Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

systematycznie budzi mnie budzik systematycznie wkurwia
mnie że woda się przelewa porywając granatowy sweter
zakładam go systematycznie czasem kasuje bilet a urzędy
szczerzą drzwiami

wreszcie - ciągle się coś psuje namolnie coś chłop mi wmawia
biega z kartkami i rozdaje i kręci się i karuzela w kółko koń i
koń na koniu siodło na siodle nie ma chłopców ponieważ
drogie żetony

a jutro tak samo z westchnieniem mnie nie będzie i może to
lepiej będzie kiedy w deszczu zaczną moknąć kurtki i nagle
okaże się że całe to wszystko to zwykły zakręcony dzień
i tyle.

Opublikowano

konkret karuzela to nasze życie. nie ma co kryć. myślotok, w głowie się kręci i trudno skomentować bo wszystko co napisałeś może być zarówno na miejscu, jak i zupełnie nie na miejscu (i jak ostatnio u Ciebie cechy te nie wykluczają się wzajemnie). lepsi w komentowaniu przyjdą rano.

aha, co autor miał na myśli i na którą ma być kawa, bo z drogi zmęczony możesz być

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


nie wiem co autor chcial powieziec,ale wiem co "czytacz" wyczytał i ..tez tak mam,więc sie podoba
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



a skąd mam wiedzieć
cholera jasna
"co miał"
wiem, że za mało miał i ma pieniędzy (nawet jeśli sam o tym nie wie)!!!!!!!!!!!

mnie (oryginalne to nie jest)
skojarzył się koń w kieracie
Opublikowano

Mały Książe - że zwariował świat który go wychował ;)

Spiro - może byc, może byc nawet taka normalna, zaobserwowana karuzela - tutaj można swobodnie sobie dobierac do własnego odbioru.

En,ca Minne - z tym zabijaniem to żart, tak się wypsnął :)

Joasiu - właśnie sprawdzam warsztatowo wartośc wiersza - jak go się widzi. Bo samo "wkurzenie" to za mało, dlatego jest trzecia strofa, która może zasugerowac - ten dzień minie, będzie kolejny-lepszy.

Adamie - no tak, tutaj się zgadzam, pieniędzy jak nie było, tak n ie ma...

Stefanie - to bardzo się cieszę :)

Pozdrawiam.

Opublikowano

Joasiu - podobno najtwardsi to największe maminsynki. Ale czemu piszesz, że podmiot się żali - on wpadł w pewien tryb, w pewną ciągłośc. Przeczytaj na razie po prostu tak, jak on to mówi, bez żadnych dalekosiężnych interpretacji. I daj nacisk na to "mówi".

Alleno - to fajnie, a co miał, to miał, same kosmate myśli :)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Dzieki Bogu bo juz przegladałam czarne kreacje,do trumny...a ostatnio w czarnym mi coraz mniej do twarzy....poza tym ostatnio rutyna powtarzalnych dni bez oddechu ,zabija mnie sama więc szkoda twojego czasu :P
Opublikowano

ałtor miał na mysli że napisze wiersz, który będzie się podobał, bo jest pokręcony jak urzędy, w których ałtorowi kasują kasę, za nieskasowany bilet, z powodu- brak, lub tłok.....
taka systematyczność spóznialskiego..
z usmiechem wesoło pozdrawiam Es

Opublikowano

"No i jeszcze ałtor ma za złe karuzeli, że się kręci:)))
Oj a co ałtor będzie teraz robił?"
Poważnie teraz - podobają mi się takie"kręcidła"
Mają dużo "obśmianej "prawdy w sobie:)))))
Pozdrawiam serdecznie:)))

Opublikowano

"budzik systematycznie wkurwia"

Art. 141. KW Kto w miejscu publicznym umieszcza nieprzyzwoite ogłoszenie, napis lub rysunek albo używa słów nieprzyzwoitych, podlega karze ograniczenia wolności, grzywny do 1.500 złotych albo karze nagany.

Miejsce publiczne jest miejscem dostępnym dla bliżej nieokreślonej, większej liczby osób — jest to miejsce ogólnie dostępne - np. forum internetowe.

Opublikowano

Ciśnie mi się na palce pewien komentarz.
Ale mi życie miłe. :)))
A na marginesie to coś w tym jest.
Te szczerzące drzwi - taki dzień jakich wiele.
Gdy trzeba się przedzierać.
Czyżby wiersz powstał na samą myśl, że się trzeba
do Urzędu Skarbowego wybrać?
Pozdrawiam

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Mam do pana prośbę - nie może pan się wreszcie odczepić i znaleźć sobie inne hobby? Jeżeli jakaś mania pana prześladuje, to tutaj nie ma miejsca na terapie.
Cenzor poezji się znalazł, idź pan Rebelais'a sobie pozwij.

http://www.poezja.org/debiuty/viewtopic.php?pid=400884#400884

A tutaj pan sobie może podyskutować, a nie ględzić mi pod tekstami.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Mam do pana prośbę - nie może pan się wreszcie odczepić i znaleźć sobie inne hobby? Jeżeli jakaś mania pana prześladuje, to tutaj nie ma miejsca na terapie.
Cenzor poezji się znalazł, idź pan Rebelais'a sobie pozwij.

http://www.poezja.org/debiuty/viewtopic.php?pid=400884#400884

A tutaj pan sobie może podyskutować, a nie ględzić mi pod tekstami.

1. Kolego nie tym tonem.
2. To nie jest moje hobby ani nie mam mani przesladowczej.
3. Nie cenzuruję poezji ale wyrażam swoją opinie dotyczącą używania wulgaryzmów m.in. w poezji. Jestem zdecydowanie na nie. Swoje racje wyłozyłem podczas rozmowy z Kolegą oraz Soxratesem.
4. "a nie ględzić mi pod tekstami" - ględzić (lekceważąco) mówić rozwlekle, nudnie, bez sensu - nie życzę sobie aby Kolega wyrażał sie o tym co robię pogardliwie i bez szacunku.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @tie-break Ten wiersz jest tym ogrodem, o którym piszesz – pełnym światła, ruchu i kolorów. Sposób, w jaki łączysz obrazy natury z emocjami jest piękny - kwiaty rodzące blask, śmiałe krople, gorącokrwiste dorzecze – to język, który nie tylko opisuje piękno, ale je wytwarza.  
    • Anna gotuje flaki w wielkiej balii namacza jelita rozczłonkowane cielsko woła kruszeje w sieni cienkie gazy nasiąknięte brunatną mazią skutecznie odstraszają muchy metaliczny posmak krwi wabi zgłodniałe zwierzęta wielki łeb dynda na sztachecie dwa cięcia siekierą między oczy robactwo się złazi żołądek czyści nożem wygrzebując resztki nieprzeżutej trawy ogromny płat pokrojony w cienkie plastry niczym czerwia rozsypane na stole cierpnie na oknie lebiodką porusza wiatr zielone listki kołysze spokojnie w prawo w lewo niewymuszony taniec
    • @Migrena Ach, jakie to niezwykłe! Jakże piękna jest ta chwila, kiedy miłość przestaje być słowem, a staje się światłem. Wzruszyła mnie ta fraza - "Nie bój się, jestem" - to cała istota związku zmieszczona w trzech słowach. I ta świadomość, że szczęście ma swój oddech, swoją ciszę, swoje miejsce na dywanie. Piszesz o miłości tak, jakbyś odkrywał ją po raz pierwszy w historii ludzkości. I to jest piękne - bo w pewnym sensie każda prawdziwa miłość jest pierwszą miłością świata. Piękny wiersz!   Najpierw się wzruszyłam Twoim tekstem, a potem muzyką i słowami - miłość -   nadała sens mojemu pustemu światu, jakby nigdy nie było innej miłości, innego czasu. Weszła do mojego życia i uczyniła je pięknym. Wypełniła moje serce...   ale dlaczego .... koniec tej historii ... wiesz  Tekst pochodzi z

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • @huzarc Stworzyłeś niezwykłe napięcie między erotyką a przemijaniem. Pytanie, które mi się nasunęło - czy ta "cmentarna woń przypomnienia" odnosi się do konkretnej straty, czy raczej do uniwersalnej świadomości, że każda chwila namiętności nosi w sobie zarodek końca?
    • @Waldemar_Talar_Talar I całe szczęście, że tak jest. Pozdrawiam.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...