Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano


20 moich Palców
toczy gniew


usypiasz

w smutku
bladych nasturcji
gaszony
jak wola
rozbita o chropowaty mur
ogrodu


20 moich palców
splata ból


- ostudzony -


wczytuję w siebie
zapachy apatii
jak nagi
deszcz
szumem
spowity w migotaniu
świateł


20 moich palców
broczy mrokiem


staję się szeptem
ziemi
wtulonym w Twoje
drewno


Płacze...






Opublikowano

Pieknę i niesamowicie dojrzałe.Uwielbiam takie pisanie.I może jestem mało orginalna i powtarzam się, ale jestem pod wrazeniem.
I juz nie 10 moich palców bije Ci brawo, ale 20!!

Ps Wogóle co ty robisz na forum dla poczatkujacych to ja nie mam pojęcia
Pozdrawiam bardzo serdecznie
Alessia

Opublikowano

Dziękuje. I pewnie Wiecie, że bardzo. Najpiekniej jest, kiedy ktoś ogarnia wzrokiem twoje niepokoje i czyta ciebie, jak dobry kryminał.
To jest jeszcze jakiś sens, by pisać...nawet rzeczy dziwne i niekoniecznie wspaniałe. Dzięki bardzo. Wszystkich ściskam serdecznie bardzoczarna_Owca.

Opublikowano

Dzięki - Dormo - że wpadłaś. Pewnie, że nie każdemu podobaja się takie cosie, które ja czasem popełniam. Mam nadzieje, że kiedyś któryś będzie "tym Twoim" smile.gif serdecznie bardzo pozdrawiam.
czarna_Owca.

Opublikowano

Witam ... troche poźno, ale i tak Wiecie, że serdecznie dziękuję za każdy wpis... hymh... nigdy nie pisze czegoś, co z góry nie ma założonej formy, bywa owszem, że kształt wychodzi sam z siebie - ale staram sie w każym moim małym cosiu zapisac słowem i siebie i wszystko to, co siedzi w mojej głowie...dlatego to nie zawsze jest zrozumiałe...ale pieknie dziękuję za wszystkie proby odszyfrowania moich cosiów...serdecznie bardzo pozdrawiam
czarna_Owca

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Gosława 

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby nigdy nie istnieli, Zakłamane europejskie elity, Uznały Ich tragedię za aspekt nieistotny…   Wielki butny europarlament, Zjednoczonej Europy głoszący idee, Gardząc głośnym przeszłości echem, Pamięci o pomordowanych europejczykach się wyrzekł…   Na z dalekiej przeszłości cichy głos Prawdy, Europosłowie pozostając głusi, Zaślepieni frakcyjnymi walkami, Rzucili się w wir pisania nowych dyrektyw.   I nie zrozumiał podły świat, Ogromu tragedii zapomnianego ludobójstwa, Woli ciągle tylko się śmiać, Gdy na europejskich salonach króluje zabawa…   Odmówiono Im minuty ciszy... By nie była lekcją pokory Dla światłych europejskich elit, Zaślepionych ułudą nowoczesności,   A przecież tak do bólu współcześni, Eurodeputowani z krajów zamożnych, Tak wiele mogliby się od Nich nauczyć, Szacunku do ojców swych ziemi.   Na styku kultur na kresach dalekich, Sami będąc ludźmi prostymi, Całe życie pracując na roli, Całym sercem ją pokochali,   Na każdy kęs białego chleba, Pracując wciąż w pocie czoła, Wszelakich wyrzeczeń poznali smak, Niepowodzeń i gorzkich rozczarowań…   Odmówiono Im minuty ciszy... Jak gdyby była ona klejnotem bezcennym, Ważyła więcej niż całego świata skarby, Znaczyła więcej od kamieni szlachetnych.   A przecież krótka chwila milczenia, Nie kosztuje ni złamanego eurocenta, Wobec zakłamania świata zwykle jest szczera, A rodzi się z potrzeby serca.   Przecież milczenie nie ma wagi, Skrzyń po brzegi złotem wypełnionych, Skąpanych w złocie królewskich pierścieni, Zdobiących smukłe szyje diamentowych kolii.   Przecież krótkie zamilknięcie, Tańsze jest niż znicza płomień, Kosztuje tylko jedno śliny przełknięcie, Gdy znicz całe dwa złote…   Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby jej byli niegodni, By pamięć o Nich odrzucić Obojętnością Ich cieniom nowe zadać rany…   Po ścieżkach Pamięci, Nie chcą wędrować dziś ludzie butni, Zapatrzeni w postęp technologiczny, Zaślepieni ułudą europejskości,   Po co dziś tracić czas na Pamięć, Rozdrapywać rany niezabliźnione, Lepiej śnić swój irracjonalny o Europie sen, Historię traktując jako przeżytek…   Lecz choć unijne elity, Odmówiły czci duszom pomordowanych, My setkami naszych patriotycznych wierszy, W skupieniu oddajemy Im hołd uniżony…      
    • muszę znaleźć przyjemność w oczach ciemniejszych niż porzeczkowa słodycz tak mówiłeś dotykając Lanę której piegi rozlewały się na brzegach powiek krew po utraconych dzieciach zaschła cichym dźwiękiem rwanej pajęczyny płosząc myśli zapraszasz do łóżka miły niebo źle znosi zdrady w płatkach liliowych bzów dusznych majowych porankach nie będzie zadośćuczynienia to już ostatni list ostatnie do widzenia
    • Jakoś tak posmutniałam  Dla mnie to nawet siłaczka  Pozdrawiam serdrcznie 
    • Bez słownika nie rozłożę

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...