wstrentne lustro

[Wstrentny]

Wiele przyjemności sprawiała Słodkiej niedorzeczność lustra Wstrentnego.

Kiedy patrzyła wprost
lustro odbijało tył głowy i aby zobaczyć swój język,
musiała okręcić się na pięcie a

wtedy,
z głębi wydobywały się obleśne poklepywanie
i migotliwe głaskania pośladków.

Gdy przechodziła wzdłuż tafli,
jej sylwetka wychodziła z ramy naprzeciw
mijając ją ze zdziwionym wyrazem twarzy,
obecnie pod postacią kobiety w średnim wieku -
jakże
odmienną od tej pomarszczonej staruszki
widywanej kiedyś przez kilkuletnią Słodką.

Lustro nawet lśniło całkiem inaczej od tych z realnego czasu,
więc sercem wzdychało po lewej stronie
a słowa wypaczało prawdziwym echem:

nie kocham Wstrentnego!
wołała Słodka
wstrentnego Kocham...
szeptało lustro.

Ale najbardziej uwielbiała robić przed nim makijaż:

brała pomadkę - a Wstrentny w lustrze odkładał maszynkę do golenia
i każdy ruch jej ręki obrastał brodą na jego twarzy,
aż w końcu Wstrentny nieogolony wtapiał się w tło.

Ciekawe, czy dobrze byłoby pod nim uprawiać samogwałt?
zastanowiła się kiedyś Słodka stając nago przed lustrem
a akdołS w lustrze pokiwała bezmyślnie głową
w dziewiątym miesiącu ciąży.

[Baba_Izba]

byłam, czytałam, zrozumiałam.
Postanowiłam: znacznie więcej czytać - mniej pisać.
(tu milczenie)
baba - hej!

[HAYQ]

A mnie się kojarzy ze świetnymi opowieściami Marcina Wolskiego w "60 minut na godzinę" :))
Twoje też bardzo dobre i klimat bardzo podobny.
Pozdrawiam.

[Wstrentny]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

no nie! było moim zamiarem pozbywać się kogokolwiek, tym bardziej tak sympatycznej Poetki.
(znowu) wręcz przeciwnie

[Wstrentny]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

haha... całe szczęście, że nie z toporem! pozdrowiuszko

[Wstrentny]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

witam. Wolski raczej się nie streszczał, poza tym to jednak coś innego
skoro Dziewuszce kojarzy się z Toporem, a Tobie z Wolskim.
tak jak coś w tym jest, że jedni mówią pies a drudzy wydra
na ni to psa ni wydrę. pozdrawiam.

[Andrzej Ludwiczak]

-ale dajesz, wstrenty!!!!
-i te wiersze..., to bierzesz tak z niczego?... tak, tak prosto zgłowy? ;)))
-tak ładnie o miłości, brawo, Efendi.

moc

[zak stanisława]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

a ja myslę że wstrentny de wstrentnie sie podszył pod moje lustro z bruzdami i nabruzdził golarką Słodkiej po twarzy:P
bardzo fajnie panie de WStre.
cmok

[Wstrentny]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

więc jesteś teraz Andrzejem, reniferze? trochę szkoda tego pięknego, jak się okazuje, okazyjnie
świątecznego nicka. nie mniej dziękuję

[Wstrentny]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

a ja myslę że wstrentny de wstrentnie sie podszył pod moje lustro z bruzdami i nabruzdził golarką Słodkiej po twarzy:P
bardzo fajnie panie de WStre.
cmok
wykrzywiłem je tylko, jak usta Słodkiej na mój wstrentny widok. co można poradzić,
że wszystkie są takie same?:


Wstrentny patrzy w lustro spisuje
się na raty
To co widzi sprawia, że rozkłada ręce
- zwyczajnie, szeroko -
a lustrzane ręce rozkładają się jak trup

Przestraszony zamyka powieki
Kiedy je otwiera
naprzeciwko, w pokoju
nie ma już nikogo


dziękuję i pozdrawiam sercedecznie

[Andrzej Ludwiczak]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

więc jesteś teraz Andrzejem, reniferze? trochę szkoda tego pięknego, jak się okazuje, okazyjnie
świątecznego nicka. nie mniej dziękuję


-nie, nie jestem reniferem, jestem almare.system mnie wywalił na poprzednim nicku i nie mogłem się zalogować na stary nick.Teraz Andrzej L.
-serdeczności

pyk

[zak stanisława]

a tu cię mamy - almare... znam, znam, pamiętam

[Andrzej Ludwiczak]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

-mam nadzieję, że dobrze ;))))

moc

[zak stanisława]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

-mam nadzieję, że dobrze ;))))

moc
inaczej bym sie nie przyznawała ;))

[adolf]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

ogolnie jestem pod wrazeniem.. mnie przypadl do gustu ten wiersz.. podmiot dosyć ciekawie opisuje.... widac pomysl... mnie ostatnie dwie strofy nabardziej zaciekawily...

pozdr.

[Wstrentny]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

więc jesteś teraz Andrzejem, reniferze? trochę szkoda tego pięknego, jak się okazuje, okazyjnie
świątecznego nicka. nie mniej dziękuję


-nie, nie jestem reniferem, jestem almare.system mnie wywalił na poprzednim nicku i nie mogłem się zalogować na stary nick.Teraz Andrzej L.
-serdeczności

pyk
tym bardziej się cieszę i chylę czoła. nie to, że mam coś do reniferów (to o "tym bardziej"),
ale widocznie ten był święty - pojawił się i kiedyś znów pojawi się tuż przed Świętami?

[Wstrentny]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

ogolnie jestem pod wrazeniem.. mnie przypadl do gustu ten wiersz.. podmiot dosyć ciekawie opisuje.... widac pomysl... mnie ostatnie dwie strofy nabardziej zaciekawily...

pozdr.
miło mi Adolfie. dziękuję

[Wstrentny]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

haha... a może tak właśnie trzeba! iść na całość, stanąć nago przed lustrem
i kochać się z tą naprzeciw, aż zabrzmi w skutkach
i jej mleko w sutkach będzie szklane, czyste jak zwierciadło?
tak sobie tylko gdybam i jakby co do niczego nie namawiam...
dziękuję

[Wstrentny]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

wiersz kończy się w lustrze na dziewiątym miesiącu, więc tutaj
powinno już być właściwie po wszystkim. stąd pomyślałem o zwierciadlanym mleku -
cud, że w ogóle zdążyłem! pozdrawiam.

[Wstrentny]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

jesteś cudownie, po kobiecemu drobiazgowa, ale zawsze potem jest jakieś ale,
które znów można by dopisać:


baśń DROBIAZGOWA

Piwo w kielichu czerwca zlizawszy do czysta,
prądem rzek obojętnych niesion w ujścia stronę
dopływał mąż znużony w znajome drzwi czyśćca,
gdy wtem sterem się zarył o wystającą żonę:

Piłeś! Piłem,
lecz... mleko od krowy.
Żartujesz? Nie, tylko
nie jestem drobiazgowy!

Minął czerwiec jak przystań malejąca w dali,
zapodziany po głowę przed ciekawych okiem
mąż się rzucał błyskotką warg na piwnej fali,
by powrócić po latach do dom chwiejnym krokiem.
A tam żona, jej matka i krzyk rybitw: "o... tatka!"
"wrócił tatka!","więc... taki jest tatka?"

I:

Było jedno! Nie, troje!
Ależ jedna! Trzy, drogi!
Ależ... Precz z ale -
nie bądźmy drobiazgowi!