Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Oto ja
zrodzona z obojętności
Oto ja
stoję przed Tobą
bezczelnie patrząc Ci prosto w twarz
Oto ja
myśl czynem zabita
Oto ja
słowo jeszcze nie wypowiedziane
Oto ja
kocie oczy w sercu drapieżnika
Oto ja
łza Twojego oka jątrząca swe rany
Oto ja
karminowe usta beznamiętnie szepczące słowa przeróżne
Oto ja
cień przeszłości na Twoim sercu
Oto ja
wężowe włosy wplatające się w duszę
Oto ja
ogień uczuć tak silnych jak potęga Twojego spojrzenia
Oto ja
obojętność oślizgła, zgniła, rozkładająca się w głuchym płaczu
Oto ja
uśmiech zatopiony w ostatniej kropli krwi
Kim jesteś? pytasz z drwiną
Jestem Twoim przekleństwem, smutkiem, wiecznością
Jak sęp będę krążyć w Twoim cieniu
Jak sęp szarpać będę Twoje serce
Myślisz, że mnie znasz moja nocna maro?
Ale jak możesz znać twór, którego sama nie stworzyłaś...
Taka zimna moja dłoń, takie sztywne palce
mówisz serce nieczułe?
Ale spójrz..o tu..widzisz?
to pulsuje krew
Taka słodka, taka nęcąca, tętniąca życiem
pragnąca poznać smak czarnej ziemi
Lubię w uśmiechu kryć swe złe intencje...
a w spojrzeniu burze emocji...
Odrzuć mnie niczym myśl drapieżną
zakop w zakamarkach podświadomości
Ale ja będę powracać
słabsza bardziej
mniej wyraźna
lecz wciąż zakotwiczona w Tobie
wiecznie żywa w Twoich wspomnieniach
No śmiało... zaprzecz teraz mojemu istnieniu...
wybudź mnie w nocy, za rękę zaprowadź na skraj zapomnienia
Wrócę...
Nie tu, nie teraz ale kiedyś
Kiedy ciała staną się materią niepojętą
Wrócę...
kwintesencja Twoich łez...

Opublikowano

Nawet nie jestem pewien, czy komentować.
Bezsensowna wyliczanka a później już tylko gorzej. Absurd o sępie krążącym w czyimś cieniu (maluteńki pewnie ten sępik i czy to nie przypadkiem ten słynny "sęp miłości"?), próba zbudowania "klimatu" poprzez krew, sztywne palce i inne elementy klasycznego horroru z lat dwudziestych ubiegłego wieku.
Takie rzeczy ani nie straszą, ani nie robią odpowiedniego wrażenia.
Przykro mi.
Pozdr.

Opublikowano

z trudnością dotrwałam do końca..
nieprzemyślany, zlewający się w jedno wielkie NIC
ciąg myśli biegnących po głowie i spisanych pospiesznie na kartce
tak go odbieram
nie podoba mi się
klimat mroczny? cóż..
pojawiająca się krew, zmory nocne - to jest ten klimat?

zupełnie nie dla mnie
przykro mi

pozdrawiam
Emilka

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Dziękuję za opinię, to bardzo miłe :) Pozdrawiam.
    • @Alicja_Wysocka ale sumienie będzie gryzło wciąż zakłócając spokój duszy dostanie pryszczy w oka mgnieniu na twarzy mogą być wyrzuty   w końcu potrzeba to wyrzucić bo życie samo go rozliczy ze skruchą przyjąć wsze pokuty nie zawsze uda się przemilczeć :)  
    • Siedzę na blanku wieży ze sztyletem w dłoni. Wdycham odór pychy, śmierci  i brudu tego miasta. Ponad mną,  wolność unosi się  w przestworzach niebieskich. Anioły zapraszają na swe białe obłoki. Czekam na Ciebie. Powietrze zaczyna smakować niczym miód. Będzie mi go brakować. Czekam. Zmierzch okrywa szczelnym całunem  moje oblicze. Zbliża się moja godzina.  Staję na krawędzi. Obracam rękojeść w palcach.  Słyszę za sobą ciche stąpanie. Wiem, że patrzysz na mnie. Niemal czuję Twe usta na karku. Dotykasz swymi białymi skrzydłami  mych boków. Angeliso!  Me Słodkie Eldorado!  Boski Demonie! Dociskasz dłońmi zimną klingę  do mego gorącego ciała. Metal przechodzi łatwo  przez bezbronne serce. Ach!  Jakże wspaniała jest śmierć  w Twych ramionach. Widzę przez śmiertelną mgłę  jak odlatujesz w niebiosa. Czekasz w powietrzu na mnie. Czuję wyrastające skrzydła,  jak kwiat narcyza. Unoszę ciało w powietrze. Piękny, lucyferski aniele. Zabierz mnie do grobowych podziemi.  
    • @Annna2Super! Wypijemy razem, ja na razie winem białym ale bezalkoholowym. :)))Bardzo dziękuję! @piąteprzezdziesiąteBardzo dziękuję! Pierwszy raz nie napisałam tytułu, no i mi się "oberwało" :)) Ale lubię eksperymentować na własnej skórze. :))) @Robert Witold GorzkowskiAleż jesteś miły! Wielkie dzięki! :))) @Alicja_WysockaDziękuję Alu za pomysł, ale to tylko brak tytułu. Teraz żałuję, ale trudno - czasami robi się błędy. :) @Rafael MariusNo właśnie, z tym jest różnie. Moja sąsiadka, lat ponad osiemdziesiąt, to niezwylke pogodna osoba, która zawsze powtarza, że jest szczęściarą. Jak ją spotykam, pierwsza się uśmiecha, i zaczyna zdanie: "Moja kochana, ale dziś spotkało mnie szczęście........" (bo odwiedził ją pan Stanisław, zakwitły piwonie, spadł deszczyk, świeciło słońce  i.tp. )  Uwielbiam z nią rozmawiać, bo od razu i ja czuję się szczęśliwa. Bardzo dziękuję! 
    • @piąteprzezdziesiąte  Sielanka wpada w ucho.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...