* * *(niedopowiedziane)

[JacaM]

Pamiętam z hospicjum
przedziwny zapach
nasączony nieuchronnością
wyciszany szeptem
Zaglądałem w oczy ojcu
odzyskując szkice lat
Pamiętam bezsilną dłoń
czekającą słowa
Każdą sekundę
po stokroć pożegnaniem
Takie to było jak życie
niedopowiedziane

Niechybność przybliża
i nie jest za późno
Zaległe dni oddaje
odchodzące zmrużenie
Czekał na mnie

[Morfeuss]

jestem na nie.. słaby język poetycki. kompozycja też sklepana.
Pozdrawiam

[MARIUSZ RAKOSKI]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Podzielam zdanie jak wyżej... teskt banalnie niebanalny... tekst zbyt osobisty na jakiekolwiek oceny i gdybania... hospicjum, śmierć, miłość ojcowska... ten wiersz nie powinien się tu znaleźć, na sprzedaż... na tym skończę...
Pozdrawiam

[beef]

Nawet jeśli jest trochę naiwnie napisany (choć nawet nie jestem pewien), to w każdym razie mnie wzruszył. Przypomniał mi wszystkich blikich, których pożegnałem w podobny sposób. Wiem, że niektórzy czekali na mnie.
Bardzo mi się podoba. Bo prawdziwe.