Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

no więc
to nie jest tytuł na wiersz
nawet tak się nie mówi
pisze -poprawiasz

a ja się pieszczę tą swoją
niewiedzą szeleszczę
wykreślaną kartką
i chodzi o to że pragnę
postawić kreskę

w czasie ataku na Normandię
zdarzały się takie przypadki dwa
udokumentowano i nie pytaj po której stronie
bo kreskę należy stawiać po obu

no bo
to był taki piesek
biegł i wymachiwał nogami
jak ten żołnierz
samobójstwo poza
proza
przecież wiesz to
nie wiersz

ale ty
nie znałeś słowa bambetle
w naszym babelu tak się nie mówi ba
w bloku nawet
kalam uszy buryzmem
aa kody dwa
szare jak świat
wracajmy do tematu

pragnę postawić kreskę
przestać się bawić
jak z tym pieskiem

Opublikowano

mhm... zorientowałam się po kolejnym przeczytaniu i zwróceniu uwagi na "no bo"... i musze przyznać że zabieg ciekawy... na początku bardzo mnie zdziwił :))

pozostane neutralna, mogłabym skrytykować ale jest to wiersz, który mogłaby Pani obronic - bo na pewno jest dobry. Rzecz gustu - mi się nie podoba... ale przyznaja, że poezja z tego nielada...

pozdrawiam
Tera

Opublikowano

wiesz... kiedy piszę ze wierszdobry, a nei podoba mi się pod względemgustu to zawsze działa na to:
- nie ten klimat
- nie zadziwił mnie
- np."no bo
to był taki piesek
biegł i wymachiwał nogami
jak ten żołnierz"
... pomysł na oreślenie "żołnierza" na pewno ciekawy, ale po prostu nei w moim guście... takie banalne określanie czegoś "ważnego" przy pomocy pieska zupełnie do mnie nie przemawia

Pani Strzygo... wiersz po prostu do mnie nie przemawia... jak to sie mówi: nie czuje go... nie trafia do mnie takze zakończenie z powtórzonymi słowami z wiersza. Nie moja bajka

Tera

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



hehehe:)

Kto powiedział, ze czegoś się nie zaczyna od "więc" - jakiś skostniały dziwak. Było i się zbyło:)

Cud, że znalazłam ten tekst. Świeci jak najaśniejsza gwiazda pośród innych wierszy.

Jeden z lepszych jakie ostatnio czytałam.

Mirka



Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Między zaułkami duszy znalazłaś dla siebie miejsce i nic siłą Cię nie ruszy  Znając każdy mój zakątek,  wszystkie piętra, zmartwień, myśli  Krzyczysz z całych piersi i czekasz aż echo wybrzmi    Po omacku, zagubiony, trafiłem na twoją rękę  Z lękiem, że Cię stracę trzymam mocno  Jak tylko potrafię  Choćby zgasło słońce i zabrali nam powietrze  Ciemną nocą rozniecimy żar na lepsze  Dni, wieczory i poranki    Wiedząc, że nikomu winny nic nie jestem Zmieniam los swój prostym gestem  Wyławiam echo znajomego hałasu  Tak słodkiego dla mnie i gorzkiego  Jak owoc impasu    Ciepły głos, choć tak bliski jeszcze niedawno  Dziś tak jest daleko  I słyszę ledwo, jak jego dźwięk odbija się  po kamienicach duszy  Smutne , samotne echo  Kto ma je usłyszeć  Kto nastawi uszy  Odkrzyczy z nadzieją, że krzyk ten wykruszy  Mury , łańcuchy i nasze kajdany    Smutne, samotne credo Opuszczone wyznanie wiary  Czy jest ktoś, kto powie, jak bardzo niechciany  Może czuć się stary but bez pary    Czy jego stracie bez miary  Ktoś poradzi ?     Więc wszystkiego tu pełno, tylko Ciebie tu brak  Bez Ciebie nie mam już celu, jak statek bez morza  Opuszczony wrak    I dość mi już tego błądzenia  Od dawna jestem w twoim polu rażenia  Dalej mam oparzenia po Twoim dotyku Bez chwili wytchnienia w doznań Bałtyku  Promyku nadziei    Słodkie są dla mnie moje rany  Lecz nie dam się zranić  Nie zatracę miary  Sama odszyfruj mi swoje zamiary  Bo gubię się w Tobie, jak żeglarz bez mapy  Nudzą mnie puste atrapy A ty wśród nich, jak bunt bez utraty Harmonii Jak ogień, który nie parzy, lecz koi i grzeje  Więc w ciszy sie śmieje, skręcając w kolejną aleję  Swojej świadomości, czekając twojej wiadomości    A ty ,niemy aniele , nieś echo w swoim ciele  Mając nadzieję że dotrze w zaułki duszy   
    • @violetta A mój drugi Tomik Poezji polubisz-:)Właśnie widzę w Zapowiedziach…mój zielony kolor okładki…i cieszę się bardzo-:) @Alicja_Wysocka „ Na krańcach klawiatury” być może jesteśmy ( tego nie wie nikt)a jednak czujemy ..pisząc gupimy i znajdujemy aby znowu zgubić na chwilę ( wierzymy) pióra…i ten Twój wiersz ..moja zapowiedż drugiego Tomiku ach

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      ..wzruszyłam się.Może to tylko deszcz…
    • myślenie mi dokucza bo zapomniałem o czym zapomniałem   mój cień się śmieje wiatr chyba też bawi ich to   żona głowę meczy wmawia mi że sie starzeje   a ja tak po ludzku po prostu o czymś zapomniałem   ale to odnajdę pokaże im że to wypadkowa   swój cień podepczę wiatr przegonie się uśmiechnę
    • @violettaOch, Violka, a mnie deszczyk ubiera we wzruszenia i rozbiera do gołosłowia - to jest na chwilę pisania Mistrz Magii. Pozdrawiam :)   @Bożena De-Tre Bożenko, jak pięknie to opisałaś - parasol, ławka, i deszcz, który rozrzuca pióra z dłoni... To już sama poezja. Dziękuję Ci za tak obrazowe, ciepłe słowa. Deszcz we Wrocławiu musiał się wzruszyć razem z Tobą :)  Ukłony! @lena2_, dziękuję
    • @Bożena De-Tre kapuśniaczek wiosenny bardzo lubię:)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...