Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Jak pisać wiersze, kiedy się nie umie
Instrukcja Nr 7.

Otóż, jak powszechnie wiadomo, poeci piszą wiersze z powodu radości (własnej), miłości (nieszczęśliwej), seksu (z licznymi orgazmami) oraz kasy (wymarzonej). Czytelnik, jeśli wogóle istnieje, posiada podobne umiłowania. Trzeba mu więc dać coś na pożarcie. Piszemy więc:

ech ty radości
co jesteś za siedmioma górami
miłości co umykasz w siną dal
a seks co kończysz się wzwodami
jak kasa stajesz przed oczami

Mieszamy wersami (parami – krzyżujemy, żujemy):

co jesteś za siedmioma górami
jak kasa stajesz przed oczami
a seks co kończysz się wzwodami
miłości co umykasz w siną dal
ech ty radości

Dokonujemy mutacji (poprzez zamianę słów):

co jesteś stajesz przed oczami
za siedmioma górami jak kasa
co kończysz się wzwodami
a seks co umykasz w siną dal
ech ty radości co miłości

Kontynuujemy procesy krzyżowania oraz mutacji, nadajemu tytuł, wprowadzmy bold i kursywę, i mamy:

NIEZNANY DO NIEZNANEJ


co jesteś stajesz przed oczami
za siedmioma górami jak kasa
co kończysz się wzwodami
a seks co umykasz w siną dal
ech ty radości co miłości

Natępnie publikujemy w dzile Z na www.poezja.org.

Opublikowano

Szkoda że nie istnieje dział z instrukcjami...
nie wiem Stefan, nie wiem, każesz się śmiać, a mnie bierze coś od środka, że tak nie ładnie, bo celem nie jest tu zdobycie umiejętności pisania ale samo pisanie...
Instrukcja? raczej ironiczny chwyt dla nienakarmionego ego...
i jeszcze ta kasa ;) przez internet nigdy kokosów nie będzie
pozdrawiam
Jimmy

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • śpiewy szepty rozmowy radość płacz i śmiechy jak poblaski odbicia z tej strony jeziora gdzie ton żaden nie cichnie lecz migoce świeci i zdaje się nie gasnąć nigdy nie mieć końca   niczym w tyglu pasiece gdzie wściekła wre praca a treść nikła przemienia się w jazgot i syki w którym jedno się w drugie stapia przeistacza dyszy dudni bulgoce i gorejąc kipi   wieczorem kiedy słucham odległej twej mowy spokojny choć zmęczony od dnia wrzawy wrzasku słyszę szum w którym ginie wołanie i spowiedź i ten syk sunącego nieuchronnie piasku
    • @Simon Tracy Dziękuję

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • @Lenore Grey Piękny i co najważniejsze dla mnie... mocno modernistyczny wiersz o miłości.  
    • bławatek chce śmiać się dorzecznie tu dźwięcznie tu tudzież grzecznie a kaczeńce nie chcą się kłaniać tu miłość się musi doganiać bratek zaś kocha się zawzięcie do rak oczywiście pnięciem a Lilie są słodkie niczym miód ożywcze jak to cud jeszcze te Konwalie chcą sobie śpiewać miałczeć i ciepłem dogrzewać jeszcze i róże wołają się na wskroś chcą sobie pachnieć dostrzegać niby coś a Tulipany nie chcą tej nagany za swój byt wybrany zaś Krokusy są złotem przykryte swym żółtym bytem a ten pan co złapał Jelenia szuka kwiatów od korzenia szuka miłości i radości aby się w cieple nosić z wdzięczności bo rodzi się moc dojrzewania taka to ludzka słoneczna mania bo rodzi się duża cierpka moc miłosna jak stokroć z stu proc i jeszcze stokrotka onieśmiela płatkiem zboża się wybiela jeszcze jej futerko zakochało wielki uśmiech darowało
    • Życia gasną jak żarówki. A ja tylko spaceruję po pełnych bólu i zapomnienia. Teraźniejszości Himalajach. Usiadłem pod półką szkieletów. Stąd prowadzą w przyszłość drogowe krzyżówki. Za każdym zakrętem czyha strach.   Trzeba nauczyć się żyć i zdychać jak bezdomny pies. Siedzieć cicho, gdy czeszą pod włoski. Czerpać ostatni dobytek z pustych kies. Wrosnąć jak pleśń w ten krajobraz miejski.  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...