Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Ile wspólnych spacerów,
wycieczek do lasu gdzie twój nos
był bardziej bystry od moich oczu

dzielnie ciągnąłeś sanki
i nie chciałeś oddać rękawiczek
po bitwie na śnieżki

nie lubiłeś gdy wyjmowałem
z twoich łap kulki zbitego śniegu
albo twarde błoto

jak spałeś na boku
z wysuniętym czubkiem języka,
gładziłem twoje kudły

minęło tyle lat,
a twoja smycz i obroża
wciąż wiszą na wieszaku.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




Puenty niestety można się domyślić....
w 4 strofie nie bardzo wiem czy pies miał wysunięty czubek języka, czy Pan z takim wysuniętym czubkiem właśnie swojego psa gładził. jeśli to zabieg celowy, to ja - odbiorca, nie wyłapałam celowości i zresztą nie bardzo wiem po co....
a to z tym wyjmowaniem kulek śniegu z łap, podsuwa na myśl prędzej wyjmowanie śnieżek z tych łap, a to technicznie nie wykonalne...
No, to się czepnęłam, przynajmniej zgodnie z własną naturą ;-)
pozdrawiam
Opublikowano

jak pies chodzi po sniegu pomiędzy poduszkami w łapach robia sie takie małe, twarde kulki, które charakterystycznie stukają o ziemię jak pies idzie i pies próbuje je wygryzać, ale nie jest to łatwe, podobnie resztki wyschnietego błota.

masz rację , ze mozna miec watpliwości czyj jest czubek języka. zmienię to.

Dziękuję

Opublikowano

Ja z tym śniegiem zrozumiałam! Chodzi mi o to, że może to być mylące...choć z drugiej strony, jak się teraz zastanowiłam, to w ujęciu całościowym wiersza, to nawet lepiej....;-)
Uznajmy więc, że nie było tego komentarza :)
pozdrawiam

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Sarkastyczny uśmiech głupca, jesteś taki śmiały. Wszystko to iluzja, tarcza, co zatrzymuje strzały, by świat nie wiedział, jak naprawdę jesteś mały. Mur, który chroni to, co tak bardzo chcesz ukryć, łatwo byłoby skruszyć, gdybyś choć na chwilę opuścił wartę, przestał zgrywać bohatera i pozwolił nam zacząć od zera. Wiedziałbyś, że jesteśmy tacy sami — wzbraniamy się przed łzami, chronimy kłamstwami. Choć wiem, że to oznacza serię pocisków w dłonie tak pełne odcisków, wiedz, że jestem obok. Nie musisz być jak posąg. Pozwól mi być bohaterem, twym szczęśliwym zakończeniem
    • Nieskończoność należy pomierzyć, temu cos uszczknąć, bo się nie należy... Pzdr.
    • Umieram - przebita obłokiem Rogatki podświadomości.  Ktoś dostał awizo z moim zniknięciem Uwaga: fatamorgana!  Brak obojętności.  Budzę się we fiolecie Wielu rzeczy nie pamiętam Do kilku - nie można mnie zmusić Knebel ustom nic nie da: wolnością też można dusić Smutne to:  poddajemy się - na mapie każdego świata I nie płacimy pieniędzmi:  spłacą nas dni, miesiące i lata w połowie - zmarnowane: ''Czy znajdę w końcu szczęście?''   przez takie trywialne pytanie ... 
    • Najgorszy architekt - czas. Rzeźbi fundamenty z oszustw i spękanych głazów. Życie to bezustanne umieranie, nawet jeśli się ma własnego "koucza" czy metr kwadratowy w Château d'Armainvilliers. Nawet - jeśli urodziłeś się na przełomie dzisiaj i wczoraj. Życie to rzeka, która prędzej czy później porywa wszystkich. I nagle masz o -dziesiąt lat więcej. I już nie jesteś w "mejnstrimie." Przepiękne akwarele, pastelowe pastisze bezludnych wysp w miejskich dżunglach.  Huśtawka nastrojów - na której człowiek siedzi sam jak ten palec.  W tle - karuzela sklecona z zerwanych mostów. Zrobię im fotkę. Kwiecień przemknął niezauważony,  wiosna po raz kolejny nie złapała bukietu. Piosenki mimo to - piszą się same, piosenki - pełne puchu, piór (wiecznych) i (wiecznych) niedomówień. Balony w kształcie serca w cudzym oknie na świat. Nie wiem, czy dziejemy się naprawdę, ale od tej chwili chyba nawet w nic ...   Zacznę sobie wierzyć.  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...