Gabriel Tear

Wiersz bynajmniej nie obraża uczuć religijnych(nie wszystko jest oczywiste). Przynajmniej ja tak go nie odbieram. Koncept nie jest najgorszy być może w założeniu miał poruszyć jakąś wewnętrzną strunę czego jednak nie zrobił. Treść dużo traci forma mogłaby być sporo mocniejsza i brutalniejsza w wyrazie. Pozdrawiam

Najpierw za uchem Nosem oddechem Później po szyi Muśnięcie-dotknięcie Do ust się zbliżam Całuję odrywam Twarz odwracam Spiętą Odwracam i wracam Wargami muskając Szczyt góry różowy Rękom zmierzając Znaczącym śladem Drżącym pragnącym Do wrót wilgotnych Do marzeń spełnienia By tam dotykiem Dreszcz pasji wzbudzić By zrzucić nas W słodkie cierpienia Powoli nieśmiało Opuszczam też głowę Wilgocią pragnienia Swoją ścieżkę znacząc I tak drocząc muskając Całując odchodząc Sam się zagłębiam W łączeniu się z Tobą Delikatne ruchy nabierają mocy Pocałunki pasji- Miłości przemocy Gdy zatracasz się ty Wreszcie lecieć mogę Jesteś we mnie Ja jestem w tobie Lecimy rękami Jęcząc znikając Do raju chwili Dusznego spełnienia By opaść na łoże Miłością wilgotne Uczuciem pachnące Pamięcią gorące Wtuleni w ekstazy Chwilę ulotną Bardziej złączeni Niż w chwili rozkoszy Bardziej złączeni W przyjaźni kochaniu Jeszcze raz Czy mogę?

Erotyk chciałbym napisać Gorący drżący subtelnie Emocje przelewający Do ciała twego przeze mnie Pieszczoty fantazji opisać Uczuciem szalonym doprawić O bliskość duszną zahaczyć Agonie w ramki oprawić Bólem radości wybuchnąć Tytoniem spełnienia się sztachnąć W krainie spokoju znów umrzeć Źrenice orgazmem zatrzasnąć Lecz znowu sam zasypiam Tęsknotą opatulony Nie jesteś ze mną kocie Erotyk znów nie skończony…

Tam za Andromedą Gwiazda jasno świeci Tam w pyle gwiezdnym Swój blask rozsiewa Ja przykuty do ziemi Ołtarze buduje Dary kulawe Duszą na nich składam Modły swe wznoszę Do boga i diabła By jasno świeciła By nigdy nie spadła Sam w sobie zamknięty W nadziei otchłani Marzę o skrzydłach Co mogą tam zanieść

:)))))))))))))))))Fajna musiała być ta głupawka i ciężka;)

[sub]Tekst był edytowany przez Gabriel Tear dnia 14-08-2004 17:36.[/sub] [sub]Tekst był edytowany przez Gabriel Tear dnia 14-08-2004 17:36.[/sub]

Unieśmy się W oparach alkoholu Zatańczmy na Szczytach drzew Szukając współspokoju Wejdźmy na wierchy Serc zawszonych brudnych Zatońmy w oceanach Przemyśleń niezłudnych Popłyńmy rzekami Kłamstwa i wypaczeń Wpadnijmy do dołu Płaczu wielu znaczeń Spójrzmy na słońce Uczuć poronionych I pójdźmy tą drogą Tchórzy niespełnionych [sub]Tekst był edytowany przez Gabriel Tear dnia 14-08-2004 17:37.[/sub]

I wtym właśnie leży problem;(

Dziękuje sens przynajmniej w większej części odkryty. Pozdr.

Nie napocił się. Autor używa dezodarantu;)A tak poważnie usiadł napisał i poszedł do szopu. Pozdr.

Ależ jestem zadowolony z życia(czasami;) mniej z własnej tFurczośći no i z tfurczości innych. Taka samokrytyka. Pozdr

Dzięki Valdesso:) Pozdr.

I za tą chwilę zastanowienia dziękuję:) Pozdrawiam

Ależ nie mam pretensji, miał brzmieć jak sprawozdanie. A co do tego czy się podobał czy nie to ja się za poetę nie uważam;) Pozdrawiam

Pora wreszcie Coś napisać Czarę gniewu Wylać całą W krwi popływać Flaki wyrwać Sensu szukać Walczyć z wiarą Po cholerę? …tak dla sportu? Czy dla siebie I potomnych Znaleźć temat I zaciemnić W subtelnościach Nie dosłownych Tak porostu Mam ochotę Słów koślawych Wylać parę I po wódkę Iść do szopu Gdyż trzeźwieję W życiu szarym

Afganistan Dziwka wszeteczna pod Kamieniami zdycha Taliba ciało miażdży Czołg potężny Czeczenia Pod ścianą leżą Młode terrorysty A w grobie Wania Bez twarzy gnije Sudan Czterech arabów Chrześcijankę gwałci Chrystus muzułmankom Piersi obcina Izrael Kamienny granat z Dłonią odpada Mosze w rozbłysku Wiary rozerwan Irak Konwój z jedzeniem ze Strieły oberwał Bomba trafiła w Terrorystów wesele Łódź Studentka ginie Przez gline Debila Dlaczego? Bo Bóg nie był Y2K compilant [sub]Tekst był edytowany przez Gabriel Tear dnia 04-08-2004 14:02.[/sub]

Nie każdy wiersz musi mieć tytył tak jak nie każda chwila go posiada. Co do zakończenia nic nie mam zamiaru zmieniać nie do każdego musi trafiać a Za(nie)kochany szczerze mówiąc uwielbiam ten stan;)

Przyznaję skasowałem jedno ja dzięki.

Twój zapach wrzyna się W me rany Twe ciało rzeźbi w duszy mej Przeklęty szczęściem Bycia Panem Wyklęty brakiem Jaźni Twej W krwi Bogów Stoję Ja skąpany Krwi mojej krople Płyną z rąk Biedny błogosławion Za(nie)kochany czekam Walczę wyję wciąż. [sub]Tekst był edytowany przez Gabriel Tear dnia 02-08-2004 22:22.[/sub]

Tylko proszę mi tu bez LaVeya i tym podobnych "szmatanistów";) Wystarczy wspomnieć o aniołach i dołożyć trochę krwi, i już się kojarzy... Pozdr.

Zdarza się. Choć dla mnie to nie jest utwór o końcu świata. Tym nie mniej dzięki za opinię, Pozdrawiam,

Dzięki

Gdy przyjdzie kres Ostatnich dni Gdy skąpani będziem W anielskiej Krwi Gdy pieczęci trzask Rozerwie świat Gdy zimnym płomieniem Wypali się czas Gdy miasta zatopią Lody gorące Gdy wilki rozerwą Dusze skomlące Gdy wszystko Przepadnie Z wyjątkiem Cierpienia Ja śmiać się Wreszcie będę W mym dniu Ocalenia

Wiersz jest dobry tylko "napalone anioły" strasznie mnie rażą. Pozdr