Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Promień słońca przebudzi twoją twarz,
Przeszyje ciało jak ostry miecz i wznieci ogień,
Który spalać będzie niepowstrzymany krzyk rozpaczy.

Krople deszczu obleja cię przeźroczystą nadzieją
I poczjesz, że obdaża cie błękitnym życiem.

Spadnie snieg i zamrozi twą nadzieję,
Wielkim ciosem prawdy rozkruszy ją.

Zimny płatek śniegu położy się na twojej dłoni -
Zacznie opowiadać ci o rzeczywistości.

Opublikowano

Ogólnie, dla mnie wiersz udany. Tylko jedno małe ale - jesli budzi mnie promien slonca, wznieca we mnie ogien, to dlaczego rozpaczy, nie miłości. smutne, z pierwszymi wersami mialam nadzieje na cos optymistycznego. ale podoba mi sie.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...