:::..Są chwile..::::

[Monika Borkowska]

Są chwile kiedy myśli krążą tam gdzie nie powinny...

kiedy widzisz twarz biedaka czujesz się winny...

kiedy twarz wyraża smutek poprzez wyraz twarzy...

a przyjaciel patrząc w okno nazbyt się rozmarzy...

kiedy słowa bardziej bolą niż upadek z drzewa...

a wiatr wewnątrz myśli Twe rozwiewa...

kiedy kochasz kogoś bardziej aż nie wiedząc czemu...

kiedy myśl rozwiewa barwy bardziej niż Ty jemu...

kiedy mówisz kocham a potem żałujesz...

kiedy czytasz w nocy książkę oczy sobie psujesz...

kiedy wiara zbyt udana nie jest bo niedzielna...

a lektura dziadka stara...przedwojenna...

kiedy słowo w ciało zmienia bo tak napisane...

kiedy wszystko co chcesz powiedzieć staje się wymamrotane...

kiedy miłość którą dażysz kogoś kto nie kocha...

kiedy serce jak szalone bije...lecz więcej szlocha...

kiedy usta śmieją się chociaż płakać winny...

kiedy stara przyjaciółka robi urodziny...

kiedy wiatr zamienia ciszę w bezmiar przeciwności...

kiedy nieudolne słowa to efekt bezradności...

kiedy radość z życia zmienia się w rozterkę...

a najlepszy związek w zwykłą poniewierkę...

kiedy kicz zachwyca a sztuka rozśmiesza...

kiedy smutek łzy Twe po nocy wywiesza...

kiedy wszystko jest inaczej,nie po myśli idzie...

a flegmatyk sąsiad zatnie się znów w windzie...

kiedy kochasz kochasz kochasz i nic tego nie masz...

więc nie śpisz nic nie jesz...szybko znów wybierasz...



A Bóg Cię kocha nieustannie...

choć byś od niego odszedł...

choć byś był już na dnie...