Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Żona chcąc pochwalić męża
- Skarbie, ale ty masz węża!
Mąż nie zbity z pantałyku
- drobiazg, mieści się w przełyku.

Ależ Skarbie, na to żona
tym stwierdzeniem oburzona
- zachowujesz się paskudnie
mówiąc, że mam w gardle studnie.

Potem jak to już bywało
raptem dwojgu się zachciało
udowadniać swoje racje
przez praktyczne degustacje.

Ja zaś zamiast użyć puenty
podam tylko argumenty
- sprzeczkę wnet skonsumowali
bo się dobrze spasowali.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




tak i mnie się kojarzy. pisywało sie kiedyś w wieku młodzieńczym podobne niewybredności.
gumno dla folkloru można zwiedzać, ale żeby zaraz lubić jego język i mentalność...
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.





Chciałbym siedzieć na jarmarku,
kiszonego trzymać w garnku,
mieć pod stołem półlitrówkę
oraz z boku ciepłą wdówkę.

Stertę kart, ołówków parę
a gdy dostrzegł bym ofiarę
co by chciała wiersze kupić
nie omieszkał bym jej złupić.

A tak piszę niby za co
no bo przecież mi nie płacą
co najwyżej ktoś przeczyta
lecz czy to moneta bita?

Ktoś pod wierszem wstawi zdanie
a ja mu odpowiem na nie
i tak będzie jak w kieracie
pisz i nie myśl o zapłacie.

Pozdrawiam HJ
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.





Stasia nic nie napisała
tylko cicho się zaśmiała
myśląc sobie - o Henryku,
o ty starym zbereźniku!!!

Ja choć trzymam go w swej dłoni
lecz me lico się nie płoni
bo choć wiersz jest bardzo śmiały
jednak są co tak by chciały.

Dla nich jest więc ta namiastka
słodsza niż niejedne ciastka
bo gdy życie jest brutalne
takie sceny są realne.

Świat już tak jest urządzony,
że w odczuciu własnej żony
chociaż jest się nawet zerem
dla niej zawsze bohaterem.

Choć by i odrazę czuła
a mąż mięczak, safanduła
to niechętnie i z oporem
jednak stanie mu otworem.

pozdrawiam:))) HJ
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.





Gdy erozja pożre ero
to się z ero zrobi zero,
wtedy porno zacznie fikać
spod kontroli się wymykać.

Głos zabierze wnet technika
bowiem każdy za magika
chciałby robić w tej chałturze
nawet na emeryturze.

A granica nie jest szczelna
bo frywolna służba celna
nie pilnuje takich granic
bo i tak się nie zda na nic.

pozdrawiam:):) HJ
Opublikowano

Żona chcąc pochwalić męża
- Skarbie, ale ty masz węża

on mnie grzeje i mnie chłodzi,
gra jak orkiestra,aż tchu mi brak

w gardle mi tak jakoś sucho,
muszę przepić

daj go więcej,pragnienie mam,
jesteś mój

szukaliśmy się w korcu maku,
Twój wąż dopasował się mi.:):):)

Łajjjjjj sorry:)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Dokładnie to samo pomyślałam, chociaż dojrzałam tutaj też nieco inny obraz, obraz wojen, wyżynania ludzi i...       ta cisza krzyczy od lat już wielu       bębni o pamięć o słowa choćby       bo ileż można - wszystko na próżno -        ... sponiewierane ciała w ziemi...   @andreas... pięknie ułożyłeś strofki, cisza brzmi, pobrzmiewa, woła, wręcz krzyczy, ale..  jak napisałam w jednym ze swoich, wiele głów... ciągle zatrzaśniętych... i opornych do potęgi 'entej', nie tylko na głód, na wiele innych i jeszcze innych rzeczy. Kasa.!!!. się liczy.   ... mnie także.
    • @[email protected] piękne słowo "furknęła". Zapomniane. Zagubione w dżungli słów. Ale jak wspaniale brzmi. Ruchem, szaleństwem i wreszcie...kulą. Fantastyczne masz te zajawki słowne. Śmieję się w głos :) Dzięki. Pozdrawiam.
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      ... hmmm... no nie... :)) ... i słusznie, też próbuję w swoich w ten sposób. ... a za co.? :) No tak, byłam, jestem..  a ile będę.. licho wie.. ;)
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • @Annna2 Twój wiersz Aniu  to krzyk — nie do ludzi, bo ci przestali słuchać, ale do Boga, który milczy. To lament duszy, która już nie wierzy w sprawiedliwość, bo ile razy można patrzeć na śmierć dzieci, na powtarzające się piekło, na historię, która niczego nie uczy. To nie jest już tylko poezja — to dokument epoki bez sumienia. Każdy wers jak strzęp modlitwy, który nigdy nie doleciał. Tyle krzywdy, tyle krwi, i nic się nie zmienia. Może jedyną modlitwą, jaka została, jest właśnie ta rozpacz. Ja ją w sobie mam. Ale najgorsza jest ta niemoc.   Jak nasze dzieci w Powstaniu Warszawskim mordowane dla żartu, z nienawiści. A Wołyń ? Rozpacz rodziców mordowanych okrutnie dzieci.   Aniu. Mocny i cudownie ważny wiersz. Podziwiam Cię.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...