Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Dusicielka

Arahja Staszewska
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Arahja Staszewska

Arahja Staszewska

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Błękitna wstążka
wije się po mojej twarzy
przezroczysta i słona
wypływa z bezsilności
jak z rękawa czarnego
magika -
bez końca

Pozwól mi opleść
twój kark zbyt suchy
kryształową tasiemką
niech skóra wchłonie ból

Pomożesz mi
wyrwiesz trujący bluszcz
z korzeniami



albo się udusisz





[sub]Tekst był edytowany przez Arahja Staszewska dnia 27-05-2004 15:46.[/sub]

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Waldemar_Talar_Talar
      To tylko małe ale

      Przez Waldemar_Talar_Talar · Opublikowano

      @Rafael Marius - dzięki - 
    • Groschek
      zbliża nią

      Przez Groschek · Opublikowano

      tamowanie wybrzuszenia roztańczonym gestem qq; opryskuje mokry przecier jakby kładąc go na krótko dzięqj dzieci ul i plomb kij zatroskanych kropli ciosu czym wyróżnia u'majątku spać kierując uprzeć losy; nie ma lilli w ryk momentu albo wcześniej opóźnienia nie ma szansy do pokrętła jeśli sypkich war you jemu
    • Wiesław J.K.
      Zwątpienie

      Przez Wiesław J.K. · Opublikowano

      @Duch7millenium    1 Słowa Koheleta1, syna Dawida, króla w Jeruzalem. 2 Marność2 nad marnościami, powiada Kohelet, marność nad marnościami - wszystko marność.   ROZWAŻANIA TEORETYCZNE   Nic nowego pod słońcem 3 Cóż przyjdzie człowiekowi z całego trudu, jaki zadaje sobie pod słońcem? 4 Pokolenie przychodzi i pokolenie odchodzi, a ziemia trwa po wszystkie czasy. 5 Słońce wschodzi i zachodzi, i na miejsce swoje spieszy z powrotem, i znowu tam wschodzi. 6 Ku południowi ciągnąc i ku północy wracając, kolistą drogą wieje wiatr i znowu wraca na drogę swojego krążenia. 7 Wszystkie rzeki płyną do morza, a morze wcale nie wzbiera; do miejsca, do którego rzeki płyną, zdążają one bezustannie. 8 Mówienie jest wysiłkiem3: nie zdoła człowiek wyrazić [wszystkiego] słowami. Nie nasyci się oko patrzeniem ani ucho napełni słuchaniem. 9 To, co było, jest tym, co będzie, a to, co się stało, jest tym, co znowu się stanie: więc nic zgoła nowego nie ma pod słońcem. 10 Jeśli jest coś, o czym by się rzekło: «Patrz, to coś nowego» - to już to było w czasach, które były przed nami. 11 Nie ma pamięci o tych, co dawniej żyli4, ani też o tych, co będą kiedyś żyli, nie będzie wspomnienia u tych, co będą potem.   Marność mądrości 12 Ja, Kohelet, byłem królem nad Izraelem w Jeruzalem5. 13 I skierowałem umysł swój ku temu, by zastanawiać się i badać, ile mądrości jest we wszystkim, co dzieje się pod niebem. To przykre zajęcie dał Bóg synom ludzkim, by się nim trudzili. 14 Widziałem wszelkie sprawy, jakie się dzieją pod słońcem. A oto: wszystko to marność i pogoń za wiatrem6. 15 To, co krzywe, nie da się wyprostować, a czego nie ma, tego nie można liczyć. 16 Tak powiedziałem sobie w sercu: «Oto nagromadziłem i przysporzyłem mądrości więcej niż wszyscy, co władali przede mną na Jeruzalem», a serce me doświadczyło wiele mądrości i wiedzy. 17 I postanowiłem sobie poznać mądrość i wiedzę, szaleństwo i głupotę. Poznałem, że również i to jest pogonią za wiatrem, 18 bo w wielkiej mądrości - wiele utrapienia, a kto przysparza wiedzy - przysparza i cierpień.
    • Jacek_Suchowicz
      tulipan

      Przez Jacek_Suchowicz · Opublikowano

      @Naram-sin Ne bardzo wiem o co idzie (darowałem sobie odpowiedź) ale jak widzę aplauz pań. to nie wiem o czym one myślą?   Interpretacja dla dzieci:

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      w świecie flory                            Tulipan jest wysoki i normalnie nie schwyta stokrotki za nóżkę, ani też nie da stokrotce buziaka (targając wargi swoich ust o wargi usta stokrotki - nawet się nie śmiem domyślać, o których wargach myślą panie - facet zawsze myśli o tych co trzeba, więc rozumiem)  gdy jest troszkę zwiędnięty jest to możliwe. Tutaj tulipan chce być twardy wyprostowany więc nie będzie całował stokrotek                          Stokrotki są male ale bardzo bystre i zauważyły że tulipan jest przy kasie, ale wiedzą że jest gadułą i nudziarzem.                          Wierszyk dla dzieci taki trochę nudny i przegadany   Mam nadzieję, że wszystkie wątpliwości rozwiane Pozdrawiam
    • lena2_
      dar

      Przez lena2_ · Opublikowano

      poezję schroniłam w sercu wracam do niej jak do domu proza mnie nieraz zawiodła a wiersz niejeden mi pomógł

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...