Cafe Gołębia 3

[kashmire]

Lubię ten gwar. Drżą ponętnie ściany,
pijane melodią kroków. Papieros pana z lewej

wzdryga się popiołem zawsze z tą samą werwą -
zalotny ognik w dłoni. Pod kopułą sufitu

brzęczą leniwie znaczenia, odymione mijaniem.
Próbując je złapać za ogon, wsiąkam w ten

wszechobecny dym, tymczasem głos na głosie
to już cała gama, to muzyka.

A gołąb za oknem chyba już wrósł w parapet.
Patrzy na mnie tym swoim okiem figlarnym,

prześmiewczym, jakby wiedział przede mną -
kolaże wskakują samotnie w krakowskie okna.

I jeszcze przechyla, psiakrew, głowę - tę samą,
w cudzych oczach.

[Bogdan Zdanowicz]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Tyle dla mnie zostało z wiersza, sorry za przycięcie.
pzdr. b

[Katarzyna Leoniewska]

Chyba słuszny ten skrót - ale i w całości ładnie się prezentuje...

[pathe]

ta knajpka w tym wierszu sięga monstrualności katedry
o to chodziło?