Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

na horyzoncie moich marzeń
znaczę punktami odniesienia
zbiegi kolejnych wyobrażeń
miodowo-senne zamyślenia

z teraźniejszości w nieskończoność
myśli jak linie pomocnicze
najkrótszą pomykają drogą
z lekkością wszystkich nieobliczeń


skonstruowałam perspektywę
a jednak ciągle czegoś brak…
w ostatnim natchnienia porywie
ustawię jeszcze domek z kart
-----------------------------------------

popełniłam...;)
szczerze mówiąc sama nie wiem co o tym myśleć
mniemam, że jak jakaś dobra dusza skomentuje, to się dowiem...

Opublikowano

na horyzoncie znaczę punktami odniesienia
zbiegi kolejnych
z teraźniejszości w nieskończoność
linie pomocnicze
najkrótszą pomykają drogą
nieobliczeń
skonstruowałam perspektywę
ustawię jeszcze domek z kart

Duzo w tym matematyki - Czy to przypadek ?

pzdr
MK

Opublikowano

mnie czytało się lekko
nawet - przyjemnie
treść jakby zagłuszona przez melodię
tylko ostatnia strofa - zmiana
w pierwszej i drugiej po 9 sylab na wers
w ostatniej 9-8-9-8 jeśli dobrze policzyłem
to słychać moim zdaniem
:)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


wszystko co piszę jest raczej przypadkowe ;)
tutaj przypadkowo pokojarzyło mi się geometrycznie...
pozdrawiam, IN
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


policzyłam... masz rację
tak wyszło, może trochę przez przypadek ;)
jak sobie piszę, to nie myślę za wiele...;)))
ot, znowu się klepnęło ;)
pozdrawiam, :)))
Opublikowano

kreślenie linii~~~~~~~~ może być nałogiem. takich---___________|||/////^^^>>> zawodem, co kto wybiera, tutaj linie są raczej stabilne, PL wie co kreśli i czego chce od życia, marzeniami sobie dopomaga i jest bardzo dobra cecha PLa, na dodatek jest lekki mimo nieobliczeń, Hehehehe.
wiersz też jest lekki i rady sosny zdrowe...
buziaczki ES

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



u mnie to jest już zboczenie zawodowe ;)))
:)))

Te linie?
Uczyłem się o tym 15 lat temu i do dziś mnie to śmieszy.
Mimo że wiem o co chodzi.
:)))

w mojej szkółce ełgeniuszów na przedmiot ów (geometria wykreślna) mówiło się "kreski"
fascynujące... zwłaszcza wykreślanie cienia rzucanego o godzinie 15.30 21 marca przez skonstruowaną uprzednio chałupę...;)
ale mój peel jest raczej leniwy, on sobie tę perspektywę konstruuje odręcznie (chyba mu się wydaje, że ma wyczucie ;)))
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


wiesz co, Sosno?
mam pomysł jak ustabilizować ten domek z kart ;)
ja go poprostu podwieszę do solidnej konstrukcji
myślę, że dwa filary obok wystarczą....;)))
Opublikowano

Dobrze się czyta i w tych "matematyczno - osobistych"
wyliczeniach "domek z kart" stanowi doskonale
zaakcentowane zakończenie.Na temat owego domku
napisano wiele i często mimo, że niby nietrwały, a jednak
o czymś każe pamiętać:))))) Pozdrawiam serdecznie:)))

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


skąd mam wiedzieć co myśę skoro nie słyszę co mówię?:)
pozdr
fatalna przypadłość... i nic się z tym nie da zrobić? ;)
-awiam :)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Wakss To trudny wiersz - przejmujące świadectwo okrucieństwa wojny i ludzkiego cierpienia. Stworzyłeś stworzył mocny, wizualny obraz traumy, używając surowych, ale poetyckich metafor - od "strużek potu" po "chłodny szept lufy". I chociaż dotyczy krwawych wydarzeń w Republice Konga, to niesie ze sobą uniwersalizm - wojna zabija godność i niewinność. Ostatni wers "chłodny szept lufy, ostatni głos wieczoru" to szczególnie mocne zakończenie, łączące intymność z grozą.
    • @andrew To bardzo wymowny wiersz o złudności pierwszych wrażeń i powierzchownych uczuć. Uchwyciłeś ten moment, gdy słodka iluzja zderza się z rzeczywistością. Końcówka jest bardzo mądra - rozróżnienie między zauroczeniem a prawdziwą miłością. To rozpoznanie, które przychodzi z doświadczeniem.
    • Termin — w poezji słowo abstrakcyjne. Niejedno życie przeżył o motywie jesiennym wiersz. W wieczór jeszcze przechadza się biały kostium z białym szpicem. I ja o tym opowiadam i omiatam stąd ulice. Więc tym wzrokiem tak sokolim, jak Horpyna wciąż do przodu, ja ci o tym opowiadam, że najsłabszych pragnie wzorzec. 25.09.    
    • Poznając świat poznamy lepiej siebie.                                 * Poznając siebie poznamy lepiej świat.  
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Witaj Alicjo - dziękuje za czytanie i ciekawy komentarz - mi chodzi o tą inną wiarę                       taki już jestem dociekliwy nic nie poradzę - a takich jak ja                       niedowiarków jest pół świata -                                                                                  Pzdr.serdecznie. Witam - dokładnie tak ja napisałaś - dziękuje za zrozumienie -                                                                                                Pzdr.serdecznie. Witam - zgadza się nie tylko ja szukam prawdy  - dziękuje za przeczytanie i komentarz -                                   Pzdr.słonecznie. @Andrzej P. Zajączkowski - @huzarc - @Toyer - dzięki - 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...