, a raczej wstępuje (na wyżyny sztuki, czyli emocji sztucznych ;)?



Sorry, ale tu mam odruch (jak po butelce wina, co - jak wiesz - dla mnie byłoby zabójstwem ;)
-----------------------------------------------
Czy nie da się wiersza podrasować?
np.


Pozdrawiam
;)
b
Opublikowano

też się podoba, diament zbytnio nie uwiera, nawet jeśli osadzony w wieczności
bo tylko diament jest wieczny ;)

ten stop jedynie, czyli rozpacz i piękno wraz ze spiżem jak pan bezet powiedział
można podrasować (jak dla mnie niekoniecznie ;) )

Opublikowano

ucho me dręczy
gdyż dziwnie brzęczy

niż spiż

trochę nadmuchane metafory, wersja Bogdana, bardziej przyziemna, z życia wzięta dotykalna, u ciebie te odległe podniebne słowa

reasumując wiersz fajowy tylko można by go jeszcze nieco podpalić(-: tzn
jakiego porządnego pniaka, paliwo lotnicze i oczywiście butelkę wina i będzie buchać płomieniami że hej!

pozdrawiam

Opublikowano

Robert Siudak.;
:) J.S

marti kruger.;
serdeczności!
:J.S

Bogdan Zdanowicz.;
zawsze zalecasz powściągliwość i poskramiasz przerosty;
pewnie trzeba będzie przeredagować idąc na kompromis, bo taki skrót, jaki proponujesz ucina myśl w połowie, a ta dąży do wygłosu w ostatniej, bardzo istotnej w zamyśle...dzięki za wszelkie sugestie

Magdalena Czerwińska.;
ostatnia?...hmmm

Pan poeta 2;
!
:) J.S

natasza zawacka.;
te "książki" mają szeroki kontekst, bo to i symbol wiedzy, której znaczenie w konkretnej sytuacji traci na znaczeniu, i jest to materiał palny, mało wartościowy, jak to papier...
a peel rzeczywiście idzie w ten ogień!(skoro papier go nie podtrzyma to musi...)
i jest w tym ukryty "feniks"! dobrze, że to się uwyraźniło...
dzięki za uważne czytanie;
J.S

kasiaballou.;
:) J.S

myślątko.;
ów "stop" jak stop metali ma swoją tu istotna wymowę, więc (może) pozostanie (a spiż jest stopem!) i ma taki skóropodobny odcień (więc to "widzenie" rzeczy też miałem na uwadze);
może tylko problem w zręczniejszym sformułowaniu...pomyślę!
:)J.S

Tali Maciej;
jw.
pozdrawiam winnie (w tym zestawie piwo szkodzi! :) )
J.S

Opublikowano

przed chwilą napisałam komentarz i mi umknęło wszystko,
nie wiem czemu.
Powtórzę krócej:
poprzedniio też mi się podobał, ale teraz - bez diamentu i spiżu
jest lepiej, prościej i oddaje co potrzeba z jeszcze większą mocą:
to moje zdanie.
Serdeczności
- baba

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • A jednak żeby żyć pełnią życia, potrzeba odwagi, zarówno w stosunku do przeszłości (rachunek sumienia) jak i przyszłości (właśnie należy się wychylać, a nie pozostawać w krzakach). Inaczej, zamiast być w jakimś miejscu drogi (dokądkolwiek) pozostawalibyśmy w martwym  punkcie.
    • @Jacek_Suchowicz Nie mam pewności, ale może w szukaniu Boga i w błądzeniu, gdy chce się odkryć prawdę, jest więcej wiary i tworzy się głębsza relacja niż w nawykowej rytualizacji. W końcu podmiot liryczny chce czegoś żywego i autentycznego.   Dotkliwa jest za to jego samotność, bo chrześcijańska koncepcja miłości bliźniego wpisuje się w niepodważalne stwierdzenie, że człowiek jest istotą społeczną. Gdzie dwóch lub trzech spotyka się w imię moje, tam jestem pośród nich , powiedział Chrystus, czyli nie istnieje kościół bez wspólnoty. Na marginesie - dotyczy to każdej religii, jako zjawiska grupowego. Za to wiara jest jednostkowa - czy z tej perspektywy idea prywatnego kościoła nie jest całkowitym nonsensem?  
    • Dziś urodzaj na modlitwy. Zazwyczaj unikam oceniania tekstów typowo religijnych pod kątem czysto poetyckim, tak jak nie dyskutuje się o walorach artystycznych modlitw, pieśni, litanii, choć niektóre bywają wybitne także pod względem środków wyrazu. Ale modlitwa ma charakter performatywny, dzieje się w niej coś ważnego między wypowiadającym  ją a adresatem Nie mamy tu  już reprezentacji w postaci podmiotu lirycznego  lecz wkraczamy w obszar, gdzie słowo nie tylko modeluje rzeczywistość, ale jest jej integralną częścią. Doceniam odwagę i szczerość tego wiersza, ale całkowicie w oderwaniu od kryteriów ars poetica, które tutaj są zupełnie nieadekwatne.  
    • Staram się nie komentować modlitw, bo w ogóle nie oceniam ich w kategoriach estetyczno-artystycznych. Ciężko odnosić się do czyjejś nagości w utworze, a nie podejmę się przez dyskrecję wyrokować czy mam do czynienia z prawdziwą intymnością, czy z kreacją poetycką. Sugeruję jedynie pisownię Zbawiciel wielką literą, bo jeśli wiersz rzeczywiście jest osobistym dialogiem osoby wierzącej z Bogiem, to wielka litera staje się oczywista jako świadectwo czci, uwielbienia, wdzięczności.
    • @Alicja_Wysocka Napisałem taką szybką odp. ad hoc. Zrobiło mi się szkoda tego licha.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...