Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

opus


Rekomendowane odpowiedzi

to taki figielek,
który rośnie i rośnie
piszę pamiętnik Octavii

"My nic nie wiemy, my przez całe życie

Chcemy coś wiedzieć, ale nic nie wiemy.

Rośniem zaprawdę - cóż, gdy i powicie

Rośnie - a nigdy go nie prześcigniemy.

Świat - to powicie, my zaś - wieczne dzieci:

Bawimy się cieniem i przed cieniem drżemy;

Trwoga ta skrzydłem błyskawicy wzleci,

I znów nam dobrze, i znów nic nie wiemy.

Krzyż tylko jeden, wyciągnąwszy dłonie

Starców po dawnej znajomości wita,

Młódź błogosławi - a rozdarte skronie

Z chmur wychylając - w oczach dzieci czyta;

Czy im te wstęgi, co tak bujnie płyną,

Zdadzą się na co, i czy nie zaginą?"

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...