Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Jeśli zakochać się to: wiosną tuż o świcie
gdy świt wciąż nie wie czy wstać wreszcie czy też nie
gdy się do życia budzi każde drobne życie
a brzask cień nocy w mgielne strzępy chciwie rwie

Jeśli zakochać się to: kwiecień przejść w zaparte
choć w kwietniu zamieć lubi nagle z nieba spaść
Jeśli zakochać się to wybrać dobrą kartę
i całus życiu raz niejeden jeszcze skraść

Jeśli zakochać się to: słońce schwycić czerwcem
sierpniem się zbożnym rozsmakować w poniewierce
I ponaginać dni dotykiem dłoni w dłoń
I pot na skroni
scałowywać poprzez skroń

A jeśli umrzeć to pogodnie uroczyście
po nitce tęczy przejść jak złote płoche liście
Rozczesać wiatr rozpiętym w drzewach listopadem
i sad roztańczyć uniesieniem
ponad sadem

A jeśli przeżyć to tak aby nie żałować
chwil niespełnionych...
ust nie ścierpniętych...
nocy... dni...

Jeśli pozostać
to w pamięci
w dobrych słowach
o których każdy
krótkim
życiem przecież
śni

/2005/

Opublikowano

Pani Kajo, wewnętrzny imperatyw rymowania stworzył w tekście potworki w rodzaju:

a brzask cień nocy w mgielne strzępy chciwie rwie; czy:

I pot na skroni
scałowywać poprzez skroń
(???)

Nie wiem po co są w pierwszej i drugiej dwukropki, "normalniej" byłoby po przecinku:

Jeśli zakochać się, to wiosną, tuż o świcie,
gdy świt wciąż nie wie, czy wstać wreszcie czy też nie
- (2 x "świt", hmmm...i po co to "wreszcie"?)

...no itd. Tym nie mniej ma tekścik w sobie spore pokłady naiwnej fascynacji, bardzo (miejscami) urokliwej. Skoro faktycznie jest z 2005, odleżał już swoje, czas by się mu przyjrzeć krytycznie i popracować nad nim, warto, myślę...)

pozdrawiam.;-))

p.s. ach, te wielokropki, ach...))

Opublikowano

Pewnie, jak kraść to miliony, jak kochać to księcia!
Podoba mi się. Lubię takie nastrojowe wiersze rymowane. Tematyka coś mi przypomina, ale jeszcze nie wiem co.
Nie znaczy to, że wiersz jest idealny. Zgadzam sie w dużej mierze z Lobo.
Od siebie :

Usunęłabym całkowicie tę część:

A jeśli przeżyć to tak aby nie żałować
chwil niespełnionych...
ust nie ścierpniętych...
nocy... dni...

Jeśli pozostać
to w pamięci
w dobrych słowach
o których każdy
krótkim
życiem przecież
śni
- zakończenie na umieraniu byłoby moim zdaniem najlepszą puentą.

Poza tym cos kochliwy ten peel :) . Zakochuje się w każdym praktycznie miesiącu i o każdym mówi, że jeśli kochać to napewno w ten miesiąc.

Opublikowano

Witam:)
oprócz pierwszego ładnego wersu
dalej nie widzę już tego piękna; brak mi tu jakiejś konsekwencji
- choć nie musi taka być, tutaj jednak aż się prosi, bo tak:
aż 4 razy mamy:

Jeśli zakochać się to wiosną
Jeśli zakochać się to kwiecień
Jeśli zakochać się to wybrać dobrą kartę
Jeśli zakochać się to słońce schwycić czerwcem


potem od razu umieramy
- A jeśli umrzeć to pogodnie

potem znów wracamy do życia
- A jeśli przeżyć to tak aby nie żałować
Końcówka już dobrze ustawiona, bo traktuje o pozostaniu w pamięci.
Gdyby Autorka uwzględniła jeszcze uwagi Lobo, to ten zestaw ma potencjał na wiersz :)

Pozdrawiam

Opublikowano

Dla mnie teść wszystkich strof jest spójna i powiązana: zakochać się i albo umrzeć, albo przeżyć tę miłość tak, żeby nie cierpieć, żeby jej nie zaprzepaścić. Tak odczytałam przesłanie tego wiersza. Według mnie wszystko tu jest potrzebne i ma sens.
I jest ładne. Podoba mi się. Lubię takie wiersze: rymowane, melodyjne, liryczne, śpiewne... Już to gdzieś dzisiaj pisałam. :-)
PS. Zgadzam się z uwagami Lobo.

Opublikowano

Witajcie Moi Mili! Pobratymcy po piórze :-)
Dziękuję za zainteresowanie!
Wasze komentarze przeczytałam i ... choć zabrzmi to nienajmądrzej z mojej strony - jako autorki wiersza - muszę stwierdzić, że ZGADZAM SIĘ z WAMI!
Uwagi przyjmuję.
Tak jak LOBO powiedział - minęło trochę czasu. Spróbuję te newralgiczne miejsca trochę podrasować ;-) zmienić ... wyrzucić ... Zobaczymy czy i co się uda.
*
Poprzeglądałam kolekcje Waszych wierszy. Od kogoś przecież musiałam zacząć ;-)
Pod niektórymi dopiszę swoje uwagi/wrażenia - indywidualnie w komentarzach.

Pozdrawiam ciepło!

Opublikowano

Hm. Jak dla mnie tylko:

A jeśli umrzeć to pogodnie uroczyście
po nitce tęczy przejść jak złote płoche liście
Rozczesać wiatr rozpiętym w drzewach listopadem
i sad roztańczyć uniesieniem
ponad sadem

A jeśli przeżyć to tak aby nie żałować
chwil niespełnionych...
ust nie ścierpniętych...
nocy... dni...

Jeśli pozostać
to w pamięci
w dobrych słowach
o których każdy
krótkim
życiem przecież
śni


Bardzo mi się podoba - do tego fragmentu nie mam uwag. Za to wieeelki plus. :)
Jednak poprzednie strofy jakoś mi mniej podchodzą. I - szczerze mówiąc - już miałam zamiar sobie pójść, mrucząc pod nosem coś o banałach, kiedy stwierdziłam, że a nuż to jednak nie takie banały i że jest w tym... coś. :) Może jednak warto zostać. Poza tym - jakoś tak nieładnie jest zostawić nie przeczytane do końca.
Zostałam i opłaciło się.
A po namyśle i kolejnym przeczytaniu dochodzę do wniosku, że w sumie pierwsza część wiersza (ta o kochaniu) też jest fajna i też mi się podoba. Tylko zupełnie inaczej. Jakby to były dwa wiersze...

Pozdrawiam, R.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @KOBIETA Tobie - Szczęśliwego Nowego Roku, Dziewczyno! Bądź wolna, bądź szybka i nigdy ale to nigdy się nie zmieniaj. No i - oczywiście - mam nadzieję, że to nieprzemyślana decyzja i jeszcze wrócisz kręcić nami - facetami - tak jak tylko Ty potrafisz!
    • śpiewy szepty rozmowy radość płacz i śmiechy jak poblaski odbicia z tej strony jeziora gdzie ton żaden nie cichnie lecz migoce świeci i zdaje się nie gasnąć nigdy nie mieć końca   niczym w tyglu pasiece gdzie wściekła wre praca a treść nikła przemienia się w jazgot i syki w którym jedno się w drugie stapia przeistacza dyszy dudni bulgoce i gorejąc kipi   wieczorem kiedy słucham odległej twej mowy spokojny choć zmęczony od dnia wrzawy wrzasku słyszę szum w którym ginie wołanie i spowiedź i ten syk sunącego nieuchronnie piasku
    • @Simon Tracy Dziękuję

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • @Lenore Grey Piękny i co najważniejsze dla mnie... mocno modernistyczny wiersz o miłości.  
    • bławatek chce śmiać się dorzecznie tu dźwięcznie tu tudzież grzecznie a kaczeńce nie chcą się kłaniać tu miłość się musi doganiać bratek zaś kocha się zawzięcie do rąk oczywiście pnięciem a Lilie są słodkie niczym miód ożywcze jak to cud jeszcze te Konwalie chcą sobie śpiewać miałczeć i ciepłem dogrzewać jeszcze i róże wołają się na wskroś chcą sobie pachnieć dostrzegać niby coś a Tulipany nie chcą tej nagany za swój byt wybrany zaś Krokusy są złotem przykryte swym żółtym bytem a ten pan co złapał Jelenia szuka kwiatów od korzenia szuka miłości i radości aby się w cieple nosić z wdzięczności bo rodzi się moc dojrzewania taka to ludzka słoneczna mania bo rodzi się duża cierpka moc miłosna jak stokroć z stu proc i jeszcze stokrotka onieśmiela płatkiem zboża się wybiela jeszcze jej futerko zakochało wielki uśmiech darowało
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...