sześćdziesięciolecie

[_Maryanne_]

poczułam się podłamana, bo to nieco dziwne przecież,
w dawnej szkole ogłoszono oto sześćdziesięciolecie;
plus dwadzieścia- chyba skonam,
cała jestem obrażona,
bo takiej, jak ja staruszki, to ze świecą nie znajdziecie.

[Henryk_Jakowiec]

Jak odważna to niewiasta,
która latek nie ujmuje
chociaż trochę podłamana
skrupulatnie je sumuje.

I nazywa siebie babcią
nie przez wnuki lecz przez wiek
a ja dla niej mam szacunek
jako (także) starszy człek.

[Johny]

Podobno najlepsze dzieła
literackie to się pisze
na starość bo wtedy człowiek
zdążył trochę poznać życie

[Henryk_Jakowiec]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

W kronikarza niech się bawi
pan leciwy lub niewiasta
bo nie wierzę, że wraz z wiekiem
literacki talent wzrasta.

Tu smykałka jest potrzebna
albo weny zapał twórczy,
który chyba właśnie z wiekiem
tak jak pamięć się nam kurczy.

[Henryk_Jakowiec]

Mając lat czterdzieści parę
i szeroką perspektywę
trzeba strzały słać do celu
a więc chwytaj za cięciwę.

[Johny]

Lecz starszy jest doświadczony
miał czas by książki przeczytać
z ludźmi prowadzić rozmowy
i mógł już wiele napisać

Tak jest z prozą na pewno
choć nie wiem jak z poezją

W starszym wieku humanistą
na sto procent jest lepiej być
niż jak każdy matematyk
mieszkać w świecie cyfr i liczb.

[Henryk_Jakowiec]

Dla mnie jest to bez różnicy
matematyk czy prozaik
bowiem każdy wartościowy
kiedy z niego nie jest laik.

[Johny]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Jeśli chodzi o szacunek
dla mnie też to bez różnicy.
Niestety z wiekiem jest łatwiej
coś napisać niż policzyć

a przynajmniej wzór wymyślić
taki co by był nieznany
głowa nie jest już tak giętka
w kojarzeniu wszystkich danych
i materiał liczb - trudniejszy
bo od życia oderwany.