Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Anno
nie sugeruj tutejszym orgowcom czytania takiej czy innej ewangelii. Jana? dlaczego nie, niektóry upatrują w niej wielkiej mocy. Bo to co piszesz to tylko i wyłącznie Twoje rozumienie świata, Biblii etc.
Wiara to łaska, której Bóg raczy udzielić komuś lub nie. Dobrze o tym mówi św. Augustyn. Mój bardzo bliski przyjaciel zawsze powtarza, że on pierniczy takiego Boga, co jednemu łaskę daje, a drugiemu nie, bo jemu poskąpił. I ma rację. A Biblię mój przyjaciel ma w małym paluszku jako były uczony adwentysta. Ale co z tego jak Bóg mu łaski wiary poskąpił:(
Temat stary jak Biblia- pardon - jak świat:)
Pozdrawiam;)

PS.A w ogóle o religii na takim forum nie powinno się dyskutować, bo to tylko ludzi poróżnia, skłóca i wprowadza niepokój. Od tego są inne miejsca, inne fora. Podobnie jak polityka.

Opublikowano

O religii nie powinno się tutaj dyskutować? W takim razie powinien być tutaj
zakaz umieszczania wierszy o tematyce religijnej, że tak powiem. A chyba
nie ma. Poza tym, ja nikomu nic nie sugeruję, odpowiadam na pytanie,
które zadał(ła?) mi Tera, a że do małomównych nie należę, to juz inna
sprawa. A Biblię mieć w małym palcu można, tak jak Twój znajomy,
faryzeusze też mieli, a jednak Jezus ich potępiał. Bo nie chodzi tutaj o
przyswojenie li tylko rozumowe, ale nade wszystko duchowe. Dlatego
Jezus powiedział:
"jeśli się kto nie narodzi z wody i z Ducha, nie może wejść
do Królestwa Bożego"
Ewangelia Jana 3,5
ps.
nie irytuj się egzegeto, dla mnie to nie nowość,że
apokalipsa dla naiwnych
działa jak zastrzyk adrenaliny
inaczej nie byłaby ponadnaturalna
Pozdrawiam

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



ależ ja się nie denerwuję:)
ja wiem, że będę zbawiony, bo jestem prostaczkiem,
ToTy Anno raczej powinnaś mieć problem:)
i wszyscy uczeni w pismie i w mowie;)
Koniec
tematu nie podejmuję, bo to portal poetycki
a nie moherowy:)
Pozdrawiam bardzo serdecznie

PS. Lektura obowiązkowa do przeczytania, aby dyskutowac ten temat:
Wyznania św. Augustyna
Dzieła wybrane św.Tomasza z Akwinu
Naśladowanie Chrystusa -Tomasza a Kempis
Myśli- Blaise Pascal'a
no i obowiązkowo Biblia
+ wszystkie wydania prof. Anny Świderkówny - "Rozmowy o Biblii"
aha i należy zapoznać się ze znaczeniem słowa - egzegeza
:)))))))))
Opublikowano
"Tutaj chodzi o
Ducha Św., który prowadzi, ja nie muszę nic robić, bo Ktoś to robi
za mnie i sam popycha mnie tu czy tam."


i dokładnie za to gardze tym wszystkim.

mam szacunek do ludzi wierzących, ale uwarunkowany powodami przez które dana osoba wierzy. jest dla niej pomocą, oparciem, pewnym ułatwieniem? ok - bardzo fajnie

ale jak ktos mi pisze że gdzieś tam zostało napisane jak żyć - co robić a czego nie robić - to szanować kukiełek nie musze

mam nie kłamać? jak bede chciał to bede kłamać. mam nie cudzołożyć? jak bedzie zajebista kobieta to nie powstrzymam sie przez księge, która dla mnie jest piewcą nonsensów - a może inaczej - niektórzy ludzie własnie kierując sie nią krzywdzą innych. mają kregosłup moralny oparty na wierze - ok. tylko dlaczego do cholery nakazują ten kregusłup moralny innym, a jesli ktos go nie przyjmie nie jest wart nieba mimo że i tak powiedzą "on kiedys zrozumie, znajdzie w sobie boga"

zreszta got is tott. bo to ludzie go zabili

p.s taka zciebie luzaczka ale pewnie (przyjmując) gdyby christopher reeve na własne żadanie chciał eutanazji to bys sie nie zgodziła. z szacunku do Ducha, 'twojej' prawdy. a nie samego człowieka. to jest ta madrość Koscioła? to jest wskazywanie palcem - nie możesz!
Opublikowano

Dla mnie to jest paradoksalne - tekst daje pełen kodeks tego, co masz robić, a kończy tym, że rób to wedle niby swojej woli. To albo-albo. Zresztą Biblia,chrześcijaństwo nie jest jedynym wyznacznikiem słowa - "dobro", a już szczególnie Kościół nie powinien nim szastać.
Co do samej wiary, to zgoda. Tylko często obserwuje, jak tzw. "dobrzy ludzie" niszczą tych, którzy nie zgadzają się z pojęciami na świat przez nich ustanowionymi.
Dlatego sceptycznie podchodzę do takich wierszy, za to całkiem pozytywnie odbieram osoby, którzy swe słowa popierają tzw. czynem. I wtedy jest wszystko w porządku.

A z innej beczki - niech ktoś mi wytłumaczy, jak ktoś, kto nie ma dzieci i żyje w celibacie wypowiada się na temat tychże? Szczególnie, że nie ma zielonego pojęcia, o czym mówi.

Opublikowano

"A z innej beczki - niech ktoś mi wytłumaczy, jak ktoś, kto nie ma dzieci i żyje w celibacie wypowiada się na temat tychże? Szczególnie, że nie ma zielonego pojęcia, o czym mówi. "

ja ci odpowiem. oni wiedzą lepiej. koniec

Opublikowano

Egzegeto
daleko mi do uczonych w Piśmie i w mowie, może mam jakiś dar-
małą cząstkę podarowaną, a czy będę zbawiona, o tym
zdecyduje Bóg, a nie Ty. Nie potrzebuję Wyznania Św. Augustyna
itp. itd. Wystarczy mi moja stała lektura i Ten, który na jej
kartach do mnie mówi.
Tera
możesz gardzić - takie nasze ludzkie prawo,
ale z żadnym kościołem to mnie nie mieszaj,
bo ja niekościołowa i niereligijna
Marto
Cieszę się, że w jakiś sposób Ciebie poznałam,
mimo wszystko chyba mamy ze sobą coś
wspólnego - potrzebę Boga. Pozdrawiam
i czekam na następny wiersz.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



to nie bóg żyje, tylko świadomość jego istnienia w ludzkich głowach. to co powiedział i głosił w was zyje. tak samo jak to co głosił nietzsche zyje, chociaż on sam juz nie.

dziwnie żeś to ostatnie zdanie skonstruował.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


a jednak cudów nie ma.

ale nie wiem, jak to jest
bo nie napisalam ani jednego wiersza o tematyce religijnej..a nie sory
byl jeden w warsztacie.

poza tym dyskusja pod wydaje sie byc momentami bardziej rozrywkowa niz wierszzz.
Pozdrawiam.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


a jednak cudów nie ma.

ale nie wiem, jak to jest
bo nie napisalam ani jednego wiersza o tematyce religijnej..a nie sory
byl jeden w warsztacie.

poza tym dyskusja pod wydaje sie byc momentami bardziej rozrywkowa niz wierszzz.
Pozdrawiam.
i o to w tym biega....też...żeby poezja była także rozrywką....(tak myslę)
Opublikowano

..albo raczej o humor, dystans, ironię. tu nie wiem, co miało być
ale wiersz się nie udał, co do treści nie będę się wypowiadać, bo tak ewidentny kicz
powoduje, że się wzdrygam bez względu na to, czy dotyczy tematyki religijnej czy innej.
myślę, że efekt jest zgoła inny od pożądanego ;)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Media mają olbrzymi wpływ na kształtowanie naszych poglądów czy sympatii w każdej dziedzinie życia. Oczekujemy więc, że podawane informacje będą rzetelne i zgodne z prawdą. Chcemy przecież dokonywać nieskrępowanych wyborów, a mogą one być naprawdę wolnymi, gdy dokonamy ich na podstawie prawdziwych wiadomości. Tymczasem, jako pojedynczy ludzie i całe społeczeństwo, jesteśmy pod ciągłym wpływem medialnych intryg - manipulacji. Słowo to oznacza kształtowanie lub przekształcanie poglądów i postaw ludzi bez udziału ich świadomości, poprzez narzucanie im fałszywego obrazu rzeczywistości. Kluczową rolę w oszukiwaniu społeczeństwa odgrywają dziennikarze, tworzący często nieprawdziwą rzeczywistość na potrzeby wcześniej przyjętych założonych tez lub światopoglądu. Inną grupą stanowią tak zwani eksperci, których wiedza na dany temat jest wątpliwa, ale są to osoby płynące „z prądem”. Manipulacja, według psycholingwistyka Adama Wichury, zaczyna się od nagłówka. To właśnie w tytule żurnaliści często zamieszczają fałszywą informację, bo wiedzą, że możemy nie lubić czytać artykułów do końca. A właśnie na końcu tekstu – w takiej manipulacji - pojawia się wyjaśnienie opisywanego wydarzenia. Natomiast sensacyjny nagłówek jest tak formułowany, aby zagrał nam na emocjach. Według Wichury, jeżeli tytuł informacji wywołał w nas wysoki stopień negatywnych emocji np. złości, oburzenia, nienawiści, to znaczy, że trzeba włączyć myślenie i zdrowy rozsądek, bo właśnie zostaliśmy zmanipulowani. Oto przykładowy nagłówek: „Kobieta na wózku inwalidzkim i jej opiekun nie zostali wpuszczeni do ekskluzywnego lokalu!” Większość z nas będzie na pewno oburzona. Niektórzy będą nawet nawoływać do bojkotu restauracji. Natomiast na końcu dowiadujemy się, że „pokrzywdzeni” byli pod wpływem alkoholu i wyzywali wulgarnie obsługę lokalu. Inny nagłówek stosuje zdanie pytające: „Kiedy minister X wycofa dofinansowanie leków dla chorych na cukrzycę?” Artykuł przedstawia całą historię pomocy państwa dla cukrzyków, jest nudny i nie można się doczytać oczekiwanej daty. Na końcu wreszcie pada zdanie: „Minister X nie zamierza wycofywać tego dofinansowania”(!). Tytuł, będący cytatem, to również narzędzie manipulacyjne. Podam przykład: „Dyrektorka musiała wiedzieć o defraudacji”. Najczęściej nie zwracamy uwagi na cudzysłów. Taki komunikat odbieramy jako fakt. Skoro „wiedziała”, to pewnie współuczestniczyła – wnioskujemy. Jednak w podsumowaniu artykułu okazuje się, że wspomniana dyrektorka z opisywaną aferą nie miała nic wspólnego. Dziennikarze wykorzystują również tzw. kompleks Polaka t.j. obywatela „gorszego niż ci z Zachodu”. Co ciekawe, ciągnie się ów kompleks od wieków, jakby był wpisany w genotyp polskości. Przypomina mi się stare, bodajże siedemnastowieczne przysłowie: „Co Anglik zmyśli, Francuz skreśli a Niemiec doma nakrupi, wszystko to głupi Polak kupi”. Ludzie mediów oszukują nas między innymi takimi komunikatami: „W niemieckim tygodniku zamieszczono …..”, „W prasie amerykańskiej …..” lub: „Nasz korespondent we Francji donosi, że ……..” . Mamy więc, jako społeczeństwo liczyć się ze zdaniem zagranicznych obserwatorów naszego życia publicznego, bo ci „wiedzą lepiej, jak powinno być” . Okazuje się często, że nie jest to opinia zagraniczna, tylko komentarz płynący prosto z Polski. Bywa, że redakcja niemieckiego tygodnika prosi współpracującego z nią polskiego dziennikarza o opinię w jakiejś kwestii. Dziennikarz ów pisze na przykład felieton, najczęściej krytyczny wobec tego, co się dzieje w Polsce, zgodny z linią programową czasopisma i otrzymuje za to wierszówkę. Niemieckie pismo zamieszcza tekst, a polskie gazety bez skrupułów powołują się na „zagraniczne doniesienia ”. Jest to jedna z najskuteczniejszych technik manipulacyjnych, które bardzo łatwo wprowadzają nas w błąd. Innym sposobem manipulacji jest wyrywanie z kontekstu wypowiedzi rozmówców i dopasowanie jej do zakładanej tezy. Pewna osoba według przekazu medialnego miała oznajmić: „Nie wyobrażam sobie, aby moje dziecko zmieniło płeć.” Natomiast pełna wypowiedź brzmiała: „Nie wyobrażam sobie, aby moje dziecko zmieniło płeć bez mojego wsparcia.” Urwany fragment całkowicie zmienił sens całej wypowiedzi. Jeszcze inną techniką tworzenia sztucznych skandali jest tak zwane zaburzenie perspektywy. Tytuł krzyczy: „POLAŁA SIĘ KREW! Poszukiwany jest właściciel sklepu”. Chcemy się dowiedzieć, co się wydarzyło i co zrobił właściciel sklepu? Okazuje się, że dwaj klienci pobili się w sklepie i poleciała krew z rozbitego nosa. A właściciel był potrzebny jako świadek. Nagłówek zaś sugerował, że to ów właściciel narozrabiał. Sposobów manipulacji jest bardzo dużo. Jak w takim razie nie pozwolić się oszukiwać? Myślę, że na początek należy używać własnego rozumu i do każdej wiadomości podchodzić z dużym dystansem, nawet wówczas, gdy będzie pasowała do naszych poglądów. Należy sprawdzić, jak przedstawiają ten sam temat inne źródła, również tej strony, z którą jest nam nie po drodze. Czasami dość łatwo sami możemy ocenić rzetelność dziennikarzy. Jeżeli jeden i ten sam publicysta w swoim tekście uważa, że religia nie powinna być nauczana w szkole, a później przeprowadza wywiad z katechetami na temat, dlaczego religia powinna zostać w szkole?, to prawdopodobnie mamy do czynienia z hipokryzją. Dla radia i telewizji najbardziej widocznym sposobem oszukiwania słuchaczy czy też widzów są debaty osób o różnych poglądach. Tworzy się wówczas tak zwane „ustawki”. Do rozmowy zaprasza się dwie osoby z opcji X i jedną z Y. Jedna osoba, gdyby nawet mówiła konkretnie, logicznie i na temat, nie ma większych szans na przebicie się ze swoimi racjami do słuchaczy i widzów. Dla większości odbiorców ten z poglądów jest prawdziwy, który ma więcej zwolenników. Przykładem może być pewien program interwencyjny uznanej dziennikarki telewizyjnej od lat goszczący na antenie jedynki. Zrobiła reportaż o biednej uczennicy , jej matce i wrednej szkole. W placówce dziewczynkę rzekomo prześladowano. Wcześniej założona teza miała uderzyć w szkołę i system oświatowy. To, że system jest do niczego, nie trzeba nikogo przekonywać. Ale w tym wypadku nierzetelność przekazu była zdumiewająca. Dziecko przez rok nie było posyłane przez matkę do szkoły. Dziewczynka przebywała ciągle w domu. Szkoła wykonała wszystkie przewidziane w takiej sytuacji procedury, łącznie ze zgłoszeniem sprawy do sądu rodzinnego. Ale w studiu przewagę miały osoby popierającą matkę. Również wśród „ekspertów” dominowały te głosy, które brały w obronę rodzinę. Do głosu rzadko byli dopuszczani goście, którzy wykazywali zaniedbania matki wobec dziecka. Założenie programu zostało zrealizowane. Szkoła, jej pracownicy i niektórzy uczniowie okazali się winnymi „tragedii dziecka”. Takie podsumowanie sprawy usłyszeliśmy od prowadzącej. Oprócz wszystkich wspomnianych wcześniej technik jest jeszcze ordynarna manipulacja czyli podawanie kłamstw, celowe zmyślanie jakichś faktów, które są przytaczane i powielane później przez większość stacji radiowych, telewizyjnych. Nawet jeśli po określonym czasie fikcyjne wydarzenie zostanie usunięte, ludzie i tak zapamiętają to, co „twórcy” chcieli wpuścić do obiegu medialnego. Ale jak pisze Adam Wicher: „Nie trzeba kłamać, aby mówić nieprawdę. Znając psychikę ludzką i schematy przetwarzania świata przez ludzi, można tak skroić informację, aby mówiąc prawdę wywołać u człowieka zwątpienie. I odwrotnie.” Winston Churchill też kiedyś stwierdził, że kto jest właścicielem informacji, ten jest również właścicielem świata.    
    • @Berenika97 Co za komplement! Dziękuję! Pozdrawiam!
    • @Alicja_Wysocka wiem. Ale w dzieciństwie. Wieczór, babcia gasi światło, a ja z latareczką "pożerałem" pachnące książki. Nie ma takiej gumki na świecie coby te wspomnienia wytarła.     A tak przy okazji, bo mi się wspomniało. O Paganinim. Codziennie jeździł na koncerty do Rzymu. W pewnym miejscu był pałac a przed nim , na fotelu siedział mężczyzna. Paganini był nim bardzo zaciekawiony. Kazał zatrzymać powóz. I oglądał scenę jak do siedzącego mężczyzny podchodził służący i podawał mu leżące na tacy pistolety. Mężczyzna brał każdy z nich i strzelał w powietrze. Służący zabierał je na tacy, szedł do pałacu aby je nabić i wracał. Mężczyzna strzelał. I tak w kółko. Paganini zapytał wożnicy kim jest ten mężczyzna. Wożnica odpowiedział: To bawi się Lord George Byron.   A tak mi się wspomniało :)       @Roma dobrze :)    
    • @Berenika97 z tego co zauważyłam to podchodzisz do tematów z bardzo dużą wrażliwością i zrozumieniem. A to, że masz odwagę pisać na trudne tematy, podziwiam bardzo, bo mi takiej odwagi brakuje. Jeszcze raz gratuluję wiersza i dobrego dnia życzę :)
    • @Annna2Doświadczenia mojej rodziny (bardzo złe) spowodowały, że nie przyjmuję bezkrytycznie żadnych doniesień medialnych ani nie mogę zaufać nikomu z tzw. "elity" politycznej.  Manipulacja ludźmi, społeczeństwem weszła do struktur państwa i do mediów tak głęboko, że stała się jego "krwioobiegiem". Mam wrażenie, że nikt już temu się nie sprzeciwia. 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...