Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Warto też dodać, że nocą, kiedy przybywa jesień, jeże rozbierają się do naga i zostawiwszy kolczaste mundurki u wejścia do norek zapadają w pierwszą przedzimową drzemkę (sparring sleep). Często zdarza się, że po obudzeniu się nie znajdują swojego mundurka tam gdzie go zostawiły. Chyba, że akurat nie wiało, na co nie zanosi się w tym roku.

Pozdrawiam.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


A ja słyszałem, że dlatego zdejmują na jesieni mundurki, bo schodzą pod ziemię, gdzie mieszkają golce.
Żony tych golców nie dość, że zupełnie ślepe, to jeszcze są nienasycone, a jeże bezczelnie to wykorzystują.
Dopiero na wiosnę mają zagwozdkę, bo ich potomstwo (nie wiedząc, czy są golcami, czy jeżami - matki nie powiedzą, bo ślepe, ja wiadomo) ubiera się w pozostawiony przed norą kolczasty kubrak i łażą po lesie pytając kim właściwie są... aż do następnej jesieni. ;)
Pozdrawiam
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


A ja słyszałem, że dlatego zdejmują na jesieni mundurki, bo schodzą pod ziemię, gdzie mieszkają golce.
Żony tych golców nie dość, że zupełnie ślepe, to jeszcze są nienasycone, a jeże bezczelnie to wykorzystują.
Dopiero na wiosnę mają zagwozdkę, bo ich potomstwo (nie wiedząc, czy są golcami, czy jeżami - matki nie powiedzą, bo ślepe, ja wiadomo) ubiera się w pozostawiony przed norą kolczasty kubrak i łażą po lesie pytając kim właściwie są... aż do następnej jesieni. ;)
Pozdrawiam

To tylko plotki. Owszem, podobno widziano tu i ówdzie nagie jeże przebiegające w poprzek autostrady ale ci, którzy postanowili sprawdzić te pogłoski kołami swoich samochodów, okazywali się niewiarygodni:

pokrewne dusze -
taka sama zawartość
alkoholu w krwi


Cóż, zdarza się często jesienią, że nie tylko ptaki odlatują.
Pozdrawiam ;)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


- zdarza się to nie tylko jesienią... najgorsze są te niebieskie,
chociaż czerwone też w tym celują, zwłaszcza na wyjazdach ;))

pokrewne - zgadzam się... ;)
Kłaniam się
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Już któryś raz z kolei czytam Twój wierszyk i mimo, że moim zdaniem nie jest to czyściutkie haiku, to bardzo mi się podoba. Ma w sobie dużo poezji.

Pozdrawiam,
jasna :-)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Karb: dokąd idą? Kodu brak.    
    • Prawdziwa Wiara i Wiara w Prawdę
    • Czy niewysłowione ludzkie cierpienie Może mieć swoją cenę?   Czy bezbronnych przerażonych dzieci łzy Można dziś na pieniądze przeliczyć?   Czy przerażonych matek krzyk Można zagłuszyć szelestem gotówki?   Czy za zrabowane schorowanym starcom przedmioty Mogą młodzi biznesmeni dziś żądać zapłaty?   Czy za zachowane obozowe opaski Wypada dziś płacić kartami płatniczymi?   Czy za wspomnienia młodzieńców rozstrzelanych Godzi się płacić przelewami sum wielomilionowych?   Niegdyś zabytkowe monstrancje i menory, Padały ofiarą rasy panów chciwości, Kiedy SS-mani pieniądze za nie liczyli, Jak przed wiekami Judasz za Chrystusa srebrniki.   I bezcenne pamiątki rodzinne, Często zacnym ludziom zrabowane, Nierzadko kryjące wyjątkową historię, Przez SS-manów były przeliczane na pieniądze…   Dziś niemieccy biznesowi magnaci, Zapominając o prostej ludzkiej przyzwoitości, Nie licząc się z swymi wizerunkowymi stratami, Na tamtym cierpieniu znów chcieliby zarobić,   Na głosy sprzeciwu pozostając głusi, Topiąc w drogich alkoholach sumienia wyrzuty, Tragedię tylu ludzi chcieliby spieniężyć, Kalkulując cynicznie łatwy zysk…   Niegdyś oni do naga rozebrani Głodni, wychudzeni, bezsilni Będąc na łasce SS-manów okrutnych, Bez pozwolenia nie śmiąc się poruszyć.   Niewysłowionym strachem wszyscy przeszyci, Z zimna i strachu przerażeni drżeli, Czekając na śmierć w komorach gazowych Wyszeptywali słowa ostatnich swych modlitw…   A dziś na niemieckich salach aukcyjnych, Panuje wszędobylski blichtr i przepych, Wszędzie skrojone na miarę garnitury, Połyskujące sygnety i sztuczne uśmiechy,   Szczęśliwi potomkowie katów i oprawców, Bez poczucia winy ni krztyny wstydu, Za tamtych ich ofiar niezgłębiony ból Żądają butnie wielocyfrowych sum…   Lecz my otwarcie powiedzmy, Że cierpienia spieniężyć się nie godzi, Niezatarte przyzwoitości zasady I tym razem spróbujmy uchronić...   Lecz my ludzie szczerzy i prości, Choć symbolicznie się temu sprzeciwmy, Może oburzenia głosem stanowczym, A może prostych wierszy strofami…   By te padające bezwstydnie ceny wywoławcze, Cywilizowanego świata wstrząsnęły sumieniem, Milionów ludzi budząc oburzenie, Głośnego sprzeciwu będąc zarzewiem.   By ten kolejny skandal Godzący w pamięć o ludobójstwa ofiarach I tym razem nie był zamieciony pod dywan, By upokorzoną była niemiecka buta...        
    • utkłem w polu bez granic  w pustej przestrzeni  pomiedzy nie a nic  a do tego brak    

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • @Omagamoga Zapewne to tęsknota za utraconym Rajem. :)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...