Ukochana

[Agnieszka_Przypadek]

Nagle zrobiło mi się bardzo zimno ........

[Witold_Adam_Rosołowski]

ojej - Patrycjo - nie wiem co powiedzieć - co napisać - nie forma i styl ale treść mnie ruszyła

pozdrówko W_A_R

[Patrycja Rosłoniec]

o to właśnie mi chodziło. Żeby dawał do myślenia. Nie zastanawiałam się zbytnio nad formą... Pozdrawiam.

[Roman Jeż]

Zgadzam się z Panem Witoldem - powiało grozą wewnętrznego dramatu matki - mam ciarki - pozdrawiam.

[Patrycja Rosłoniec]

Tu chodziło bardziej o dramat dziecka... Pozdrawiam, Patrycja.

[Dorota Otka]

Porusza dosłownie i w przenośni. Smutne to, ale jakie prawdziwe. Bardzo mi się podoba. Pozdrawiam.

[Patrycja Rosłoniec]

A co znaczy porusza dosłownie i w przenośni?? Napisałam ten wiersz pod wpływem chwili, sytuacji, która mnie poruszyła. Może dlatego ten utwór jest tak poruszający (opierając się na Państwa komentarzach). Szkoda tylko, że zwróciło na niego uwagę tak mało osób. Byłam ciekawa opinii... Jednakże dziękuję bardzo osobom, które się przy nim zatrzymały i w których mój wiersz coś obudził. Pozdrawiam. Patrycja.

[Michał Kowalski]

zaciekawił i poruszył - to fakt
pozdrawiam

[Gość Joanna Skor]

Wiersz poruszający do głębi. Czy dobrze zrozumiałam, że są to słowa i pragnienia mamusi? Pozdrawiam

[Joanna_W.]

Doskonale wybudza i przypomina dla czego i dla kogo warto żyć.

A.

[Gość Joanna Skor]

Patrycjo, wciąż czekam na odpowiedź, pozdrawiam

[Patrycja Rosłoniec]

Joanno... Rzeczywiście są to słowa i pragnienia "mamusi"... Ale... Pisząc ten wiersz nie chciałam, żebyście zwracali uwagę na matkę, ale na dziecko. Bo to jego tragedia, że matka pokocha je tylko, gdy będzie normalne...

[Gość Joanna Skor]

Tak też zrozumiałam Twoje przesłanie, chciałam się tylko upewnić. Mamusię należało wziąć w "...", nie zmienia to jednak faktu, że wiersz jest, moim zdaniem, wstrząsający. Czy znasz takie "mamusie"?

[Gość Szymon Paweł Oberszt]

Witaj
podobno "Bogami jesteśmy", więc uczyń życie SŁOWO...
..nie potrafisz? Ależ tak... będąc pięknymi dłońmi dziecka, pięknymi oczyma dziecka, lotnym umysłem dziecka, zdrowymi nogami dziecka...

tylko jedno nie jest możliwe: nie być egoistką

[Patrycja Rosłoniec]

Osobiście nie znam takiej "mamusi" Joanno, ale do napisania tego wiersza skłoniła mnie pewna sytuacja, której byłam świadkiem. A raczej słowa jakie kierowała pewna mama do swojego synka. Zszokowało mnie jej zachowanie...

[Patrycja Rosłoniec]

Kometo, oczywiście, że możesz...

[Patrycja Rosłoniec]

Dokładnie Szymonie, tylko jedno nie jest możliwe, nie być egoistą... Smutne, ale prawdziwe... Pozdrawiam i dziękuję bardzo za tak przychylne komentarze...

[Gość Joanna Skor]

Z twojej odpowiedzi wynika, że jesteś bardzo wrażliwą osobą i zwracasz uwagę na otaczający cię świat (z jego wadami i zaletami). Tak trzymaj, pozdrawiam i proszę o kolejne wiersze

[Gość szadoł]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

naprawdę ludziska to czasem wredne bydlęta
-i za to trza ich kochać

[Patrycja Rosłoniec]

Joanno, to, że jestem wrażliwa (i coś jeszcze) możesz przeczytać w moim profilu chociażby... Obserwuję ludzi wokół a potem staram się to opisać. Dziękuję bardzo za zaineteresowanie. Pozdrawiam.