Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Tuż tuż przed jaskółkami
dziewczyna w krótkiej spódniczce,
dzieci wyległy na place
i chmury znowu liryczne -
lecz czym byłby pierwszy dzień wiosny,
gdyby nie było wojny?

Tuż tuż za zwykłą nocą
Miasto bez latarń, neonów -
w ciemnościach ludzie toną
jak w niespokojnym morzu,
bo czym byłby wieczór spokojny
gdyby nie było wojny?

Tuż tuż, ktoś ręce składa
jak co tydzień się modli,
żeby mieć nie sąsiada
a lepszy od niego samochód -
bo póki co, Bóg jest hojny
i jeszcze będą wojny.




----------------
wersja skrócona:


styczniowe słońce -
dziewczę w krótkiej spódniczce
przed jaskółkami

Opublikowano

Wiedziałem, że po takiej nieobecności wrzucisz coś dobrego. Kurczę, przydałyby się nutki.
Świetny tekst i zazdrośnie czekam na następny :)
Acha, haiku też niezłe, ale nie znając całości, to zupełnie coś innego.
Pozdrawiam.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


cieszę się, bo mnie też się podoba. nie to, że haiku, tylko ta dzieweczka w nim
tak stęskniona za wiosną, że nie oglądając się na jaskółki falstart zrobiła.
widzieć taką niespodzianie na ulicy naukowo nazywają: ociepleniem klimatu.
pozdrawiam wstrentnie

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Tectosmith To wiersz o chwili, która dla wszystkich innych była niczym, ale dla jednej osoby stała się wszystkim. Sklep, zapach chleba i kartonu, przypadkowe zderzenie – i nagle życie nabiera znaczenia. To piękne, jak nie próbujesz tego upiększać. Nie ma tu wielkiej sceny, dramatycznych słów. Tylko pomachanie przy kasie. Tylko uśmiech. I właśnie dlatego to brzmi tak prawdziwie. A to "potwierdzenie, że istniejemy" – to jest sedno. Czasem potrzebujemy takiego spojrzenia, takiego uśmiechu, żeby poczuć, że jesteśmy rzeczywiści. Że ktoś nas zobaczył. Super! 
    • @Jacek_Suchowicz Interpretacja pokazuje, gdzie się człowiek stołuje.    Pozdrawiam serdecznie  Miłego dnia 
    • @Berenika97  wiersz mi się podoba i zgadzam się, wilki nie potrzebują pozwolenia na wolność. Są opiekuńcze wobec swojej rodziny i wilki jako nieliczne u zwierząt opiekują się swoimi starymi rodzicami- gdy nie mają już sił by polować.  
    • @lena2_ Ależ to piękne i smutne zarazem... Ta cisza modląca się za poszukujących - jakby była ostatnim świadkiem wiary. A ten obraz szukania Boga w barwnych witrażach zamiast w sercu... przejmujące. Mocny, minimalistyczny wiersz. 
    • @Roma Bardzo subtelny wiersz, jest w nim czułość w opisywaniu tęsknoty. Twoje zabiegi językowe są świetne - "motylkowato darnieję" – oksymoron i neologizm, "rozkwitam w twojestany" – kolejny piękny neologizm, obraz głębokiej empatii i połączenia. A"oswajam tęsknoty jak róże" – to moja ulubiona metafora. Tęsknoty nie da się zabić ani wyrwać, ale można ją "oswoić". Jak różę – która jest piękna, ale ma kolce. Wymaga pielęgnacji, uwagi, ale też ostrożności. To pokazuje akceptację bólu jako części piękna miłości. I wreszcie koniec - "by czekać cię rosą, nie szadzią." Wybór, by w tym czekaniu być żywą, świeżą ("rosą"), a nie zamrożoną, zimną i kłującą ("szadzią"). To obietnica zachowania w sobie życia, a nie poddania się zgorzknieniu. To jest niezwykle gęsty emocjonalnie i językowo wiersz. Super!    
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...