Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki
Wesprzyj Polski Portal Literacki i wyłącz reklamy

Żyrafa


JacekSojan

Rekomendowane odpowiedzi

/Jerzemu Rybakowi co obiecane/




z pozoru
zdumiewające stworzenie
wywołujące uśmiech

ta niewymiarowo zachwiana długość do wysokości
dobrze ilustruje fantom człowieczeństwa
jego niespokojną ambicję sytuowania się ponad

to wieczne zerkanie za /i przed/ horyzont zdarzeń
za horyzont godziny dnia miesiąca roku
i stawanie okrakiem na życiu
swoim i cudzym

to bezustanne pozowanie na panią
pana bytu
gdy sam byt tuż przed lwim skokiem
spręża się w trawach bliżej
niż jej dostojny cień

no i ta sukienka
jak piżamka nastolatki
ten tużurek klowna

zamiast rozweselać
budzi współczucie i zażenowanie
jak zwykle
gdy w pajacowaniu dostrzegamy nieudolną
sztukę

należy jednak być ostrożnym w sądach
żyrafa ujawni szybko to
co skrywamy za uszami
ostre twarde jak fakty
różki

góruje nad człowiekiem
nie tylko wzrostem i szczerością
przerasta nie tylko bliższym kontaktem z niebieskimi
sferami
słusznym poczuciem godności
także wiernością swemu gatunkowi i religijnością
czyli wiarą w takie wartości
jak rodzina pokarm słońce

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


z wzrostem zgoda ale że żyrafa szczerością przerasta człowieka pierwsze słyszę?!
w ogóle długie a mało odkrywcze bo jak żyrafa to zaraz wielka albo dziwna - czy to nie dziwne?
więcej polotu! a przynajmniej więcej niż na miedzianym drucie:

Żyrafa na Discovery

Dopadł ją lew, tryska posoka!
...a ona buja głową w obłokach
bo niedowidzi, co tam na dole?

I ja, przed snem marzę o Tobie
choć w krzyżu coraz dotkliwiej mi strzyka,
co dzień boleśniej, lub może - głośniej
śmiertelna muzyka, drewniana muzyka

- Jezus na krzyżu w plecach strzyka.
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


z wzrostem zgoda ale że żyrafa szczerością przerasta człowieka pierwsze słyszę?!
w ogóle długie a mało odkrywcze bo jak żyrafa to zaraz wielka albo dziwna - czy to nie dziwne?
więcej polotu! a przynajmniej więcej niż na miedzianym drucie:

Żyrafa na Discovery

Dopadł ją lew, tryska posoka!
...a ona buja głową w obłokach
bo niedowidzi, co tam na dole?

I ja, przed snem marzę o Tobie
choć w krzyżu coraz dotkliwiej mi strzyka,
co dzień boleśniej, lub może - głośniej
śmiertelna muzyka, drewniana muzyka

- Jezus na krzyżu w plecach strzyka.
niesmaczne, nie pasujące, głupie, wstrentne, pajacykowate.
po raz pierwszy na tym Orgu jestem oburzona takim komentarzem!!!!
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


z jednym się zgodzę: wstrentne bo moje.
poza tym: nie głupie, nie pajacykowate wręcz przeciwnie: bardzo dobry, głęboki i przemyślany wiersz. porównanie tego co się obserwuje na ekranie z tym jak Ktoś być może w tej samej chwili obserwuje nas. niespotykane ujęcie tematu stąd "po raz pierwszy na tym Orgu jestem oburzona".
geniusz to inność, niezwykłe ujmowanie zwykłych tematów które z tego powodu szokuje w pierwszej chwili więc proszę nabrać powietrza w płuca i się przyzwyczajać.
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


żyrafa ma długą szyję stąd mózg wolniej reaguje na bodźce niż mózg człowieka. można powiedzieć buja jeszcze w obłokach tam gdzie człowiek byłby już martwy (na przykład przy ukąszeniu jadowitego węża). piękna metafora, niezwykłe spostrzeżenie zatem wybaczam niezrozumienie.
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


nikt mnie nie lubi bo mam wstrentne imię :-( to jedyny powód niechęci i belferskich osadów mojej twórczości.
przy okazji pochwalę temat żyrafy w wierszu: głęboki jak ona - kiedy urwać jej główkę i zajrzeć do środka nie dopatrzy się kopytek.
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


nikt mnie nie lubi bo mam wstrentne imię :-( to jedyny powód niechęci i belferskich osadów mojej twórczości.
przy okazji pochwalę temat żyrafy w wierszu: głęboki jak ona - kiedy urwać jej główkę i zajrzeć do środka nie dopatrzy się kopytek.

A gdyby tak Wstrentnemu urwać główkę i zajrzeć do środka? nawet kopytek, jedynie kubełek pełen krwawej facecji , trochę śmieci i złudzeń; mizeria; a może Wstrentny sam sobie urwał już główkę? biedaczek...
J.S
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jacku - trafnie, dobitnie, z wyobraźnią przełożoną na słowa. Co do gatunkowości "żyraf" nie czuje się kompetentny, więc biorę sobie tą Twoją. Nawet z "religijnością" (co jest rzadkie u człowieka, taka wiara w rzeczy "proste" jak "rodzina pokarm słońce". Niektórzy "ludzie" potrafią nawet odebrać pokarm nazywając to 'sztuką". I o tym też jest ten wiersz. Dużo o tym).

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Krzywak.;
Michale - sztukę z pokarmu zrobili Francuziki, a my cieszmy się z tego, co bozia daje na stół i do gębusi; a wiersz zawdzięcza sporo Patrycji (Jerzemu Rybakowi); niewesołe jest to, że chce na orgu pozostać już tylko "żyrafą"...

Stefan Rewiński.;
każdy każdemu ma sporo do pozazdroszczenia; ale racja racją - z Nikim nie da się gadać...pozdrawiam Cię! :) J.S

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
×
×
  • Dodaj nową pozycję...