Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Śnie piękny.
Śnie wielki.
Śnie wspaniały.
Śnie inteligenty.
Dziękuję Ci za Twe liczne dary,
którymi nie zawsze są mary.
Powstałeś razem z powstaniem świata,
niczym nasza pierwotna szata.
Dopiero teraz odkryłem Twe znaczenie,
poprzez pewne doświadczenie.
Nie jesteś jedynie wzmacniaczem zdrowia,
ani też baterią tułowia.
Spełniasz również inne ważne cele,
których znajdziesz wiele.
Jednym z nich jest Twój stosunek do życia,
który ułatwia warunki bycia.
Dzięki Tobie wchodzimy w świat,
który nie jest obciążony przebiegiem lat.
Różnica między złem,a dobrem zaciera się tu,
jak to kiedyś było przed latu stu.
Nim Adam i Ewa zjedli jabłko prawdy,
które się stało przyczyną ich zagłady.
Tylko w Tobie brak odpowiedzialności
za poczynione działalności.
Zarówno złe jak i szlachetne
i te przykre i te mętne,
a także inne-posępne.
Tylko w Tobie spełnią się marzenia,
które nie są do pomyślenia.
Tylko w Tobie przestanie boleć dusza,
która często jest gorsza niż wszelka katusza.
Tu pozwolę sobie przetoczyć mały dowód,
by ukazać tu powód
Twej wielkości i wspaniałości,
a także wielkiej zawiłości.
Powiedzcie mi teraz jak tam u Was ze wstawaniem?
Czy nie bywa tak że bywa czekaniem...
...na pwrócenie niedawnych przeżyć i spokoju,
którego najchętniej by się przechowało w słoju.
I człowiek tęskni za tą błahością.
Tam mocno i szczelnie wypełnioną spokojnością.
I chciałoby się usnąć na wieki w tej nirwanie,
ale pozostaje nam tylko czekanie!

Opublikowano

niby jestem taki straszny, raniący uczucia poetów niewybrednymi komentarzami, więc powiem krótko:

tekst doskonale pokazuje co nieudolne rymowanie robi z
rytmiką,językiem,kompozycją tekstu... z wszystkim, żeby się nie rozwodzić ;)
kaszankę ;)
Pozdrawiam i proszę nie brać tego do siebie ;)
Coolt

Opublikowano

Proszę Pana Sokoła - uuuuu - jakby Pan tańczył w murowanej piwnicy ale z kim ??? - takie rymowanie to żadne rymowanie - prawdopodobnie nie-jedna-osoba to Panu powie - więc może w następnym wierszu zacznie Pan szanować czytających - szczerze - nie-do-czy-ta-łem - bo Panie Sokół tego jakoś nie można przebrnąć - proszę o wybaczenie

pozdrówko W_A_R

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Annie   :)  orientalną, skomplikowaną nutą ..serca :)    słodycz kokosa, pieprz ( dużo pieprzu), drzewo sandałowe, fasolka tonka, piżmo itp. Ale nie chciałam przesadzać;)    Już zdecydowałam. Jean Paul Gaultier Le Beau Le Parfum .  pozdrawiam :)    @Tectosmith   dziękuję Tectosmith :) również Ciebie pozdrawiam:) 
    • @marekg czytając Twoje wiersze próbuję " złapać myśli" , które wplecione są w wersy, ale są one takie eteryczne, delikatne, wręcz nieuchwytne...Lubię jednak wnikać w ten wyjątkowy świat, gdzie przenikają się ludzkie cechy charakteru z otoczeniem, nadając właśnie przedmiotom rożne emocje. Latarnia, która spala się ze wstydu obnaża doskonale  ludzkie słabości...Bardziej ujmująco i magicznie nie możnaby tego wyrazić...Dla mnie to poezja z górnej półki! Pozdrawiam :)
    • @Radosław czas jest dla nas nieubłagalny. On nigdy nie zostawia reszty, jedyne co zostawia to niedosyt po utraconych chwilach...Powiedziałabym, że jest wręcz bezlitosny...Gratuluję miniatury, jest bardzo udana moim skromnym zdaniem. Pozdr:)
    • @Alixx22 ten szept wiatru przedstawiony w wierszu przenika niepokojem do szpiku kości. To " zawodzenie wśród sosen" jest tak obrazowe, że i ja je słyszę...A " krzyk nasączony szeptem cienia" jest niebanalną metaforą osamotnienia podmiotu lirycznego. Innymi słowy ten wiersz to tzw. moje klimaty. Pozdr:)
    • @Waldemar_Talar_Talar ciekawy wiersz z motywem dwóch scen. Tylko tak sobie rozmyślam, że scena to i może nawet jest jedna tylko jej wygląd ulega niekiedy zmianie , no i role różne w życiu przybieramy. Druga kwestią wartą reflekji jest także stwierdzenie na końcu weru, traktujące o tym , że człowiek  nauczył się grać rolę...Chyba nie zawsze umiemy te role zagrać, niekiedy potrzebujemy wsparcia innych ludzi. Ile razy popełniamy przecież błędy co mogłoby sugierować, że jednak nie do końca umiemy właściwie tę rolę odegrać...Interesujący jest Twój wiersz, lubię właśnie takie, które pozostawiają tyle wolnej przestrzeni do interpretacji! Pozdrawiam!
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...