Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

przypomniał mi się kawał
przychodzi facet do fryzjera i od progu krzyczy
- opierdol mnie pan ale krótko
- ty hu.u

*W buncie poszła do fryzjera
Dla niej to zwyczajne włosy
Błysk nożyczek ściął marzenia.-----błysk nie zetnie.....zmień to!
Jego.
Ona ma już święty spokój.

pozdrawiam ES

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


"zbuntowana u fryzjera" - może tak rozpocząć?
Przepraszam, że mącę, ale temat zaciekawił;
sama siebie kiedyś tak potraktowałam nożyczkami
domownicy mnie nie poznali:)))) Pozdrawiam serdecznie:)))
Opublikowano

wiesz Tomaszu,
ta fraszka zabrała mi trochę czasu:)
zastanawiałem się nad drugim wersem - co on wnosi istotnego
że dla niej to zwyczajne włosy ?
w buncie robi sie coś na przekór często komuś, a i nierzadko sobie
więc te włosy to chyba takie zwyczajne nie były
dlaczego o tym piszę, bo tak myslę czy ten drugi wers nie wyrzucić
wszak wiersz tym lepszy im zwięźlejszy /choć nie zawsze/
podoba mi się
ale tytuł bym zmienił
bo "smutna" wcale ona nie jest :))
Pozdrawiam

Opublikowano

Opowiem Wam jak to jest.
Kocham długie włosy u kobiety. Uważam, że jeśli nie ma przeciwskazań natury medycznej lub nie są słabe cebulki co może doprowadzić na przykład do ich wypadania, to panie piękniej wygladają w wługich. Z tego co wiem mężczyznom podoba sie wiatr we włosach, wpleciona dłoń i te sprawy.

Ona zapuszczała je dla mnie. Ścięła bo jest trudny i lustro mówiło, że jest zle. Lustro było ważniejsze niż moje słowa!!!!!! do zabolało.

ot i cała historia

pozdrówka:)

Opublikowano

Obudziłem się rano. Jakoś od razu pomyślałem o poprzednim wieczorze. Miała długie włosy. KOBIETA POWINNA MIEĆ DŁUGIE WŁOSY. Nie wiem skąd takie przekonanie, ale powinna. Pomyślałem, że to nasze głęboko ukryte pragnienia za wolnością. Od razu przyszły mi do głowy dzikie mustangi. Zastawiano na nie pułapki, starano się przechytrzyć, aby nimi zawładnąć. Kiedy się to udało, to okazało się, że to one nami rządzą. Nawet nie zdajemy sobie sprawy jak bardzo to kobieta prowadzi nas przez życie. Niby ujarzmiona, ale to ona decyduje gdzie zamieszkamy, jak będzie wyglądał nasz dom i gdzie pojedziemy na wakacje. Jasne, że zawsze możemy się sprzeciwić, ale perspektywa cichych dni jest naprawdę mało… powiedzmy komfortowa. Rozumieją to najlepiej smutni faceci z przystanków autobusowych wpatrujący się jak mumie w rozkład, który przecież znają od lat.

to kawałek prozy, którą pisałem.

możecie powiedzieć że jestem walnięty na tym punkcie. Nie szkodzi. Zresztą też nie o to chodzi, ale to już inna historia.

pozdrówka:)

Opublikowano

Obudziłem się rano. Jakoś od razu pomyślałem o poprzednim wieczorze. Miała długie włosy. KOBIETA POWINNA MIEĆ DŁUGIE WŁOSY. Nie wiem skąd takie przekonanie, ale powinna. Pomyślałem, że to nasze głęboko ukryte pragnienia za wolnością. Od razu przyszły mi do głowy dzikie mustangi. Zastawiano na nie pułapki, starano się przechytrzyć, aby nimi zawładnąć. Kiedy się to udało, to okazało się, że to one nami rządzą. Nawet nie zdajemy sobie sprawy jak bardzo to kobieta prowadzi nas przez życie. Niby ujarzmiona, ale to ona decyduje gdzie zamieszkamy, jak będzie wyglądał nasz dom i gdzie pojedziemy na wakacje. Jasne, że zawsze możemy się sprzeciwić, ale perspektywa cichych dni jest naprawdę mało… powiedzmy komfortowa. Rozumieją to najlepiej smutni faceci z przystanków autobusowych wpatrujący się jak mumie w rozkład, który przecież znają od lat.

to kawałek prozy, którą pisałem.

możecie powiedzieć że jestem walnięty na tym punkcie. Nie szkodzi. Zresztą też nie o to chodzi, ale to już inna historia.

pozdrówka:)

Opublikowano

Tomaszu
musisz być młodym, nawet bardzo młodym zakochanym. I bardzo dobrze. Tylko dlaczego dwa razy nam piszesz o długich włosach...:)
Ja tylko skromnie dodam, że długie jak najbardziej do pewnego okresu czasu. Kobieta dojrzała, w pełni dojrzała w długich włosach - moim zdaniem - lekko odbiega od pojęcia piękna.
Skoro Ty tak o włosach, to ja Ci dopowiem, że moja ukochana żona nie tylko że zawsze miała piękne, gęste, ciemne włosy, to nigdy w życiu ich nie farbowała - bo nie było takiej potrzeby. Po prostu były piękne. A znajomi nie mogą się nadziwić dlaczego nadal ma tak gęste włosy i co dziwne bez naleciałości srebra, a 60-tka już dawno minęła:)

Wracając do fraszki - po Twoich wyjaśnieniach nadal zasadność drugiego wersu wydaje się wątpliwa

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Marek.zak1   Zapytała mistrzyni dziewczyna: chłop jest lepszy, czy lepsza maszyna?   Chłop cię utuli i wycałuje, maszyna tylko chuć opanuje. Z chłopem to nawet i Kamasutrę! Czy takie cuda da się z tym chuchrem?   Lecz sama oceń i sama wybierz. Czy chłop rycerski, czy z gumy rycerz?  

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Pozdrawiam!  
    • Pola zmieniają swoje sukienki, układają je miękko na ziemi, nagą piersią chcą jeszcze nęcić lecz on odchodzi, już nic nie zmieni.   Może choć drzewa w domu sadzie, rumianą dotkną go dłonią, rozkoszną słodycz wtopią w usta, do pozostania tutaj go skłonią.   Żurawie snują pieśni smętne o tym by serca nie zamykał a on wplątany już w ich skrzydła, gdzieś w horyzoncie westchnień zanika.   Wszystko porzuca na swej drodze, nie obejmie nikogo ramieniem, ani mnie stojącej na progu, ani słońca z ostatnim promieniem.
    • Noc rozlała się po mieście jak smoła. W jej czerni kołysały się izraelskie iskry - maleńkie, wściekłe gwiazdy Dawida, niosące śmierć palestyńskim dzieciom, spadając prosto w ich kołyski. Wcześniej był tu szept bajek na dobranoc, teraz tylko świst spadających bomb. Na progu domu leży rozerwana lalka. Niebo pękło jak gliniane naczynie napełnione krzykiem. Z rozdarcia wypłynął ogień, który wypala imiona z pamięci ulic. Domy, wczoraj pachnące chlebem i snem, teraz stały się grobowcami oddechów. Pusta miska, w której jeszcze wczoraj pachniała zupa, dzisiaj pełna jest gruzu, Na progach - miski z wodą, której nikt już nie dotknie. Ulice zamieniły się w koryta bezimiennych rzek, niosących małe sandałki, szmery warkoczy, plusk niedokończonych historii. Dzieci - wiosny, które nigdy nie zakwitną - spoczywają w ramionach piasku. Ich rączki zaciśnięte na powietrzu, jakby chciały chwycić chmurę i napić się deszczu. Wiatr czesze im włosy jak matka, która nie umie przestać kołysać. Oczy, które znały tylko kształt matki, gasną, nim zobaczą poranek. Głód ma twarz wygaszonego ognia, gościnnie gasząc głosy głodnych, idzie od domu do domu i niesie w niebyt najmniejszych, w ciemność, ciszę i chłód. Każda ruina to zamrożony krzyk. Każdy cień - zapamiętane imię. Powietrze pachnie spaloną kołysanką. Na krawędzi popiołu rośnie drobny chwast. W jego cieniu drży pamięć światła, ostatnie westchnienie świata, którego już nie ma. Morze staje się lustrem, w którym odbijają się rozmyte twarze, odpływające powoli, jakby ktoś gasił światło w oczach całego świata. Księżyc, blady świadek, przykrywa ich swoim światłem jak prześcieradłem, żeby nikt nie widział, jak dzieci odchodzą, zabierając ze sobą całe słońce. I w tej ciszy, w tym popiele, tylko wiatr śpiewa mszę nad utraconymi: dla kobiet, dla starców, dla dzieci, dla świata, ktory umarł w jednej nocy. Płaczą drzewa, płaczą dachy, płaczą kamienie. Każdy krok po ulicy to echo niewypowiedzianego krzyku. Każdy oddech jest listem, którego nikt już nie przeczyta. List do matki, list do brata, list do świata, który nie usłyszał, nie widział, nie poczuł. I choć noc wciąż spowija miasto jak smoła, w jej ciemności drży pamięć - pamięć, która płonie, jak lalka, a wiatr niesie jej dym, choć światło już dawno zgasło.  
    • @andrew  tak to prawda. Wielu. I każdemu z nas to się uda. Piękny poetycki
    • @Marek.zak1 Poziam tak. Mogó? Powiem tak. Mogę? Równouprawnienie, równouprawnienie! Krzyczą wszyscy. No i ok- nie mam nic przeciwko. Ale to równouprawnienie często kończy się np gdy trzeba wtargać meble- na czwarte piętro ( bez windy)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...