Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

chwila słabości


Rekomendowane odpowiedzi

Płonę cały kiedy piszę.
Papier drży pod piórem wiecznym,
gdyż przelewam, to co słyszę,
w słońca blasku, w zimnym wietrze.

Z zewnątrz głosy mnie dochodzą;
z krańców nieba, z głębi ziemi,
ludzi, którzy idą obok
ciężkim życiem przygnębieni.

Z roślin, zwierząt, co nie mówią,
jednak krzyk ich wszędzie słychać.
Więc cię proszę: pomilcz ze mną
niech nas złączy gęsta cisza.

Wypełniona twym oddechem,
szumem krwi, co w żyłach płynie,
namiętności dawnych echem.
Niech ja wiem, że jesteś przy mnie.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...