Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

zieloną sukienkę ubrała
do słońca się śmiejąc
skrzydła oddała
by na ziemie powrócić
poświęciła niebo
wiatr pakując w kanapki
włosy zastawiła
za jakieś serce
zapomniała, biegnąc szybko
tracąc skrawki wspomnień
dziś już nie pamięta dlaczego
postanowiła anielskość porzucić

Opublikowano

droga autorko, przedstawiłaś nam tekst, który nadaje się moim
skromnym zdaniem na bloga. oczywiście, nie ubliżając tego typu
stronom internetowym, bo czasami można tam trafić na coś dobrego ;)

brak środków przekazu, wyświechtany motyw anioła,
cóż czekam na kolejny tekst

serdeczności Espena Sway :)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



zieloną sukienkę ubrała…
dla ciebie właśnie
do słońca się śmiejąc
prosiła świeć na nas jaśniej

skrzydła oddała by na ziemie móc wrócić
poświęciła niebo, wiatr pakując w kanapki
włosy w bramie wiecznego potępienia
zastawiła za jakieś serce

zapomniała, biegnąc szybko
tracąc po drodze skrawki wspomnień
dziś już nie pamięta dlaczego
postanowiła anielskość porzucić

hmmm Espeno...taki był ten utwór w pierwszej wersji potem powycinałam troche żeby nie brzmiał jak tani melodramat być może brak mu wyrażnego przesłania, to pewnie mój słaby warsztat, nie potrafię tak operować słowami.
Nie będe tu tłumaczyć co chciałam przekazać w tym wierszu, bo to powinno być czytelne w nim samym,skoro tak nie jest, jest słaby.
Gdy powstawał myślałam właśnie o tym jak bardzo czasem niespełniona miłość niszczy w nas te pierwotne i dziecięce pojęcie o życiu i jak często czyni z każdego z nas anioła z opadniętymi skrzydłami być może upadły anioł nie brzmi właściwie

dziekuję ze komentarze wiele znaczą zawsze

pozdrawiam BS

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • dla nas ta noc pod gwiazdami! a ja....kocham cię życie łez mych winne nie zamienię cie na inne! Wanad. Bizmut. Astat. czy robot może się zadurzyć w wybrance swego serca? oto jest pytanie bzy na wiosnę pachną odurzająco jak słodkie dziewosłęby Jana z Czarnolasu... kurdesz kurdesz nad kurdeszami na bok kieliszki pijmy pucharami !
    • @Christine Cóż mogę tylko powiedzieć, że mam nadzieję że dosięgła go sprawiedliwość za taki czyn. Moje teksty mimo szczegółów, użytego języka i stylizacji to oczywiście fikcja literacka ale prawie zawsze oparta o realne wydarzenia tak z epoki Belle Epoque, dwudziestolecia międzywojennego jak i mojego życia. Kończąc pisać "Akt zza szyby" przypomniałem sobie historię z mojego byłego miejsca pracy, gdy ledwie w restauracji obok mężczyzna zastrzelił swoją partnerkę i siebie przy klientach i obsłudze. To było ze dwadzieścia lat temu ale wiele osób o tym wspominało to była bardzo głośna sprawa. @Lenore Grey To prawda. "Ligeja", "Annabel Lee" czy "Morella". Są takimi utworami Poego. Drugim mistrzem z tej tematyki lecz ukazanej dużo dosadniej, brutalniej i ostrzej jest Baudelaire. U niego dopiero śmierć kobiety, rozkład jej ciała czy zgnilizna są doskonałym podkręceniem jej walorów i wzmagają pociąg mężczyzny. Polecam Ci jego tomik "Kwiaty zła" bo wiem że nie masz szans usłyszeć o nim w szkole.  Ja byłem tym szczęśliwym pokoleniem które jeszcze przerabiało chociaż "Padlinę", "Zwłoki" czy "Spleen", który bardzo kojarzy mi się z utworem jednego z moich ukochanych zespołów Nocturnal Depression.
    • Macron nadzieję, że zrobi jej piękny pogrzeb.      Czy mi też ktoś zrobi piękny pogrzeb?:)  
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Utrzymać się na zakręcie też jest sztuką. I to wielką. 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...