Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Kiedy patrzę za siebie nie widzę nikogo,
gdy spoglądam na boki ogarniam wzrokiem jedynie pustkę.
Wysilam się by ujrzeć przed sobą kogokolwiek ale...
Nie, nikogo tam nie ma...
Zgubiłem gdzieś po drodze własne istnienie,
straciłem marzenia.

Samotność do palący ból piekieł.

Opublikowano

Moje drogie "marzenia"jest do rymu tyle że z "Nie, nikogo tam nie ma...".Czy zastosowanie liczby pojedynczej dodałoby dramaturgii?Nie sądzę gdyż nawet po stracie tego najważniejszego i jedynego marzenia pozostają te małe codzienne wprawdzie o nikłym znaczeniu ale jednak.W tym wierszu piszę że straciłem również je, straciłem wszystko, awet codzienność.

Opublikowano

Doroto mogę Ci napisać Dorotko?A więc Dorotko ja się nie dąsam tylko mi się wydaje że tak jest ok.Ale chyba wiem skąd różnica zdań-Wy kobiety macie inny punkt widzenia.Dla Was liczy się to jedno wspaniałe i niepowtarzalne marzenie.My faceci mamy szary świat z naszymi drobnymi marzeniami:).Nie no trochę przesadziłem ale celowo:).Pozdrawiam

Opublikowano

czesc!!!!!widze,ze miekniesz...hahaha My jestesmy dwie a ty jeden....ale mam nadzieje ze sie usmiechnales!!!!!Wiesz...mozesz pisac zdrobniale jesli ci tak wygodnie.Nie rob z mezczyzn takich szarakow....oni tez maja duze marzenia, ale nie przyznaja sie do tego.

Opublikowano

No przecież napisałem że to wyolbrzymienie było:).Tak mamy swoje marzenia pochowane po kątach i przykryte poduszką ale mamy;).Czy się uśmiechnąłem?A czy ja tu robię za etatowego smutasa?:)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


patrzę za siebie nikogo
nie widzę gdy spoglądam na boki
ogarniam wzrokiem jedynie
pustkę wysilam
by ujrzeć przed sobą kogokolwiek

*

zgubiłem się gdzieś po drodze
i marzenia


Troszkę skróciłem.Może tak?Strasznie dużo czasowników,wyświechtany temat-samotność,marzenia,ble,ble,ble...też kiedyś o tym pisałem...całkiem niedawno :P
Śmieszny tytuł.Nie użalaj się nad sensem egzystencji,o utracie marzeń,miłości czy coś tam...
Zresztą co ja Ci będę...masz tutaj : http://www.poezja.org/debiuty/viewtopic.php?id=29401
Polecam także warsztat.Można się wiele nauczyć.
Pzdrawiam i powodzenia! :)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Kładę się bezwładnie jak kłoda, droga z żelaza, czarna owca pod powierzchnią bałagan, para, hałas. Stukot setek średnic, mimikra zjełczałego stada, przedział, raz dwa trzy: nastał dusz karnawał. Chcą mi wszczepić swój atawizm przez kikuty, me naczynia, czuję dotyk, twoja ksobność, krew rozpływa się i pęka, pajęczyna przez ptasznika uwikłana- dogorywam. Stężenie powoli się zmniejsza, oddala się materia. Rozpościeram gładko gałki, błogosławię pionowatość, trzcina ze mnie to przez absynt, noc nakropkowana złotem, ich papilarne, brudne kreski, zgryz spirytualnie wbity na kość, oddalają mnie od prawdy, gryzą jakby były psem! A jestem sam tu przecież. Precz ode mnie sękate, krzywe fantazmaty! Jak cygańskie dziecko ze zgrzytem, byłem zżyty przed kwadransem, teraz infantylny balans chodem na szynowej równoważni latem.
    • kiedy pierwsze słońce uderza w szyby dworca pierwsze ptaki biją w szyby z malowanymi ptakami pomyśleć by można - jak Kielc mi jest szkoda! co robić nam w dzień tak okrutnie nijaki?   jak stara, załkana, peerelowska matrona skropi dłonie, przeżegna się, uderzy swe żebra rozwali się krzyżem na ołtarza schodach jedno ramię to brusznia, drugie to telegraf   dziury po kulach w starych kamienicach, skrzypce stary grajek zarabia na kolejny łyk wódki serduszko wyryte na wilgotnej szybce bezdomny wyrywa Birucie złotówki   zarosłe chwastem pomniki pamięci o wojnie zarosłe flegmą pomniki pogromu, falangi ze scyzorykami w rękach, przemarsze oenerowskie łzy płyną nad kirkut silnicą, łzy matki   zalegną w kałużach na drogach, rozejdą się w rynnach wiatr wysuszy nam oczy, noc zamknie powieki już nie płacz, już nie ma kto słuchać jak łkasz i tak już zostanie na wieki
    • @Migrena to takie moje zboczenie które pozostało po studiach fotograficzno-filmowych. Patrzę poprzez pryzmat sztuki filmowej i w obrazach fotograficznej - z moim mistrzami Witkacym i Beksińskim. 
    • @Robert Witold Gorzkowski nie wiem nawet jak zgrabnie podziękować za tak miłe słowa. Więc powiem po prostu -- dziękuję ! A przy okazji.  Świetne są Twoje słowa o Hitchcocku. O mistrzu suspensu. "Najpierw trzęsienie ziemi a potem napięcie narasta." Czasem tak w naszym codziennym życiu bywa :) Kapitalne to przypomnienie Hitchcocka które spowodowało, że moja wyobraźnia zaczyna wariować :) Dzięki.
    • @Robert Witold Gorzkowski myślę, że masz bardzo dobre podejście i cieszę się akurat moje wiersze, które nie są idealne i pewnie nigdy nie będą - do Ciebie trafiają. Wiersze w różny sposób do nas trafiają, do każdego inaczej, każdy co innego ceni, ale najważniejsze to do siebie i swojej twórczości podchodzić nawzajem z szacunkiem. Myślę, że większości z nas to się tutaj udaje, a Tobie, Ali czy Naram-sin na pewno. Tak to widzę :) Dobrej nocy, Robercie :)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...