Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Witaj płodna Stasiu :)
przeczytałem wiersz i wszystkie komenty
i teraz ... też bardzo poważnie:

nie wiem jakiej lampy używasz co tak seledynem daje
bo ja bioptronem na statywie codziennie "ćwiczę" i kurna seledynu nie widzę :))
ale Twoja interpretacja przez ten bioptron zepsuła mi moje nieba widzenie
zewsząd tylko błękit i błękit a tu u Ciebie seledyn i to mi się widzi:)

wbrew ogółowi końcówka mnie nie chwyta, może dlatego że piegi są u mnie w małym poważaniu
z kolei kawa Lavazza espresso liczy się w bardzo małych ilościach,
żeby nie powiedzieć że wcale jej nie degustuję /nie pasuje mi do koniaku/ :)

za to tulipan na biodrach
bose nogi na stokrotkach
ten nos w sercowatych listkach
no i seledynowy uśmiech
alles zusammen pięknie skomponowane
i bardzo się podoba.

cała Ty :)

pozdrawiam serdecznie

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



ech Egze....u mnie i kawa )Lavazze uwielbiam!)i piegi są w DUŻYM poważaniu, aczkolwiek te ostatnie w znikomej ilości, kiedyś były utrapieniem co z kolei znajomy tłumaczył że ...jak niebo bez gwiazd.....itede
dzięki za miłe słowa
pozdrawiam radośnie ES

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • „krytyka literacka nie jest osądzaniem człowieka przez człowieka (któż dał ci to prawo?), lecz starciem dwóch osobowości na absolutnie równych prawach. Wobec czego - nie sądź. Opisuj tylko swoje reakcje. Nigdy nie pisz o autorze ani o dziele - tylko o sobie w konfrontacji z dziełem albo z autorem. O sobie wolno ci pisać. Ale, pisząc o sobie, pisz tak aby osoba twoja nabrała wagi, znaczenia i życia - aby stała się decydującym twoim argumentem. Więc pisz nie jak pseudo-naukowiec, ale jak artysta. Krytyka musi być tak natężona i wibrująca jak to, czego dotyka - w przeciwnym razie staje się tylko wypuszczaniem gazu z balonu, zarzynaniem tępym nożem, rozkładem, anatomią, grobem. A jeśli nie chce ci się lub nie potrafisz - odejdź.”    W. Gombrowicz,  Dziennik 1953- 1956.       A „ Człowiek” jest doskonały w Twoim ujęciu Migrenko:) i obraz również:)       
    • na dziale rosną mgły najwięcej jesienią płoną bielą i ochrą dymią się czerwienią pachną grzybami i liśćmi buków na zimę ostrą zbierają siły szeleszczą nogami tu rosną baśnie na srebrnych łąkach wiatrem szeptane na moim dziale gdy słońce gaśnie złotą jesienią  
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @Ewelina Ewelino, czytając te strofy przychodzi na myśl manekin, wiersz bez nagłówka czyli świetnie prowokujesz umysł czytelnika do "główkowania". Lubię utwory, które zmuszają mnie do głębszego zastanowienia, ten "niedokończony wers" po prostu dodaje temu życia. Pozdrawiam!     *********************
    • @Migrena w języku polskim używa się konstrukcji awersja do czegoś, a nie na coś, czyli możesz mieć awersję do klusek    osobiście się z nimi nie identyfikuję, ale skoro ty mnie chcesz, to możesz, zwłaszcza pod tak, niewątpliwie niewiekopomnym, ale jakże płomiennym dziełem, pt CZŁOWIEK, nikomu nieznanego migreny;) 
    • @Wiesław J.K.   zgadza się.   czasem prowokuję do myślenia.   czytelnik inteligentny zawsze pomyśli.   głupi nie zrozumie tak jak nie rozumie po co żyje    dziękuję serdecznie Wiesławie :)    
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...