Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

         Cztery pory - wiosna

 

dwa ziarna częstują się dotykiem
nie wiedząc jak wiele od nich zależy
wulkaniczna eksplozja coraz więcej 
i więcej
 
dynamiczny rozwój każdego układu 
wybudza się instynkt i oczekiwanie

             

horyzont mieni się brokatem słońca

 

 

 

październik, 2006

 

 

 

 

 

Edytowane przez Nata_Kruk (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Ha, jak dobrze mieć sąsiadów...:)) Jeśli dostrzegłeś w nim odrobinę słońca, to dobrze... choć następne części będą nieco odmienne w treści. Dziękuję Patryk za wlgąd i słówko, pozdrawiam milutko... :)

Opublikowano

Macieju, dawno Ciebie u mnie nie było, dzięki za wgląd. Dla tak malutkich "ziarenek" taczka była by kosmiczną przestrzenią..;)
Cieszę się, że poczułeś odrobinę ciepła czytając to co napisałam. Pozdrawiam... :)

Opublikowano

pathe... Twoje... "reszty nie biorę, takie sobie".. rozbawiło mnie. Cieszę sie ,że puenta dobra..;)
choć to tylko jedno zdanie. Czy stać mnie na więcej..?..hmm.. dziękując za wizytę, zapraszam na kolejne części. Pozdrawiam... :)

  • 19 lat później...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Tymek HaczkaFraucymer wierny zawsze na wachcie.
    • @tie-break Zapewniam Cię, że obserwowanie forum to naprawdę bardzo dobra zabawa a autora wcięło. Ma możliwość dawania polubień, ale olał innych użytkowników, nawet tych bardzo bliskich.  Rzecz w tym, że ostatnia kłótnia zamknęła usta nie tylko autorowi, co mnie niezmiernie zdziwiło. Oczywiście pojawiły się osoby pragnące rozdmuchać konflikt, ale im się nie udało. Będą kolejne :-) 
    • Za nic mam marności innych. Kiedy jestem pierwszy w kolejce przed bramą koszmarów sennych. Stoję na ostatnim skrawku terenu. Za mną szemrzę rzeka martwoty i las spalonych słowików. Za bramą leżą pola użyźnione krwią. Rycerzy i koni. Topory, proporce i ścierwa z kopytami bez podków. Tutaj już rany i ciosy mi nie szkodzą. Pali mnie jedynie na policzku zostawiony pentagram. Prowadzą mnie biesy nad nieskończoności cypel. W nicość i głuszę się wydzieram. Boże Ty jednak jesteś carem! Tej szaleńczej, podziemnej Rosji! Złoto ani rubiny mnie stąd nie wykupią. O śmierci zostały mi myśli. Znaki odkupienia poza moim wzrokiem. To jest moja pokuta, katorgą tu zwana. Za to, że krew za ojczyznę przelana. Narodziny w zaświatach. Byłem w muszli, którą wyrzuciły z wody skorupiaki. Śmierć w zaświatach. Kiedy biesy grają w kości o twe pasiaki.
    • @Gosława moje pytanie było skierowane do autora @Pan Ropuch nie zaś do użytkownika, który notorycznie łamał regulamin i dobre obyczaje, za co został wykluczony wraz ze swoją popleczniką. Wypraszam sobie takie insynuacje. @Gosława Jaki masz interes w tym, aby naginać rzeczywistość i wybielać niektóre postaci? Tutaj rozmawiamy o powyższym utworze, który w moim odbierze koresponduje z utworem, który pozwoliłem sobie podlinkować.  Off-topic: Co więcej, zakrzywianie rzeczywistości przez ww. Użytkowników trwa w najlepsze z kolei na innym portalu - ale przecież wszyscy jesteśmy przyzwoici, tylko może czasami mamy słabszy dzień, ale życie, prawda ?
    • @violetta Cześć

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      , czy wiesz może co się dzieje z naszym Księciem? 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...