Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

(Finom, pamięci bitew Wojny Zimowej
Pamięci walk pod Suomussalmi-Raate, Lemetti i innych)



Kiedy widział swoich chłopców
Zamarzniętych jak figury z kromką chleba w ręce

Kiedy skończyły się zapasy
Armii skazanej logiką rozkazów na głód

Kiedy utrzymanie każdej piędzi ziemi
Było frazą
Ze sztuki napisanej dla marionetkowego
Teatru absurdu

Ubrał świeżo wyprasowaną koszulę
Mundur uszyty przez żydowskiego krawca
W Leningradzie

I poprowadził swoich doborowych chłopców
W jedynym już tylko
Nie strategicznie znaczącym kierunku – do domu.

Szli w śniegu, przebijając się
Przez serca bijące miłością do
Tej srogiej i zimnej krainy

I ginęli po kolei w jedyny znany sobie sposób
W lekkim oporządzeniu
Wszyscy
Kupkami po obu stronach drogi
Oficerowie, żołnierze, kanceliści, kobiety…

Pomiędzy nimi, woskowo nieporuszony

Stefan Iwanowicz Kondratiew
Patrzył w niebo
Dumny ze swej
Ostatniej defilady
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Ech ci mężczyźni, meżczyźni... jeśli się akurat nie biją to znak, że właśnie o tym piszą:


Musztarda po obiedzie, czyli
co powiedział por. Gilet do żołnierzy przed walką
(a przynajmniej miał zamiar powiedzieć)



Szkoda wielka że Bóg nie przewidzial Ypres
nie uodpornił nas na musztardowy gaz i pociski
schrupią kości szczęki salw rozerwą nam tkanki
a zrzucanym bez spadochronów za papilarne linie
wroga nie urosną skrzydła
i zmaleje odwaga
srając ze strachu spadną pod własne ekstrementy.

Nie przewidział Hiroszimy prześwietlimy po śmierci
dziewicze błony okładek światowych tygodników
wyrzucą nas w cywilu za eksluzywne fraki z Trade Center
i znów nasze ekstrementy na nas
tyle że krewetkowe
z ikry jesiotra podtopionej szklanymi torpedami
drogiego szampana zamiast resztek sucharow
i zielonych żołnierskich konserw.

Nie przewidział nie uodpornił
za to dał nam chłopcy kutasy
abyśmy zdążyli napocząć
kolejne stronice dziejów śmierci!
Opublikowano

Cecorka, a czyje to? dobre....

Są miejsca, gdzie obojętnieje się na śmierć przyjaciół....
Dziwne to miejsca i dziwny stan....
Życie jak szczęście w statystycznej wyliczance.....

Więc nie dziw, że facetom to chodzi po głowie, nawet kiedy nie muszą ginąć
We właśnie tej chwili....

P.S. niektórzy o seksie, inni o rozstaniach, inni o wdzychach, achach, a ja o historii. To w wielu przypadkach ciekawsze, taka histo-spekcja.....

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Czyje? Tyleż moje co Osoby inspirującej za co dziękuję :)
Jest takie haiku, zapewne wszyscy o nim słyszeli, gdzie mała żaba
skacząc z liścia ożywia stary, ogromny jak na jej rozmiary staw.
Podobnie jest ze słowami - pada jedno czy dwa i nagle porusza coś
co tkwiło w innych przez całe lata, może nawet genetyczne wieki?

Pozdrawiam.
Opublikowano

niezły tekst, trochę ma watoliny w wersach. Moim zdaniem - uderzylby mocniej, gdyby Pan go w niektorych miejscach nie rozpaplał. Skondensowany - zadziala , jak było w planie:)

mirka

Opublikowano

Z góry sorry ;)
(najwyżej proszę mnie przeklnąc - ostatnio to robi sie tu mode ;)


Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Może tak?
(kilka uwag: dystych nasunał się od dedykacji, ta elegijna forma jakoś się klei do tematu; nie jest to dystych klasyczny - niestety ;) - "woskowe" jest na poczatku, dlatego na końcu "wojskowo", martwych - na poczatku - psuje opowieść, choć i tak wiemy, że się stanie, ale oni "giną" potem "fizycznie" wzdłuż drogi, choć może to być już tylko gra wyobraźni generała - jednak może poprowadzić opowieść od a do z, a sugestię "zaświatowej" już "gry" zostawić otwartą?; inne - skróty - są oczywiste ;)
b
Opublikowano

witam.
ja tylko kilka uwag.

1. druga srofa przepelniona dla mnie :ostatnie zapasy" "logiką rozkazów"
2. przekombinowana piata strofa. czytajac zatrzymala, wybila z rytmu:"W jedynym już tylko
Nie strategicznie znaczącym kierunku – do domu." dlaczego nie po prostu np: nie strategicznym kierunku. samo slowo "strategiczny" juz znaczy "znaczacy, wazny, kluczowy"
3.
"Szli w śniegu, przebijając się
Przez serca bijące miłością do
Tej srogiej i zimnej krainy"

nagle wkrada sie maly potworek ktory mydli oczy zupelnie jak bym naglę czytał BAJĘ dla dzieci, wrrrr

myslę, że należałoby popracowac nad tekstem. Pomimo, ze nie jest to kierunek czyt. rodzaj poezji ktory lubię, to jednak przeczytalem.
Pozdrawiam

Opublikowano

troche skróciłem i zostawiłem woskowość na końcu....

co do serc - to każde serce bije w piersi jakiegoś człowieka, ten ma w ręku pm suomi lub karabin, granaty i to przez nich trzeba się przebić, stąd ta liczba mnoga....

Ten wypad Kondratiewa, nota bene dość sprytnie przemyślany, bo część swoich poświęcił, a z resztą chciał sie chyłkiem wynieść, był dużym zaskoczeniem i nie mniejszym dramatem dla Finów. Naprzód zatrzymało ich, i poległo w walce dwu fińskich poruczników, pozwoliło to na zebranie rozproszonych sił i zatrzymanie kolumny dosłownie ostatnimi dostępnymi w tym perymetrze siłami (akurat szli na jeden z fińskich punktów dowodzenia). Blokada Rosjan miała bardziej charakter ruchowy, ze względu na szczupłość sił....

No i mniej więcej pobojowisko tak wyglądało - grupkami po obu stronach drogi, tak jak szli w marszu ubezpieczonym....

Poza tym mam pewną słabość do szczegułów, to lekkie oporządzenie, tak jakbym ich widział.... póki co więc tak...

Co do innych źródeł - istnieje wersja, że został rozstrzelany przez NKWD, taka historia przydarzyła się na pewno inny dowódcom, którzy w podobnych okolicznościach wyrwali się z kotłów (motti).....

Tak więc mógł to być akt desperacji i jednak odwagi ze strony dowódcy, mógł spodziewać się, że poniesie konsekwencje i właściwie już jest martwy..... jak było na prawdę, któż to wie.....

Opublikowano

Panie Jarosławie,
piękna historia i rzeczywiście szczegóły malownicze (że tak powiem ogólnie, choć nie na miejscu, bo o śmierci mowa), ale my tu rozmawiamy o wierszu... ;)
Zna Pan pewnie taką maksymę: co za dużo, to niezdrowo - albo: lepiej mniej, ale lepiej.
Wiersz ma swój rytm, więc niech zostanie w zapisie, jaki pan mu nadał.
Ale proszę posłuchać głosów innych, np. Piaszczyka - serca - no!, podobnie jak nadmiar stylistyczno-strategiczny. ;)
Szkoda tej opowieści...
b

Opublikowano

Historia, jak nas ją ucza, a nawet dzieci w szkoe, w przeważającej ilości zdarzeń kojarzy sie z czyjąś śmiercią, to bardzo ciekawe spostrzeżenie, że nawet taki malec recytuje odpowiedź w szkole, która mówi o poważnej ilości trópów lub choć by o jednym : po śmierci.... wstąpił na tron i ...

Co do tekstu, wygląda, że jeszcze do niego sobie wrócę.... na razie niech zostanie....

Opublikowano

Tak czasem bywa, że zwykli ludzie określają swoje relacje banalnym językiem....

w sumie jeden wers banału w tekście historyzującym, weźmy, że to cytat z wypowiedzi anonimowego i hipotetycznego żołnierza, i to jeszcze tłumaczone z fińskiego...

;o)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • a o kwiatach to możemy pomalować otoczeni igłami lasu oddychamy ciszą to tu usycha lipcowy deszcz nie ma krawężników i ulicznych bram nawet nie widać naszych zmarszczek malujesz dłońmi cień miniaturkę chwili czuły uśmiech uzależnieni od marzeń i kolorów dnia przenieśmy niebo w naszą stronę obłoki wędrujące ptaki i ten lecący w oddali samolot czas niestety wracać ponagla nas niedziela czarny pies i kończy się ostatni papieros.
    • @Alicja_Wysocka znam Dawida Garreta. I podziwiam. Ale jak dawno temu byłem w Wiedniu, tuż przed Świętami to tam stał grajek /jeden z wielu/. Skrzypce. Jak dzisiaj to jego granie wspominam to mam ciarki na plecach. Nigdy, wcześniej ani później takiej cudowności nie doświadczyłem. I ta atmosfera..,. Drzewa w lampeczkach, kawiarnie, uśmiechnięci ludzie. "O kurde blaszka" !!! To od Romy. Dzięki Roma.
    • @Berenika97 świetnie, że to dostrzegasz. Dziękuję bardzo :)
    • @Migrena Dobre :)  A jeśli lubisz skrzypce, to na dziale Heydepark  (Ciekawe) , możesz zobaczyć i posłuchać jak gra Dawid Garrett
    • Media mają olbrzymi wpływ na kształtowanie naszych poglądów czy sympatii w każdej dziedzinie życia. Oczekujemy więc, że podawane informacje będą rzetelne i zgodne z prawdą. Chcemy przecież dokonywać nieskrępowanych wyborów, a mogą one być naprawdę wolnymi, gdy dokonamy ich na podstawie prawdziwych wiadomości. Tymczasem, jako pojedynczy ludzie i całe społeczeństwo, jesteśmy pod ciągłym wpływem medialnych intryg - manipulacji. Słowo to oznacza kształtowanie lub przekształcanie poglądów i postaw ludzi bez udziału ich świadomości, poprzez narzucanie im fałszywego obrazu rzeczywistości. Kluczową rolę w oszukiwaniu społeczeństwa odgrywają dziennikarze, tworzący często nieprawdziwą rzeczywistość na potrzeby wcześniej przyjętych założonych tez lub światopoglądu. Inną grupą stanowią tak zwani eksperci, których wiedza na dany temat jest wątpliwa, ale są to osoby płynące „z prądem”. Manipulacja, według psycholingwistyka Adama Wichury, zaczyna się od nagłówka. To właśnie w tytule żurnaliści często zamieszczają fałszywą informację, bo wiedzą, że możemy nie lubić czytać artykułów do końca. A właśnie na końcu tekstu – w takiej manipulacji - pojawia się wyjaśnienie opisywanego wydarzenia. Natomiast sensacyjny nagłówek jest tak formułowany, aby zagrał nam na emocjach. Według Wichury, jeżeli tytuł informacji wywołał w nas wysoki stopień negatywnych emocji np. złości, oburzenia, nienawiści, to znaczy, że trzeba włączyć myślenie i zdrowy rozsądek, bo właśnie zostaliśmy zmanipulowani. Oto przykładowy nagłówek: „Kobieta na wózku inwalidzkim i jej opiekun nie zostali wpuszczeni do ekskluzywnego lokalu!” Większość z nas będzie na pewno oburzona. Niektórzy będą nawet nawoływać do bojkotu restauracji. Natomiast na końcu dowiadujemy się, że „pokrzywdzeni” byli pod wpływem alkoholu i wyzywali wulgarnie obsługę lokalu. Inny nagłówek stosuje zdanie pytające: „Kiedy minister X wycofa dofinansowanie leków dla chorych na cukrzycę?” Artykuł przedstawia całą historię pomocy państwa dla cukrzyków, jest nudny i nie można się doczytać oczekiwanej daty. Na końcu wreszcie pada zdanie: „Minister X nie zamierza wycofywać tego dofinansowania”(!). Tytuł, będący cytatem, to również narzędzie manipulacyjne. Podam przykład: „Dyrektorka musiała wiedzieć o defraudacji”. Najczęściej nie zwracamy uwagi na cudzysłów. Taki komunikat odbieramy jako fakt. Skoro „wiedziała”, to pewnie współuczestniczyła – wnioskujemy. Jednak w podsumowaniu artykułu okazuje się, że wspomniana dyrektorka z opisywaną aferą nie miała nic wspólnego. Dziennikarze wykorzystują również tzw. kompleks Polaka t.j. obywatela „gorszego niż ci z Zachodu”. Co ciekawe, ciągnie się ów kompleks od wieków, jakby był wpisany w genotyp polskości. Przypomina mi się stare, bodajże siedemnastowieczne przysłowie: „Co Anglik zmyśli, Francuz skreśli a Niemiec doma nakrupi, wszystko to głupi Polak kupi”. Ludzie mediów oszukują nas między innymi takimi komunikatami: „W niemieckim tygodniku zamieszczono …..”, „W prasie amerykańskiej …..” lub: „Nasz korespondent we Francji donosi, że ……..” . Mamy więc, jako społeczeństwo liczyć się ze zdaniem zagranicznych obserwatorów naszego życia publicznego, bo ci „wiedzą lepiej, jak powinno być” . Okazuje się często, że nie jest to opinia zagraniczna, tylko komentarz płynący prosto z Polski. Bywa, że redakcja niemieckiego tygodnika prosi współpracującego z nią polskiego dziennikarza o opinię w jakiejś kwestii. Dziennikarz ów pisze na przykład felieton, najczęściej krytyczny wobec tego, co się dzieje w Polsce, zgodny z linią programową czasopisma i otrzymuje za to wierszówkę. Niemieckie pismo zamieszcza tekst, a polskie gazety bez skrupułów powołują się na „zagraniczne doniesienia ”. Jest to jedna z najskuteczniejszych technik manipulacyjnych, które bardzo łatwo wprowadzają nas w błąd. Innym sposobem manipulacji jest wyrywanie z kontekstu wypowiedzi rozmówców i dopasowanie jej do zakładanej tezy. Pewna osoba według przekazu medialnego miała oznajmić: „Nie wyobrażam sobie, aby moje dziecko zmieniło płeć.” Natomiast pełna wypowiedź brzmiała: „Nie wyobrażam sobie, aby moje dziecko zmieniło płeć bez mojego wsparcia.” Urwany fragment całkowicie zmienił sens całej wypowiedzi. Jeszcze inną techniką tworzenia sztucznych skandali jest tak zwane zaburzenie perspektywy. Tytuł krzyczy: „POLAŁA SIĘ KREW! Poszukiwany jest właściciel sklepu”. Chcemy się dowiedzieć, co się wydarzyło i co zrobił właściciel sklepu? Okazuje się, że dwaj klienci pobili się w sklepie i poleciała krew z rozbitego nosa. A właściciel był potrzebny jako świadek. Nagłówek zaś sugerował, że to ów właściciel narozrabiał. Sposobów manipulacji jest bardzo dużo. Jak w takim razie nie pozwolić się oszukiwać? Myślę, że na początek należy używać własnego rozumu i do każdej wiadomości podchodzić z dużym dystansem, nawet wówczas, gdy będzie pasowała do naszych poglądów. Należy sprawdzić, jak przedstawiają ten sam temat inne źródła, również tej strony, z którą jest nam nie po drodze. Czasami dość łatwo sami możemy ocenić rzetelność dziennikarzy. Jeżeli jeden i ten sam publicysta w swoim tekście uważa, że religia nie powinna być nauczana w szkole, a później przeprowadza wywiad z katechetami na temat, dlaczego religia powinna zostać w szkole?, to prawdopodobnie mamy do czynienia z hipokryzją. Dla radia i telewizji najbardziej widocznym sposobem oszukiwania słuchaczy czy też widzów są debaty osób o różnych poglądach. Tworzy się wówczas tak zwane „ustawki”. Do rozmowy zaprasza się dwie osoby z opcji X i jedną z Y. Jedna osoba, gdyby nawet mówiła konkretnie, logicznie i na temat, nie ma większych szans na przebicie się ze swoimi racjami do słuchaczy i widzów. Dla większości odbiorców ten z poglądów jest prawdziwy, który ma więcej zwolenników. Przykładem może być pewien program interwencyjny uznanej dziennikarki telewizyjnej od lat goszczący na antenie jedynki. Zrobiła reportaż o biednej uczennicy , jej matce i wrednej szkole. W placówce dziewczynkę rzekomo prześladowano. Wcześniej założona teza miała uderzyć w szkołę i system oświatowy. To, że system jest do niczego, nie trzeba nikogo przekonywać. Ale w tym wypadku nierzetelność przekazu była zdumiewająca. Dziecko przez rok nie było posyłane przez matkę do szkoły. Dziewczynka przebywała ciągle w domu. Szkoła wykonała wszystkie przewidziane w takiej sytuacji procedury, łącznie ze zgłoszeniem sprawy do sądu rodzinnego. Ale w studiu przewagę miały osoby popierającą matkę. Również wśród „ekspertów” dominowały te głosy, które brały w obronę rodzinę. Do głosu rzadko byli dopuszczani goście, którzy wykazywali zaniedbania matki wobec dziecka. Założenie programu zostało zrealizowane. Szkoła, jej pracownicy i niektórzy uczniowie okazali się winnymi „tragedii dziecka”. Takie podsumowanie sprawy usłyszeliśmy od prowadzącej. Oprócz wszystkich wspomnianych wcześniej technik jest jeszcze ordynarna manipulacja czyli podawanie kłamstw, celowe zmyślanie jakichś faktów, które są przytaczane i powielane później przez większość stacji radiowych, telewizyjnych. Nawet jeśli po określonym czasie fikcyjne wydarzenie zostanie usunięte, ludzie i tak zapamiętają to, co „twórcy” chcieli wpuścić do obiegu medialnego. Ale jak pisze Adam Wicher: „Nie trzeba kłamać, aby mówić nieprawdę. Znając psychikę ludzką i schematy przetwarzania świata przez ludzi, można tak skroić informację, aby mówiąc prawdę wywołać u człowieka zwątpienie. I odwrotnie.” Winston Churchill też kiedyś stwierdził, że kto jest właścicielem informacji, ten jest również właścicielem świata.    
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...