Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

dobry wiersz w ładnej, wyważonej formie.

- podmiot liryczny dowiaduje się /prawdopodobnie od osoby, z którą jest blisko związany/,
że ma prawo do samoistnej egzystencji, wyrażania własnego zdania ;
- podmiot liryczny jednak nie jest do końca przekonany, jak to będzie wyglądało
w rzeczywistości. być może kiedyś słyszał już podobne obietnice, z których nic nie wynikło ;
- podmiot liryczny dochodzi do wniosku, że lepszym rozwiązaniem jest /tymczasowe ?/
jest zamknięcie się sobie. boi się zaryzykować i /po raz kolejny/ zaufać ;

to takie moje spostrzeżenia odnośnie treści, co się zaś tyczy warsztatu - nie mam uwag.

pozdrawiam.

Opublikowano

Się zastanawiam ;)
Na ile ta szata quasi-polityczna jest na miejscu (z bagażem frazeologii spotowej: głos, prawo, zaufać prawdzie, mistyfikacji wyborów).
Bo przecież w gruncie rzeczy to wiersz miłosny, nawet erotyk, choć nieudany.
Ciekawe jest to końcowe pomieszanie słów i sensów przez zestawienie od - do i od_wołania, Można spróbować dalej pomieszać, np:
zamykam się od
do
wołania

Jednak po zastanowieniu powiem; ja bym jeszcze ciął! ;D (ale tylko poszczególne słowa).
pzdr. b

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


omasz;)
[quote]Na ile ta szata quasi-polityczna jest na miejscu (z bagażem frazeologii spotowej: głos, prawo, zaufać prawdzie, mistyfikacji wyborów).
kamuflaż musi być
[quote]Bo przecież w gruncie rzeczy to wiersz miłosny, nawet erotyk, choć nieudany.
jaki tam erotyk, gdybym miała napisać erotyk - byłby udany;p
[quote]Ciekawe jest to końcowe pomieszanie słów i sensów przez zestawienie od - do i od_wołania, Można spróbować dalej pomieszać, np:
zamykam się od
do
wołania
)
a wyobraź sobie, że brałam taką ewentualność pod uwagę, jeszcze trawię
[quote]Jednak po zastanowieniu powiem; ja bym jeszcze ciął! ;D
wiedziałam, że na Ciebie mogę liczyć
[quote](ale tylko poszczególne słowa).
konkrety, bezecny - paluchem które
pzdr. również

ps. nie popsuję, nie ma takiej opcji;)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Annna2 Jaka droga do Boga, z Bogiem do siebie. Czy czlowiek potrafi ocenić, wybrać. Jak wyglądałby świat gdyby nie było tego lotu. Jedno jest pewne, byłby inny...   Pozdrawiam serdecznie  Miłego dnia   
    • @Natuskaa Czy łatwo jest odróżnić zwyczajne spotkanie, od tego na które przygotowujemy się przez pół życia, albo i całe? Można. Bo te, na które się przygotowujemy, nigdy nie wyglądają tak, jakbyśmy chcieli, a te drugie często wprost przeciwnie.   Świetny tekst. Szczególnie podobał mi się fragment z listonoszem. 10/10
    • @Leszczym Dziękuję.@Waldemar_Talar_Talar Dziękuję również :D 
    • @Stracony Bardzo mi się podoba to spostrzeżenie i jest bardzo prawdziwe, życiowe w sposób nawet dalej idący niż to się powszechnie uważa :))
    • Czy łatwo jest odróżnić zwyczajne spotkanie, od tego na które przygotowujemy się przez pół życia, albo i całe? To, na które zbieramy doświadczenia, jak wiano pod związek z jakim przyjdzie nam się mierzyć. Czy obie umówione strony taplają się w podobnych zajęciach, zanim nie otrzymają stopnia mistrzowskiego i nie wpadną na siebie w sposób całkowicie niewytłumaczalny? Dla tych którzy przeżyli coś takiego odpowiedź jest prosta. Tutaj nie ma pomyłek. Nie było możliwości ucieczki i z tą myślą się pozostaje...   Siedzę i zastanawiam się nad tym, co z tego wynikło? Z lat złego, z lat dobrego, z lat potem, z lat przedtem... bo wchodząc w kolejny zakręt, wiem, że potrzebuje kogoś nowego, choć jeszcze nie wiem, kto to będzie. Z kim jeszcze jestem umówiona? Kto jeszcze jest mi coś winien, a komu być może ja coś powinnam wynagrodzić... ?   Wielkie koło się okręca, niektórzy śmią twierdzić, że można się naraz rozstać ze wszystkimi możliwościami i ludźmi . Spłacić tego i owego i nie zaciągnąć żadnych nowych zobowiązań. Na raz – czy to możliwe? Że już nikt o nic nie ma prawa się upomnieć? Że można odciąć pępowinę świata nie rozmnażając się? Nie rozmawiając z kimś? Rozmawiając z kimś za często, zbyt nachalnie... Nie przenosząc wiadomości... jak mucha, albo pszczoła z miejsca na miejsce.   Kto roztrzaska swoje koło zdarzeń i w spokoju usiądzie po środku własnego "em" czekając na śmierć fizyczną? Nawet w oczekiwaniu można sobie powiązać ręce albo nogi. Zawsze przecież do drzwi może zadzwonić listonosz. Jak odbierzesz polecony - to masz nowe zadanie, a jak nie odbierzesz - to może sam będziesz miał możliwość zostać listonoszem... wszak poczuć deszcz, kły wszelkich psów domowych i ludzkie „przyjęcia” na własnej skórze to jest dobra nauczka, za niedocenienie czyjegoś wysiłku. Może dlatego moja babcia zawsze częstowała listonosza talerzem zupy... zupa to też jakaś forma spłaty.   Siedzę nad tekstem, nie moim tekstem... coś mnie przerosło, coś mi wyrosło, coś wyhodowałam nie spodziewając się tego. Płaczę nad tekstem... Czy to dobrze? Podobno łzy szczęścia zawsze są dobre.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...