Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

nie chcę prawdy o sobie
to nawet dla mnie trudne
bywam chórem aniołów
czasem gwoździem do trumny

szarpie się we mnie kocica
łasi mruczac magicznie
tylko spróbuj ją zranić
odda pazurem ślicznie

bywa w fotel wtulona
śni o chwytaniu myszy
z komina w księżyc wpatrzona
duszę marzeniem kołysze

tak żyję ze sobą w grzechu
w pokutę owijam drapiącą
i tylko muszę w uśmiechu
polubić siebie chcący

Opublikowano

sympatyczny wiersz
przeczytany kilkakrotnie
właściwie nic dodać nic ująć
tylko "w fotel wtulona"
to fffff mnie trochę fffrustrowało:)
bo nic innego nie mogłem wymyśleć

aha i nie wiedziałem, że kocice też mają duszę:)
Pozdrawiam

Opublikowano

nawet mi się takie rymowanie podoba:) pomyślałem ze można zamiast "chcący" dać "niechcący", ja wtedy przynajmniej większy dowcip widzę,ale może mi się zdaję
uśmiechy
Jaipur

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


myślę podobnie z tym "niechcący", ponieważ to zakończenie
będzie takie z "akcentem" dającym do myślenia:) A.


hm...
wbrew niefrasobliwej formie ten okruszek mowi jakąś trudną prawdę o nas
mieszka w nas wieczny syzyf, co to toczy ku górze swój los i, mimo szczytnych dążeń, wciąż upada
jak powiadają mędrcy, to w nas jest piekło i raj
jesli przyjąć, że grzech został wpisany w nasze istnienie jakoby odgórnie, to można spokojnie nad tą swoją niedoróbką przejść do porządku dziennego
ale jesli naucza się nas, ... nie czyń drugiemu..., to wpadamy w swoistą pułapkę
tylko w działaniu możemy coś o sobie
niekiedy jednak sami siebie zaskakujemy
dobrze, jeśli na plus, gorzej, gdy wyłazi z nas poczwara
musimy wtedy jakoby wbrew sobie godzić się na drugą stronę księżyca
i musimy do tego wprząc całą siłę swego myślenia
stąd to nieszczęsne..."chcący"
inaczej podobniśmy motylom
może i piękni, może i wolni...ale tragicznie fizjologiczni

rozpisałam się
tak mam z rana :)
pozdrawiam
seweryna
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


to jest przepiękne... a już najnajpiękniejsze dwa ostatnie wersiki ;)
ach... zachwyciłam się
a całość bardzo mi się podoba
pozdrawiam, :)))
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



nie podoba mi się taka interpretacja - syzyf w nas ?!
nie zgadzam sie z tym absolutnie, Gdyby tak było, to tylko strzelic sobie w główkę.
Bo to co ja robię, ma swój sens. Takie mam głębokie przekonanie, a to jest najważniejsze.

Poza tym -"jesli przyjąć, że grzech został wpisany w nasze istnienie jakoby odgórnie"
przepraszam - bzdura kompletna. Jeśli już przyjąć taką interpretację, to trzeba zlikwidować pojęcie chrztu, który ten grzech podobno wymazuje u początku naszej podróży.
A w ogóle ............. szkoda słów.
Całe szczęście, że każdy interpretuje wiersz wg swego widzimisię.
Wiersz mi sie podoba, ale interpretacja Autorki absolutnie NIE
i jakby psuje mi ten wiersz.
pozdrawiam
Opublikowano

drogi egzegeto

rozmowa o najtajniejszych poszukiwaniach, o wątpliwościach i rozdarciach...trudny temat
i ja w taką dysputę nie wchodzę
jedno mogę rzec...
oddzielam kościół od wiary
zatem i chrzest od grzeszności
nie wiem jak inni trwają w swych pragnieniach i dokonaniach
ja mam różniste odcienie bytu
niektórych nie kocham...
ale i taka jestem
niekiedy się zastanawiam czy chcę znać siebie tak do końca
powtórzę za Szymborską "tyle wiemy o sobie, ile nas sprawdzono"/chyba dobrze przytoczyłam/
ten wiersz, to jakby próba ułożenia się w trudną rzeczywistość
ale ...jak powiadam zawsze...nie muszę mieć racji
wiec....przyjmuję słowa krytyki...i uznaję słuszność twoich przemyśleń

pozdrawiam
seweryna

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Kładę się bezwładnie jak kłoda, droga z żelaza, czarna owca pod powierzchnią bałagan, para, hałas. Stukot setek średnic, mimikra zjełczałego stada, przedział, raz dwa trzy: nastał dusz karnawał. Chcą mi wszczepić swój atawizm przez kikuty, me naczynia, czuję dotyk, twoja ksobność, krew rozpływa się i pęka, pajęczyna przez ptasznika uwikłana- dogorywam. Stężenie powoli się zmniejsza, oddala się materia. Rozpościeram gładko gałki, błogosławię pionowatość, trzcina ze mnie to przez absynt, noc nakropkowana złotem, ich papilarne, brudne kreski, zgryz spirytualnie wbity na kość, oddalają mnie od prawdy, gryzą jakby były psem! A jestem sam tu przecież. Precz ode mnie sękate, krzywe fantazmaty! Jak cygańskie dziecko ze zgrzytem, byłem zżyty przed kwadransem, teraz infantylny balans chodem na szynowej równoważni latem.
    • kiedy pierwsze słońce uderza w szyby dworca pierwsze ptaki biją w szyby z malowanymi ptakami pomyśleć by można - jak Kielc mi jest szkoda! co robić nam w dzień tak okrutnie nijaki?   jak stara, załkana, peerelowska matrona skropi dłonie, przeżegna się, uderzy swe żebra rozwali się krzyżem na ołtarza schodach jedno ramię to brusznia, drugie to telegraf   dziury po kulach w starych kamienicach, skrzypce stary grajek zarabia na kolejny łyk wódki serduszko wyryte na wilgotnej szybce bezdomny wyrywa Birucie złotówki   zarosłe chwastem pomniki pamięci o wojnie zarosłe flegmą pomniki pogromu, falangi ze scyzorykami w rękach, przemarsze oenerowskie łzy płyną nad kirkut silnicą, łzy matki   zalegną w kałużach na drogach, rozejdą się w rynnach wiatr wysuszy nam oczy, noc zamknie powieki już nie płacz, już nie ma kto słuchać jak łkasz i tak już zostanie na wieki
    • @Migrena to takie moje zboczenie które pozostało po studiach fotograficzno-filmowych. Patrzę poprzez pryzmat sztuki filmowej i w obrazach fotograficznej - z moim mistrzami Witkacym i Beksińskim. 
    • @Robert Witold Gorzkowski nie wiem nawet jak zgrabnie podziękować za tak miłe słowa. Więc powiem po prostu -- dziękuję ! A przy okazji.  Świetne są Twoje słowa o Hitchcocku. O mistrzu suspensu. "Najpierw trzęsienie ziemi a potem napięcie narasta." Czasem tak w naszym codziennym życiu bywa :) Kapitalne to przypomnienie Hitchcocka które spowodowało, że moja wyobraźnia zaczyna wariować :) Dzięki.
    • @Robert Witold Gorzkowski myślę, że masz bardzo dobre podejście i cieszę się akurat moje wiersze, które nie są idealne i pewnie nigdy nie będą - do Ciebie trafiają. Wiersze w różny sposób do nas trafiają, do każdego inaczej, każdy co innego ceni, ale najważniejsze to do siebie i swojej twórczości podchodzić nawzajem z szacunkiem. Myślę, że większości z nas to się tutaj udaje, a Tobie, Ali czy Naram-sin na pewno. Tak to widzę :) Dobrej nocy, Robercie :)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...