ZONED Mi.ość nieszczęśliwa

[adolf]

Za stu górami zakmnięta księżniczka siedzi w Radomiu,
Już do nie pędzi, już do niej zmierza rycerz na koniu!
Ona tam sama zamknięta w wieży, otocznona fosą,
tęksnie wyglada swego wybawcy - ona -zwana złotowłosą,

"Mój miły nie kaz czekać swej pannie,
Bo z żalu wyskoczy I z wysoka spadnie!
I pamiętaj, żeby noc ze mną spędzić,
muszisz wpierw złego maga przepędzić"

Smialy wiec rycerz spieszy jak moze,
lecz wlaczyć nie chce z magiem - Broń Panie Boże!
i wpada do wieży krolewne caluje,
i tym ich obojaga na potępienie skazuje!

Więc ile razy na wieżę spojrzycie,
widać dwa duchy, co jęczą skrycie!
[Stoją koło siebie lecz dotknąć się nie mogą,
on jest krzakiem rózy - a ona sową ]

[zak stanisława]

'obojaga', nowum w tej dziedzinie
temu magowi rycerz orła nie wywinie
myk.