rozmyślania z kruchty

[Marusia aganiok]

z własnej nieprzymuszonej woli
utracił część samego siebie
teraz już tylko szukał pomocy
w kościele i w gorącej modlitwie

kamienne schody z drewnianą poręczą
i czarna wycieraczka zbierają błoto
od wszystkich - brudna woda spływa
po bruku a on sam przetrwa wieki
w nic nie wartej prawdzie

ziemia i droga do domu
pozostają niewzruszone

[Jimmy_Jordan]

no są ciekawe frazy, ale to tylko zarys jak dla mnie, główna myśl niewyraźna, ale ładne całkiem.
pozdrawiam
Jimmy

[zak stanisława]

ziemia i droga do domu
pozostają niewzruszone

jak powiada JImmy, trudno dociec kto zacz
ale puenta super
cmok

[Marusia aganiok]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

wcale nie trudno:) Stoję sobie w kruchcie i obserwuję
modlącego się i obserwuję kamienne schody u wejścia i
wycieraczkę na którą wszyscy wnoszą błoto; woda je spłucze
a bruk przez wieki leży "kamieniem" Resztę czytacz sobie dopowie:)
znaczy, sądzę że puenta zrozumiała???

Dziękuję Jimmy i Stanisławo:)
Pozdrawiam.

[zak stanisława]

acha to z roli obserwatora...
ja paniała Marusjo!
cmok

[Marusia aganiok]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

charaszo!!! Pozdrawiam.

[HAYQ]

brudna woda spływa
po bruku a on sam przetrwa wieki
w nic ni[u]ew[/u]artej prawdzie

Jak dla mnie puenta wiersza bardziej tkwi tutaj, niż na końcu. Ale to subiektywne odczucie.
Podoba mi się Aganiok, Czernousow byłby dumny :)
Pozdrawiam.

[Marusia aganiok]

Dziękuję HAYQ:) Myślę, że może troszeczkę by był:)hih!!
Pozdrawiam:)))