Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

język mi cierpnie teraz właśnie..., choć temat nie został rozwinięty to jest czytelny i lubię taką oszczędność słowa i za nic w świecie nie zamieniaj jej na przegadywanie, bo po co...
cisza czasem mówi więcej, a i my- czytelnicy- jesteśmy w stanie uruchomić wyobraźnię i dopowiedzieć to, co nie zostało powiedziane:) aga

Opublikowano
CYTAT (agnieszka puczynska @ Jun 29 2003, 11:24 PM)
język mi cierpnie teraz właśnie..., choć temat nie został rozwinięty to jest czytelny i lubię taką oszczędność słowa i za nic w świecie nie zamieniaj jej na przegadywanie, bo po co...
cisza czasem mówi więcej, a i my- czytelnicy- jesteśmy w stanie uruchomić wyobraźnię i dopowiedzieć to, co nie zostało powiedziane:) aga

Ależ tu nie chodzi o przegadywanie. Może o dwa, trzy słowa. Zresztą, po co to piszę? Nie mam właściwie żadnego prawa kogokolwiek poprawiać i czegokolwiek sugerować. Nie ja pisałem. Mogę tylko powiedzieć, czy mi się podoba, czy nie.
Podoba się.
Pozdr.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Maciek.J  lubię tą formę, i sonety- ale o tym wiesz. Bo zmusza do dyscypliny gatunkowej. Wcale trudną nie jest, ale dziękuję
    • @Annna2 nic dodać nic ując jesteś mistrzem vilanelli a właściwie mistrzynią w tej niełatwej formie a dlatego myślę ,że to niełatwy wiersz mimo powtórzeń bo tak mało  jest vilanelli na portalach
    • @huzarc niedawno powiedział amerykański prezydent- żeby historia zadecydowała, niech obaj ogłoszą zwycięstwo. Ale jak? Jak ogłosić zwycięstwo? Z zabitymi dziećmi, uprowadzonymi, z Buczą, Donbasem, z ludźmi którzy nie mają dokąd wrócić? Kompromis- ale jaki?  Akceptację zaanektowania ziem, czy może przyznanie, że agresja popłaca.   Historia nie raz pokazała- że gdy agresor dyktuje warunki kompromisu( pokoju), rodzi się chęć odwetu, no i tak w kółko.    
    • Czwarty dzień wojny u nich — on leży martwy, W obskurnym pokoju, a na podłodze krew, Zmieszana bezwładnie z alkoholowymi Wymiocinami… Zadajemy pytania.   Najważniejsze — trzeba znaleźć jego paszport. Według dokumentów u siebie zostawił Żonę z czwórką dzieci — taka ciekawostka. Prokurator zaś mimochodem wspomina Dziadka ze Lwowa. Zdawkowa dygresja.   Współlokator mówi, że jak się obudził, To tak już tu było — sztywny i skurczon trup, Obok pijackiego łóżka oraz zwidu. A pili tak jak zawsze — z zimna i nędzy.   Dom jest daleko, tylko brud szczerze blisko. Uciekinierzy płyną do nas, do Polski.  Słaba żarówka żarzy się nam ospale. Śmierć rozmazuje powietrze — i jest wszędzie.
    • Grzesiu jesteś Mistrzem słowa i dobrze o tym wiesz  Twoje wiersze są niezwykle plastyczne  Ja zawsze niezmiennie podziwiam

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...