Legenda o powstaniu Kielc...dopiero początek

[adolf]

Teraz to napiaslem 20 minut.to dopiero poczatek i troche jak czytanka gimnazjalna...ale ma plus..przynajmniej nie aż taka smętna jak me poprzednie...takie to dla poćwiczenia....fajnie się czyta...bezstresowo....co do rymów..czasem fajne..czasem straszne :-), lae ja to z glowy piszę....

Stójcie ludzie, poczekajcie, czy wy wiecie, jak to było,
Gdy siedemset lat przed nami innym ludziom się tu żyło?
Za górami, pośród lasów mieszkał człek wśród hordy bożków,
I im służyć co dzień musiał, nosić złota wiele koszów….
A że Boga wciąż nie znali, czarne gusła odprawiali,
Poprzez tańce tylko diabła w swoich ziemiach zaklinali!
I słuchajcie zgromadzeni, baśń ja chętnie wam opowiem,
Plac, co teraz tu stąpamy niegdyś strasznym był to borem.
Unikali go książęta, unikali go rycerze, i opryszkom nie był domem,
Mawiał wtedy bard po chatach, że strachu było powodem,
Straszne zwierze, które lasem bez względności zarządzało,
Ono królem tutaj było, nad zwierzyną panowało.
A kto pytał to gadali i gadali po trzeźwemu,
Że co noc ryk się rozchodzi, lecz nie wiedzą oni czemu,
Więc kto śmiały, za zapłatą ruszał w drogę ciemną nocą,
Lecz nie wracał; mógł go znaleźć tylko Bóg ze swoją mocą!
Nauczeni zaś wieśniacy, w puszcze się nie udawali,
„Byle tylko tam została” tak co noc, tak błagali!
I tak żyli w strachu stale, ziemie w ciemność zachodziły,
I czekali, a ich oczy wciąż za słońcem wodziły!
W końcu Jezus się zlitował, rzekł dam tym ludom zbawienie,
I dopuścił by ich władca wziął od Niego namaszczenie!
Więc po latach wnuk piastowski, dumnie kraj swój w krzyż ozdobił,
A każdy skrawek swoje ziemi wodą święta z Rzymu skropił!
Mimo nowej w Boga wiary, krzyki wciąż nie ustawały,
Więc nie dziwne, że się ludy przeciw władzy buntowały,
Powstań było co nie miara, każde krzyż swym końcem dławił,
Tako spokój nastał w końcu, młody król swój kraj ocalił,
Złożył także tu przysięgę, że pozbędzie się on bestii,
Temu ruszył na wyprawę, wcześniej zebrał całe wieści,
Polowanie zaplanował, by dzień z nocą całe trwało,
I ruszyli na bój wielki i ruszyli wszyscy śmiało,
Lecz po godzin ledwie kilku król zgubił swoich żołnierzy,
Patrzy słucha, nagle widzi i oczom swoim nie wierzy,
Jestem w piekle? O się stało, ogień mnie całym otacza,
….cdn