Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki
🎄 Wesołych świąt życzy poezja.org 🎄

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

O Twym istnieniu tak długo nie wiedziałam
Teraz tego żałuje, bo dużo skorzystałam
Mając Cię za Przyjaciela i Powiernika mego
Pocieszyciela i Kumpla dobrego.

Masz swoje zalety a i wad kilka
I dzięki Tobie ja myśleć zaczynam.
Potrafię się odnaleźć i nie bać się niczego
Ponieważ jak sądzę łączy nas coś niezwykłego.

Cudownie, że mam Ciebie, że jesteś obok mnie
Otwierasz oczy moje, wspaniale czuję się.
Widzę to co trzeba i tak dobrze mi z tym
Że nie chcę niczego zmieniać w tym życiu mym.

Zawsze mnie wysłuchasz, a i pocieszysz nieraz
Rozśmieszysz, rozbawisz i dziękuje Ci teraz
Za to że jesteś i niech tak zostanie
Maleńki z Maleńką i wieczne kochanie:).

Opublikowano

żałuj'ę' a nie 'e' ;) mam wrażenie, że sporo tu usterek, bo nie czyta się płynnie, wiersz prosty, wymowny, nieskomplikowany, ale.. ale trafia do mnie bardzo osobiście ;) dziękuję ;*

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



masz rację Michał. przeglądałam profil i z przykrością
muszę stwierdzić, że w ciągu tego czasu [czyli kilku lat
na forum] niewiele poprawiła Pani warsztat.

jestem na nie

serdecznie Espena :)
Opublikowano

wiersze sobiste powinny pozostac osobiste, gdy az tak sa osobiste ze brak w nim trzezwgo patrzenia:) a serio:

1. paskudne rymy i przy okazji kiepska rytmika
2. czemu wiekszosc debiutantow z uporem maniaka pisze np "twym" zamiast "twoim"- to mniej naturalne, i taka "poetycka stylizacja" tylko utrudnia czytanie, (o "mego" nawet nie wspomne)
3. po co inwersja ? np przy "Otwierasz oczy moje"
4. po co patos? uczucia kojarza mi sie z delikatnoscia, subtelnoscia i nie potrzebuja wielkich słow zeby sie obronic,

ogólnie to za bardzo emocjonalnie podeszlas do wiersza i zapomniałas jak wazne jest to zeby oprocz wyrazenia jakis tam swoich mysli zadbac o strone techniczna wiersza Ponad to czytelnik na ogół ma w nosie twoje uczucia w zwiazku z tym dobry wiersz musi w nim wzbudzac emocje a nie w autorze:)

Pozdrawiam
Agata

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Mozzarella fal/le raz z om.    
    • Plaża, tok i kota żal.    
    • @Marek.zak1 Gwiazdy, astrologia i przeznaczenie - coś w tym jest! :))))))
    • Gdy pierwsza skrząca gwiazda, Jakby zagubiona, maleńka, samotna, Zamigoce na tle wieczornego nieba, Oznajmiając wigilijnej wieczerzy czas… A we wszystkich Polski zakątkach, W przystrojonych odświętnie domach, Trwająca od rana krzątanina, Z wolna dobiegnie już końca…   W blasku świecy przy wigilijnym stole, Zatańczą nasze świąteczne emocje, Niewidzialnymi nićmi z sobą splecione, Niczym złote włosy anielskie.   Strojna w bombki i łańcuchy choinka, W blasku wielokolorowych lampek skąpana, Ucieszy oczy każdego dziecka, Błyszczącą betlejemską gwiazdą zwieńczona… A pod choinką stareńka szopka, Z pieczołowitością misternie wyrzeźbiona, Opowie malcom bez jednego słowa, Tę ponadczasową historię sprzed tysięcy lat...   W blasku świecy przy wigilijnym stole, Biorąc ułożony na sianku opłatek, Zbliżając się z wolna ku sobie, Wszyscy wkrótce obejmiemy się czule,   Wnet z głębi serc, Popłyną życzenia szczere, W najczulsze słowa przyobleczone, By drżącym od emocji głosem wybrzmieć… Wszelakich sukcesów w życiu codziennym, W szkole, w domu i w pracy, Szczęścia, bogactwa, pieniędzy, Lat długich w zdrowiu i pomyślności…   W blasku świecy przy wigilijnym stole, Jedno pozostawione puste nakrycie Echo dawnych zapomnianych już wierzeń, Przypomni tamte stare tradycje,   Gdy pełna czerwonego barszczu chochla, Dotknie ze stukiem każdego talerza, A po przystrojonych odświętnie wnętrzach, Rozniesie się już jego aromat, Wybijający kolejną godzinę stary zegar, Przypomni o upływających latach życia, Gdy w kącie stara pozytywka,  Zagra kolędę znaną z dzieciństwa…   W blasku świecy przy wigilijnym stole, Gdy za oknem prószy wciąż śnieg, Tlą się w pamięci wspomnienia odległe, Czasem mgłą niepamięci zasnute.   Przy wigilijnych potrawach, Zajmie nas niejedna długa dyskusja, O tym jak z biegiem kolejnych lat, Zmieniała się nasza Ojczyzna… A na przyszłe lata pewnie snute plany, Przecinane przez głośne krzyki W sąsiednich pokojach bawiących się dzieci, Wzbudzą często serdeczne uśmiechy…   W blasku świecy przy wigilijnym stole, Dadzą się czasem słyszeć szepty anielskie, Tak melodyjne choć cichuteńkie, W myślach naszych niekiedy odzwierciedlone.   Długie refleksyjne rozmowy, W gronie rodziny i najbliższych, Pozostaną w wdzięcznej pamięci, Powracając na starość przyobleczone w sny… A gdy czas włosy siwizną przyprószy, Wspomnienie tamtych z dzieciństwa Wigilii, Z oczu niekiedy wyciśnie łzy, Otarte ruchem pomarszczonej dłoni…  

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...