Zwiastowanie

[Konstantinodos]

- Alicji -


Dni jednak bardzo długie, bezsenne są noce,
wciąż otwieram wszystkie okna, wszystkie swoje sny;
wychodzę do ogrodu by krzyczeć, usłyszeć
jak w dali szeleści gdzieś płacz - bo jest

to uczucie (przed wschodem, przed błyskiem),
kiedy na moment zrównują się światy i wiem
że tam jesteś, w obliczu kosmosu - to we mnie
jest dla ciebie najjaśniejsza gwiazda.

I nic już nie jest tak ogromnie ważne
bo raj ten był wmówieniem, a świat nas oszukał
lecz płakać nie będę, poczekam na cud

który sprawi, że w końcu te wszystkie anioły
opadną na ziemię i chłopiec śpiący w lesie wyjdzie
wnet na łąkę pełną dusz.

[Stefan_Rewiński]

Ciekawe.