Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

skrzydła się wypięły - nie mam
nic w sobie każde słowo napisane
nie warte jest czytania od deski
do deski - brakuje poezji

beznadziejne rymy mącą treść
w ciszy bez zrozumienia gubi się
rytm mądrych myśli nie zbierze razem
zburzona kolejność bez ładu i składu

wcale nie używam gestów zamiast słów
na wysokie progi zawsze wchodzi rozum
nieudolna pomoc zazwyczaj psuje
naukę pisania za młodu

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Nie kumam o co chodzi w komentarzu...Tu jest żal,że
skrzydła (w domyśle''polot) sie zapodziały - wypięły się (odmocowały)
co z tą pomocą? EK Tytuł jaki proponujesz zaprzeczy treści...
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Krytyka jeśli można sie jej doszukać, to zarezerwowana dla mnie - to mnie tak ostatnio
ciężko się myśli.Dzękuję bardzo za miłe słowa, bo poprawiają
samopoczucie i proszę zmienić odczytywanie.:))) Pozdrawiam cieplutko. :))) EK
Opublikowano

eee - błędy popełnione za młodu ulegają przedawnieniu; nie ma co hołdować urazom; trzeba znowu zapiąć skrzydła - i fruuuuu;
a wiersz niezły! :)) myśl jest, tylko peelka nadmiernie narzeka; poezja może się obrazić na dłużej!
:))) J.S

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Dziękuję za zajrzenie i już się nie martwię tak tymi skrzydłami; pociągnie
się jakąś kolorową krechę i od nowa. Peelka to baba - więc narzeka, a
poezja pewnie da się przeprosić...?:))) Pozdrawiam serdecznie. EK
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


dzięki za rąbek nadziei - jakoś pewnie będzie...
Mirek to Popiołek - kot bardzo piękny, kot die wuszki
Znam go i chętnie zaadoptuję:)) Pozdrawiam ciepło. EK

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • - Gdybyś był chociaż mniej wytrwały... - powtórzyłam po kilku przepłakanych chwilach. - Ale jesteś, jaki jesteś! A jaka jestem ja? - zadałam sobie ni stąd ni zowąd właśnie to pytanie. -  No jaka? No? Chyba przestaję podobać się sama sobie... - zdążyłam mruknąć, nim sen mnie zmorzył.     W nocy przyśniła mi się rozmowa z nim. A dokładniej ta jej część, która w rzeczywistości się nie odbyła.     - Naprawdę zostawiłbyś mnie? - spytałam roztrzęsiona, po czym chwyciłam go za dłonie i ścisnęłam je mocno. - Mógłbyś mnie zostawiłbyś?! - powtórzyłam głośniej. Dużo głośniej. Tak głośno, jak chciałam.     - Rozważyłem to - w treść snu wtrąciło się pierwsze ze rzeczywiście wypowiedzianych zdań. - Ale  skrzywdziłbym cię, wycofując się z danego ci słowa. Więc - nie - ma - opcji, bo nie mógłbym! - senne wyobrażenie mojego mężczyzny dodało zdanie drugie z realnie wygłoszonych. - Chociaż może powinienem - kontynuowało twardszym tonem - bo przy naszym drugim początku postawiłem ci warunek. Pamiętasz, jaki. A ty co zrobiłaś? Nadużyłaś mojego zaufania i mojej cierpliwości, a mimo to nadal spodziewasz się trwania przy tobie.     - A i owszem, spodziewam się - senny obraz mnie samej odpowiedział analogicznemu wyobrażeniu mojego mężczyzny. - Spodziewam się jeszcze więcej: nadal zaufania i nadal cierpliwości. Mimo, że cię zawiodłam. Bo... - urwałam na chwilę, gdy senna wersja mojego em spojrzała znacząco. Jednak ciągnęłam dalej:    - Bo zasługuję na nie, a ty dałeś mi słowo.     - Zasługujesz, to prawda - senny em odparł bynajmniej sennie. - I zgadza się: dałem Ci je. Ale czy powinienem go dotrzymać? Postąpić w tej sytuacji zgodnie z zapewnieniem? A może właściwe byłoby zdecydować wbrew sobie? Może na tym wyszedłbym lepiej?     Uśmiechnęłam się.     - Może, może - odpowiedziałem. - Ale wiesz, że nie wyszedłbyś na tym lepiej, bo nie byłby to właściwy krok.     - Nie byłby? - mój śniony facet spojrzał sennym spojrzeniem. - Bo?    - Bo jestem właściwą dla ciebie kobietą. A ty właściwym dla mnie mężczyzną. Tylko?     - Tylko? - em popatrzył po raz kolejny. Trzeci. Tym razem pytająco.     - Tylko daj mi czas. To dla mnie ważne.      Rzeszów, 29. Grudnia 2025          
    • Napłatał: łatał pan.  
    • O tu napisali Milasi - panu to.    
    • Ulu, z oka kozulu.      
    • Elki pikle, tu butelki, pikle.    
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...