Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

w zasadzie nic się nie zmienia
choć dawno wyrosły śpioszki,
wciąż kłopot mam z zasypianiem
bardzo cię proszę, zrób coś z tym

przewracam się z boku na bok
namolnie zegar mamrocze,
czemu nie mówisz dobranoc?
do spania muszę mieć - smoczek

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




dobry wieczór :))


dostawa smoczków zaspała,
czy to nie dziwne conieco?
hurtownie pozamykali
tobie poetko na wieczność.

czy zamiast może być całus?
albo, powiedzmy buziaczek?
i dajmy na to do rymu
bo – nie potrafię inaczej.


no to się narobiło
przedsenne pozdrówki :)
Opublikowano

słodka i radosna twórczość
wiersz przypomina stylistyką szczebiot panny Pratt z "Siedemnastolatka"
a że to lektura z mojej młodości, do której mam sentyment, odbiór mój jest pozytywny
mimo że to poezja mało wyrafinowana, delikatnie mówiąc

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




a niech tam sobie podkuli
rogi zmarszczone pod siebie
dość że nocami jest z tobą
że ma od innych się lepiej

ja na to nic nie poradzę
ale do wierszy mam prawo
widziałaś być może jaśka
co pisze lepiej niż słabo?


:) dzień dobry Alicjo
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



muszę to przemyśleć, bo...

Przytuli chętnie
każdą kobietę
starszą, nieładną czy młodą.

Nie ma rabanu,
nocą nie wracam
mam przy nim wielką swobodę.

Zniesie obecność
tego drugiego
wielbi jak miód moje uszko.

Umie cierpliwie
łezki wycierać
kiedy popłyną jak stróżką.

Więc czy powinnam
robić tę przykrość?
się zastanawiam na razie

Za to, że wierny
ciepły, kochany
i niezastąpiony Jasiek

:)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




trudno w konkury
stawać z poduszką
nawet jeżeli to jasiek

mały czy duży
lecz pieści uszko
lub co innego też czasem

lecz to ci powiem
że róg ma miękki
i że to powód jest płaczu

choćby przez dobę
wkładał cukierki
to nie zrozumie ni razu

że najważniejsze
to słodzić rymem
i ócz oszczędzać źródlanych

a nocny gejzer
niechybnie minie
i smutki w wierszu stumani


:)
Opublikowano

Stefan jesteś zbyt dosłowny

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



przy smoczku się upierasz
czy on koniecznie być musi
a może Tobie wystarczy
kawał milusiej podusi

też nie koniecznie dosłownej
z torsem na przykład włochatym
obejmie Ciebie łagodnie
i zaśniesz zmęczona światem

a rano obudzi ciepło
ustami muśnie powieki
powraca cudowna przeszłość
- marzenia marzenia niestety
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


wesołek z ciebie jak widzę
i figlarz jest nad figlarze,
o różku jakimś rozprawiasz
nie zgadłeś, o nie tym razem

on bowiem od przeciętnego
odbiega kształtem dalece,
kokardą koniec zwieńczony
wałeczkiem jest mój jasieczek


Pozdrawiam :)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



materia wielce subtelna
i pewno cię nie zaskoczę
choć myślę jakby podobnie
lecz głośno powiem, że - smoczek

kto sobie chce niech poduma
może na trop jaki wpadnie,
zaś reszta między wierszami
tak jest ciekawiej i ładniej

Serdecznie pozdrawiam :)
Opublikowano

Wiem, piszę gorzej niż słabo,
nic nie poradzę, niestety,
lecz z uczuć obrazy tworzę
jak malarz barwną paletą.

Fiołki i mandarynki,
myśli kiściami nam niosły
słowa pełne poezji
i to związane " coś z tym ".

Dlatego oświecić was spieszę
Panowie Jacku i amehobie,
że Ala w wierszu gdy prosi,
to zwraca się właśnie do mnie.

To szyfr jest taki subtelny,
jedyny w swojej klasie,
więc zdradzam wam tajemnicę:
na drugie imię mam Jasiek!

Lecz prosić wcale nie musi,
wystarczy, że ręką skinie,
a chętnie podam smoczusia
o każdej dogodnej godzinie.

hihihi Pozdrawiam papapa smoczuś
Leszek

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


sprawa jak widzę ciut gorsza,
nie róg jest sensem lecz wałek,
do tego z muszką na szczycie,
wiem, że to koniec - przegrałem.

jednak, gdy chwilę pomyśleć
i twardy tapczan, na przykład
porównać z wodnym, to wiesz co?
miłość by szybko ci zbrzydła

do starych mebli, sprzed wojny.
i cóż, że obłe ma kształty
i, że sentyment wyzwala,
nudny ten z wałkiem romantyzm.

nie pisze wierszy, nie czyta,
leży bezwładnie jak kłoda,
poetę, Alu, poetę,
z nim się zapomnij, z nim pobaw.


witam Cię nocnie :))
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



cóż to za skromność u Piasta?
wylicza w org-ii imiona
licząc, że z wierszem i łaska
zostanie w wierszu spełniona.

wiesz, że nie lubię przegrywać
i rymem walczyć potrafię,
na pojedynek wyzywam
mimo, że wzbudzasz sympatię.


:))) miłej nocy
am.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • wyobrażał sobie człowiek nie wiadomo co gdy jesień szczodrze częstowała miodowymi cukierkami z kradzionego   mówiła - jestem czekam światło czepiało się rąk   myślał - przezimuję w tym przytulnym wierszu   a to tylko kolejny opuszczony dom ostatnie słowo dopala się gdzieś w kącie łagodność nagle obca oblepiła słodkawym zaciekiem strzaskany wykusz   tego oswojenia nikt nie weźmie na siebie   są jednak niekończące się drogi szlaki trasy przez kolejne północe są inne imiona które wejdą w nawyk   wystarczy otrzepać się z liter i obrazów pozwolić aby wiatr nagle   spłoszył     Pusty dom - Tie break/ sierpień 2025  

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • @Dekaos Dondi   Spacer w krainie czarów na krzyżówce T trzech wierszy :)
    • @huzarc  Rozkłady codziennych pociągów mają potencjał na spokój i równowagę, ale są bez znaczenia... wobec spotkania z absolutem .
    • Spotkali się przypadkiem, jak dzień i noc. On z głową w chmurach, z sercem, które czuje wszystko naraz. Nie szukał relacji, tylko połączenia. Takiego, które budzi w środku spokój, a nie tylko daje obecność. Dla niego miłość to nie plan to droga, przez którą uczysz się siebie. Ona z ziemią pod stopami, z sercem, które bije w rytmie rozsądku. Nie szukała magii, tylko równowagi. Dla niej związek to coś, co ma działać jak dobrze zbudowany dom: stabilny, logiczny, przewidywalny. Nie ufała uczuciom, bo wiedziała, że potrafią zwieść. On widział w niej duszę, Ona w nim emocję. On chciał czuć, Ona chciała rozumieć. I choć przez chwilę ich światy się zetknęły jak nocne niebo ocierające się o brzask to oboje czuli, że ten moment nie może trwać wiecznie. Nie dlatego, że czegoś zabrakło. Ale dlatego, że miłość potrzebuje wspólnego języka. A oni mówili różnymi równie pięknymi, ale nieprzetłumaczalnymi. On odszedł z sercem pełnym uczuć, których nie mógł wypowiedzieć. Ona została z myślą, że to wszystko było zbyt skomplikowane. I choć każde poszło w swoją stronę, to w pewien sposób oboje wiedzieli że ta historia była potrzebna. Bo on nauczył się, że nie każda głęboka więź musi trwać wiecznie. A ona że nawet najlogiczniejszy świat potrzebuje czasem odrobiny magii.
    • Mówisz "tak" Mówisz "nie"   Potem słyszę  Myśli twe    Odbijają się  Tak nagle    Echem od czterech ścian       
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...