Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Pergamin


Rekomendowane odpowiedzi

Pergamin


Piszę do Ciebie list na pergaminie
Bo o Tobie pamiętam
Tworzę swoje sacrum
Gdziekolwiek przebywam

Dziękuję Słońcu
Że ogrzewa me stopy
Ptakom
Że jak lekarstwo koją zbolałą duszę...

Nie szukam niczego
Bo co ma być będzie

Jak na kartce piszę to co leży mi na duszy
Wierzę w moc miłości
Gdy inni mówią że nic nie ma sensu
Chcę uciec w liryki przestworza


Do przyjaciela co jest jak pergamin
Chcę się uśmiechnąć
Nie pamiętać tego co raniło duszę
Poznać siebie...

Kawałek papieru a czyni mnie szczęśliwą
Jedno słowo co może zmienić życie
I zrujnować harmonię duszy człowieka..

Jestem silna
Bo wiem że życie można tworzyć cudnym poematem
I bez pergaminu...
Katarzyna Oberda


Do przyjaciela co jest jak pergamin
Chcę się uśmiechnąć
Nie pamiętać tego co raniło duszę
Poznać siebie...

Kawałek papieru a czyni mnie szczęśliwą
Jedno słowo co może zmienić życie
I zrujnować harmonię duszy człowieka..

Jestem silna
Bo wiem że życie można tworzyć cudnym poematem
I bez pergaminu...
Katarzyna Oberda



















Chciałabym

Chciałabym obudzić się w ramionach anioła
By nie być samotną
Zapomnieć o doczesnych sprawach
Uciec do nieświadomości...
Znaleźć odrobinę nadziei odebranej..
Przez raniących bezczelnie

Być jak zegar
Co odmierza jedynie słoneczne godziny
Nie pamiętać jak miłość złego
Kochać i nie żałować uczucia
Nie mówić że boję się iść dalej...

Chciałabym uciec w przestworza
Jak ptak..
Być niezależną od głupich decyzji
Jedynie wysłuchać
Spełniać swe marzenia
Pomimo nieprzychylnego czasem losu i nieufności w ludzi

Chciałabym znaleźć wspólny język
Z konfidentami i pokłóconymi z radością życia..
Być jedną z osób co podniesie z upadku
A nie wyśmieje wad jak prześmiewca...

Nie będę płakać
Bo nie chcę przyjaciółki samotności
A bliskości drugiego człowieka
Potrzebnego by przetrwać.
Katarzyna Oberda

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Ja się zastanawiam dlaczego dwa razy powtórzony jest ten sam fragment??

Do przyjaciela co jest jak pergamin
Chcę się uśmiechnąć
Nie pamiętać tego co raniło duszę
Poznać siebie...

Kawałek papieru a czyni mnie szczęśliwą
Jedno słowo co może zmienić życie
I zrujnować harmonię duszy człowieka..

Jestem silna
Bo wiem że życie można tworzyć cudnym poematem
I bez pergaminu...


Tak czy owak, wiersz chyba nazbyt wzniosły... Uczucia jakie w nim odnajduję jak najbardziej pozytywne. Ale zabrakło szczypty oryginalności...

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Tak -wg Ciebie.Nie wiem dlaczego.Wiersz nie jest banałem a ni nie ma nic wspólnego z kiczem.Wiem że tu może nie jetsem zbyt uznana poetką ale są Ci co kochają czytać moje wiersze.Jestem jednak wdzięczna że ktos potrafi zdobyć si ę na "odwagę" i jako pierwszy ocenić ją negatywnie

I jescze jedno co w moim wierszu jest banałem.Czytałam wiersze innych poetów nie z forum a Kochanowski itd.oni tez pisali długie wiersze.W moim przypadku najważniejszych uczuć nie da się wyrazić jednnym słowem.
Proszę wejśc na str.bej.pl i zobaczyć pod pseudonimem Kathrineoberd ile osób czyta moje wiersze.Prawda jest jedna-Tylko Ci którzy chcą zrozumieć i prawdziwie wejść w świat mojego wiersza / wierszy do końca go/je zrozumieją.W tym przypadku było inaczej.No cóż,każdy ma prawo do własnego zdania.
Autorka

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

  • 2 tygodnie później...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Pomysłem faktycznie nienajlotniejszym są porachunki z numerkiem, albowiem ten na zasadzie lustrzanego odbicia z powyższej okoliczności wykręci tylko jeszcze większe liczby. Zresztą oni, którzy są i to naprawdę powinni już wiedzieć, że numerki nie są od tego, a od czegoś diametralnie innego, bo od powiewów przyjemnej i wygodnej chwili oraz od nawiewów swobody, dzięki czemu jeszcze czasem tutaj idzie złapać powietrze w płuca i trzewia. A przecież wszyscy wiemy, że oni niejedne takie raz mniejsze innym razem większe, a nawet niekiedy całkiem duże od dość dawna przecież mają na koncie. Wiemy również doskonale, że zawsze je mieli, a nawet mieć je będą w tak zwanej przyszłości, zresztą najbliższej, bliższej i dalszej, a nawet najdalszej.   Warszawa – Stegny, 29.06.2024r.     * autora niniejszego tu i tam nazwano kiedyś numerkiem, a autor istotnie nim jest i jak najbardziej dalej nim być chce.        
    • Ukradkiem w gęstym lesie Trwa festiwal nocy letniej Złote gwiazdy mkną co tchu Zaczerpnąć zabawy przedniej   W biel okryta Pani Lata Blask jej rozjaśnia ciemności Dyryguję tańcem światła Ciągną wciąż tabuny gości   Kochają ją bez warunku W zamian daje im nadzieję Lepsze jutro bez zmartwienia Ma przecież najwyższą cenę   Dobroć ta kosztuje swoje Srebrny łuk powoli blednie Pani, dwoi się i troi Dba o swoich tak szlachetnie   Choć raduje wszystkich wkoło Wyczerpana jest już zgoła Grom rozbłysnął w tafli wody "Chodź królowo, tłum cie woła"  
    • strzępię łodygi w badylowate litanie - łyka co na powróz wchodzą w marzenia    słowa dźwięczą śrutem w dalekich kłosach    i tylko przez dziurawe koronki    wzrok zawieszony pod brzuchem jaskółek kołuje na niebie godziny    wieczność  jest wciąż w zasieku ręki
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Nie tylko Twoje.. zakurzone.. :) ale i w takim, trzeba uczyć się odnajdować.. sens..   ... najważniejsze, że jest to, które się .. wyśni.. ;) i każde, które się zdarza... chcesz, czy nie, żyje się.. nim. Pozdrawiam.
    • @MIROSŁAW C. .... ślę.. :) za ten wiersz.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...