Rewiński w Radio Wrocław!!!
-
Ostatnio w Warsztacie
-
Waldemar_Talar_Talar 17 182
cmentarna alejka
smutek mogile
się kłania
obok samotność
szuka bratniej
duszy
ktoś inny łzy
obudził są
gorzkie
tylko znicze się
uśmiechają
nadzieją
tu krzyż z ciszą
tylko o prawdzie
rozmawia
to wszystko wiatr
tuli liśćmi się
bawiąc
2
-
-
Najczęściej komentowane w ostatnich 7 dniach
-
- 47 odpowiedzi
- 1 140 wyświetleń
-
- 35 odpowiedzi
- 480 wyświetleń
-
- 31 odpowiedzi
- 548 wyświetleń
-
- 28 odpowiedzi
- 659 wyświetleń
-
- 27 odpowiedzi
- 488 wyświetleń
-
-
Zarejestruj się. To bardzo proste!
Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.
-
Ostatnio dodane
-
-
Ostatnie komentarze
-
Przez obywatel · Opublikowano
Prawom choć chciałbym podać rękę To lewy jestem z zakresu Tak tak jak jakiś kresowiec, nie zza Buga a zza morza. Może się w ogóle nie poznamy A on zamiast ręki wyciąga palec No dość tych przeciągów przeciągnięć rozciągniemy co nieco Na wyciągu też leżałem Jednym i drugim Raz w zimie i po wyciągnięciu łąkotki A skoro o wyciągach, na nartach już nie jeżdżę, i wciągam dym papierosów i fajki Ala ale mieliście o prawie a ja tu prawie o oprawie oprawę zrobiłem lub robię około wierszową. Wystarczy pod oprawę teraz przykręcić żaróweczkę I w angielskim pabie posłuchać kogoś kto zna się na Ale. -
Przez infelia · Opublikowano
Tak daleko od siebie jesteśmy, Ja w kapciach się krzątam po kuchni, Ty już po drugiej stronie tęczy, Podziwiasz widoki, ale z góry. Kumplujesz się z aniołami, Rżniecie w karty, jak cię znam. Może masz na sobie białe wdzianko, Aureolę nad głową i piszczałkę. E, pewnie śmigasz na golasa, Dosiadasz chmurkę i wyrywasz laski. Cały ty... ja nie śpię po nocach, Podkradam belki z tartaku, Kradnę z żelaznego gwoździe. Mam plan na budowę kładki nad otchłanią, Która nas rozdziela i mgłą przesłania, By połączyć teraźniejszość z zaświatami. A ty się nie leń, wałkoniu, I po swojej stronie rzeki zapomnienia Zacznij wbijać pale, kłaść deski, Pracuj wytrwale – spotkajmy się na moście. Ja dam ci kuksańca w żebro, A ty przewiesisz mnie przez ramię I dasz głośnego klapsa, a najlepiej dwa. Opowiemy sobie, co nas minęło I co nas czeka – pokażę ci zdjęcia wnuków, Jak skaczą po moim ukochanym tapczanie, I tłuką się poduszkami, skaranie boskie. Twój zięciu Rychu przysłał pozdrowienia, Został ambasadorem w Sing-Sing – jakoś tak. Do zobaczenia, mój miły, gdy nadejdzie pora, Mrugnę do ciebie z drugiego brzegu, A to będzie nasz konspiracyjny znak... -
Przez Nata_Kruk · Opublikowano
Tutaj podobnie.. żądnej "kobity"... to ja tylko porozrzucałam plusiki. -
Przez Tectosmith · Opublikowano
@Kwiatuszek Bardzo sympatyczny wiersz — taki ciepły i obrazowy.Widziałem to pisklę jak w małym filmie. Lubię, gdy tekst potrafi wywołać uśmiech bez nadmiaru słów. Pozdrawiam serdecznie. -
-
-
Najczęściej komentowane
-
.thumb.jpeg.b5ae7bcef73c3501c1166879fc389fb7.jpeg)
-
Wiersze znanych
-
Najpopularniejsze utwory
-
Najpopularniejsze zbiory
-
Inne
Rekomendowane odpowiedzi
Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto
Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.
Zarejestruj nowe konto
Załóż nowe konto. To bardzo proste!
Zarejestruj sięZaloguj się
Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.
Zaloguj się